Κίνητρα και αντιλήψεις των νοσηλευτών σχετικά με τη Δια βίου Μάθηση και τη Συνεχιζόμενη Νοσηλευτική Εκπαίδευση
| dc.contributor.advisor | Ζυγά, Σοφία | |
| dc.contributor.author | Καμαργιανάκη, Δήμητρα | |
| dc.date.accessioned | 2015-06-08T09:31:02Z | |
| dc.date.available | 2015-06-08T09:31:02Z | |
| dc.date.issued | 2015-06 | |
| dc.identifier.uri | http://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/2454 | |
| dc.description.abstract | Στον ευαίσθητο χώρο της υγείας η συνεχής ανανέωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων αποτελεί ανάγκη άμεσης προτεραιότητας για την πρόοδο της παρεχόμενης φροντίδας του ασθενή και την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο και ανταγωνιστικό περιβάλλον η Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την βελτίωση της κλινικής πράξης και της επαγγελματικής ανάπτυξης. Οι ραγδαίες εξελίξεις απαιτούν νοσηλευτές με περισσότερη γνώση, καλύτερη εκπαίδευση και νέες τεχνικές και δεξιότητες. Η συνεχής αναζήτηση της γνώσης, των δεξιοτήτων και των συμπεριφορών διευκολύνει την άσκηση του επαγγέλματος και στοχεύει στην ικανοποίηση των αναγκών των ασθενών, των αναγκών του συστήματος υγείας καθώς και στην προσωπική και επαγγελματική εξέλιξη των νοσηλευτών. Οι νοσηλευτές οφείλουν να επιδείξουν κριτική σκέψη και δημιουργική ικανότητα μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο σύστημα υγείας (Καυγά 2012). Το ακαδημαϊκό προφίλ, η επαγγελματική επάρκεια και το ουμανιστικό σθένος του σύγχρονου Νοσηλευτή τον έχουν καθιερώσει ως ισότιμο μέλος της διεπιστημονικής ομάδας υγείας. Ο σύγχρονος νοσηλευτής οφείλει να ενημερώνεται διαρκώς, να εκπαιδεύεται, να συμμετέχει, να κρίνει και να αποφασίζει ορθολογικά, ώστε να είναι έτοιμος στη πληθώρα των αλλαγών, των εξελίξεων και των νέων τεχνολογιών. Η Συνεχιζόμενη νοσηλευτική εκπαίδευση είναι μία διαδικασία με διάρκεια και στρατηγική που ενισχύει τον νοσηλευτή να ανταποκριθεί στις μεταβαλλόμενες ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Η ανάγκη των νοσηλευτών για Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση χρονολογείται από το 1950, επιστημονικά όμως άρχισε να διερευνάται από τη δεκαετία του 1980 με αποκορύφωμα το διάστημα 1988-1995. Στην Ελλάδα η Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση είναι μια διαδικασία που άρχισε να μελετάται από το 1990. Οι «ενήλικες μαθητές» μέσω της διά βίου μάθησης αποκτούν νέες ικανότητες και δεξιότητες, σύγχρονες γνώσεις και δημιουργούν περιβάλλον επαγγελματικής αυτονομίας και αυτοπεποίθησης. Στον τομέα της φροντίδας υγείας, ο ρυθμός απαξίωσης της γνώσης είναι τόσο ταχύς όπου η σύγχρονη πρόκληση δε βρίσκεται μόνο στις αλλαγές που σημειώνονται στη νοσηλευτική επιστήμη αλλά και στην ταχύτητα με την οποία πραγματοποιούνται. Τα νέα ερευνητικά δεδομένα που προκύπτουν πρέπει άμεσα να ενσωματώνονται στη νοσηλευτική πράξη καθώς αυτή δεν αποτελεί μια στατική δραστηριότητα αλλά μια δυναμική διεργασία συνεχώς εξελισσόμενη. Ο προσανατολισμός στα κίνητρα είναι υψίστης σημασίας και περιγράφεται ως ο σημαντικότερος παράγοντας που ωθεί κάποιον να συμμετέχει σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης. Τα κίνητρα έχουν σχέση με τις αντιλήψεις και τις αξίες του ατόμου αλλά και με τις προσδοκίες που έχει από το επάγγελμα του ο νοσηλευτής. Εκτός από την έλλειψη κινήτρων υπάρχουν και εμπόδια, φραγμοί, όπως η έλλειψη πληροφόρησης, η έλλειψη προσωπικού, η έλλειψη ενθάρρυνσης από τη διοίκηση, το υψηλό κόστος, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, η απόσταση και η έλλειψη χρόνου (Καυγά 2012). Βασικός σκοπός της Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης είναι η βελτίωση της κλινικής πράξης και η επαγγελματική ανάπτυξη του επαγγελματία υγείας, η ποιότητα ζωής του εργαζόμενου νοσηλευτή αλλά κυρίως του ασθενή και της κοινότητας προκειμένου ο επαγγελματίας νοσηλευτής να παραμείνει και να ασκήσει τη Νοσηλευτική του ιδιότητα. Ο νοσηλευτής που σέβεται και φροντίζει την προσωπική του εξέλιξη οφείλει να μπορεί να διατηρήσει την επάρκεια των γνώσεων του σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Να είναι ικανός και άξιος να μεταγγίζει και στις επόμενες γενιές τον πλούτο της γνώσης και των εμπειριών του. Σκοπός Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση των παραγόντων (κινήτρων) συμμετοχής των νοσηλευτών σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης καθώς και οι αντιλήψεις τους για την αναγκαιότητα αυτών στη Συνεχιζόμενη νοσηλευτική Εκπαίδευση. Ερευνητική υπόθεση Στην έρευνά μας αναμένεται ότι η παρακολούθηση προγραμμάτων «Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης» είναι ισχυρό κίνητρο για την επαγγελματική ανάπτυξη των νοσηλευτών και την ποιότητα φροντίδας στην προαγωγή της υγείας του ατόμου. Αποτελέσματα Συμπερασματικά, σε σχέση με το πρώτο διερευνητικό μας ερώτημα φάνηκε ότι σε σχέση με τον παράγοντα για «επαγγελματική βελτίωση και ανάπτυξη» (Professional improvement and development), στο σύνολο οι νοσηλευτές απάντησαν ότι θεωρούν «Μέτρια σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» στοιχείο την συμμετοχή τους σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης. Σε σχέση, τόσο με τα επιμέρους αποτελέσματα, όσο και με τα αποτελέσματα στον συνολικό παράγοντα, φάνηκε ότι το πρώτο διερευνητικό ερώτημα επιβεβαιώνεται εφόσον, τα υποκείμενα της έρευνας εμφανίζουν σε «Μέτριο σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» βαθμό στον παράγοντα «Επαγγελματική βελτίωση και ανάπτυξη» μέσα από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Professional improvement and development). Σε σχέση με το δεύτερο διερευνητικό μας ερώτημα φάνηκε ότι σε σχέση με τον παράγοντα για «επαγγελματική πρακτική» (Professional service), στο σύνολο οι νοσηλευτές απάντησαν ότι θεωρούν «Μέτρια σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» στοιχείο τη συμμετοχή του σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Σε σχέση, τόσο με τα επιμέρους αποτελέσματα, όσο και με τα αποτελέσματα στον συνολικό παράγοντα, φάνηκε ότι το δεύτερο διερευνητικό ερώτημα επιβεβαιώνεται εφόσον, τα υποκείμενα της έρευνας εμφανίζουν σε «Μέτριο σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» βαθμό «Επαγγελματική βελτίωση και ανάπτυξη» μέσα από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Professional improvement and development). Σε σχέση με το τρίτο διερευνητικό μας ερώτημα φάνηκε ότι σε σχέση με τον παράγοντα «Μάθηση και αλληλεπίδραση με συναδέλφους» (Collegial learning and interaction), στο σύνολο οι νοσηλευτές απάντησαν ότι θεωρούν «Μέτρια σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» στοιχείο τη συμμετοχή του σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Σε σχέση, τόσο με τα επιμέρους αποτελέσματα, όσο και με τα αποτελέσματα στον συνολικό παράγοντα, φάνηκε ότι το τρίτο διερευνητικό ερώτημα επιβεβαιώνεται εφόσον, τα υποκείμενα της έρευνας εμφανίζουν σε «Μέτριο σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» βαθμό στην «Μάθηση και αλληλεπίδραση με συναδέλφους (Collegial learning and interaction)», μέσα από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Professional improvement and development). Σε σχέση με το τέταρτο διερευνητικό μας ερώτημα φάνηκε ότι σε σχέση με τον παράγοντα «Προσωπικό όφελος και επαγγελματική ασφάλεια» από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Personal benefits and job security), στο σύνολο οι νοσηλευτές απάντησαν ότι θεωρούν «Μέτρια σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» στοιχείο τη συμμετοχή του σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Σε σχέση, τόσο με τα επιμέρους αποτελέσματα, όσο και με τα αποτελέσματα στον συνολικό παράγοντα, φάνηκε ότι το τέταρτο διερευνητικό ερώτημα επιβεβαιώνεται εφόσον, τα υποκείμενα της έρευνας εμφανίζουν σε «Μέτριο σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» βαθμό στον παράγοντα «Προσωπικό όφελος και επαγγελματική ασφάλεια» από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Personal benefits and job security)», μέσα από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Professional improvement and development). Σε σχέση με το πέμπτο διερευνητικό μας ερώτημα φάνηκε ότι σε σχέση με τον παράγοντα «Επαγγελματική δέσμευση» από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης, στο σύνολο οι νοσηλευτές απάντησαν ότι θεωρούν «Μέτρια σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» στοιχείο τη συμμετοχή του σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Σε σχέση, τόσο με τα επιμέρους αποτελέσματα, όσο και με τα αποτελέσματα στον συνολικό παράγοντα, φάνηκε ότι το πέμπτο διερευνητικό ερώτημα επιβεβαιώνεται εφόσον, τα υποκείμενα της έρευνας εμφανίζουν σε «Μέτριο σημαντικό» και «Εξαιρετικά σημαντικό» βαθμό στον παράγοντα «Επαγγελματική δέσμευση» από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης, μέσα από προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (Professional improvement and development). Συμπεράσματα • Η ανάγκη επανεκτίμησης των γνώσεων των νοσηλευτών κρίνεται απαραίτητη σε μία ταχέως εξελισσόμενη κοινωνία. • Ο σχεδιασμός προγραμμάτων βασισμένων στις πραγματικές ανάγκες μετά από διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη συμμετοχή τους σε αυτά θεωρείται επιβεβλημένη. • Η Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση αποτελεί πάντα ένα επίκαιρο θέμα για τους επαγγελματίες υγείας. • Τα κίνητρα και οι προσωπικές, επαγγελματικές συμπεριφορές επηρεάζουν σημαντικά την συμμετοχή των νοσηλευτών στα προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης. • Η επαγγελματική ανάπτυξη, η εξέλιξη και η ασφάλεια είναι απαίτηση των νοσηλευτών για την προαγωγή της υγείας του ατόμου και την ανάπτυξη της Νοσηλευτικής Κουλτούρας. • Η συμμετοχή σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης συμβάλλει στην βελτίωση της παρεχόμενης φροντίδας, στη μείωση του κόστους, στην αύξηση της παραγωγικότητας, στη μείωση των ατυχημάτων, στην μείωση του επαγγελματικού στρες και στον περιορισμό των λαθών. • Η έλλειψη πληροφόρησης και ενθάρρυνσης από τη διοίκηση, η έλλειψη προσωπικού, το υψηλό κόστος, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, η απόσταση και η έλλειψη χρόνου αποτελούν εμπόδιο στην παρακολούθηση προγραμμάτων Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης. | el |
| dc.format.extent | 209 σ. | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
| dc.subject | Νοσηλευτική | el |
| dc.subject | Νοσηλευτές - Εκπαίδευση | el |
| dc.subject | Επαγγελματική ανάπτυξη | el |
| dc.subject | Nursing | el |
| dc.subject | Nurses - Education | el |
| dc.subject | Career devlopment | el |
| dc.title | Κίνητρα και αντιλήψεις των νοσηλευτών σχετικά με τη Δια βίου Μάθηση και τη Συνεχιζόμενη Νοσηλευτική Εκπαίδευση | el |
| dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
| dc.contributor.committee | Πρεζεράκος, Παναγιώτης | |
| dc.contributor.committee | Τζιαφέρη, Στυλιανή | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής | el |
| dc.contributor.master | Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και Διαχείριση Κρίσεων | el |
| dc.subject.keyword | Επαγγελματική ανάπτυξη | el |
| dc.subject.keyword | Συνεχιζόμενη Νοσηλευτική Εκπαίδευση | el |
| dc.subject.keyword | Δια βίου μάθηση | el |
| dc.subject.keyword | Επαγγελματικές προσδοκίες | el |
| dc.subject.keyword | Κίνητρα | el |
| dc.subject.keyword | Νοσηλευτική | el |
| dc.subject.keyword | Professional Development | el |
| dc.subject.keyword | Continuing Nursing Education | el |
| dc.subject.keyword | Lifelong Learning | el |
| dc.subject.keyword | Business expectations | el |
| dc.subject.keyword | Motivation | el |
| dc.subject.keyword | Nursing | el |
| dc.description.abstracttranslated | In the sensitive area of health, the constant renewal of knowledge and skills is a priority need for the advancement of care of the patient and the development of human resources. In a constantly changing and competitive environment Continuing Education is a basic prerequisite for improving clinical practice and professional development. Rapid developments require nurses with more knowledge, better education and new techniques and skills. The constant search for knowledge, skills and behaviors facilitate the exercise of the profession and aims to meet the needs of patients, health system needs and the personal and professional development of nurses. Nurses must demonstrate critical thinking and creative ability in a changing health system (Quarrels 2012). The academic profile, professional competence and courage of modern humanist nurse him have established as an equal member of the interdisciplinary health care team. The modern nurse must be constantly updated, to train, to participate, to judge and act rationally, so be ready to plethora of changes, developments and new technologies. Continuing nursing education is a process lasting and strategy reinforces the nurse to meet the changing needs of the modern era. The need of nurses for Continuing Education dating from 1950, but began to scientifically investigated by the 1980s, culminating in the period 1988-1995. In Greece the Continuing Education is a process that began to study since 1990. "adult learners" through lifelong learning acquire new abilities and skills, modern knowledge and creating an environment of professional autonomy and confidence. In the health care sector, the rate of obsolescence of knowledge is so fast where modern challenge is not only to changes in nursing science and the speed with which they are incurred. New research data obtained should be directly incorporated into nursing practice as it is not a static activity but a dynamic process, constantly evolving. The orientation of the incentives is paramount and is described as the most important factor that pushes someone to participate in continuing education programs. Incentives related to the perceptions and values of the individual but also to the expectations set by the profession of nurse. Apart from the lack of incentives exist obstacles, barriers such as lack of information, lack of staff, lack of encouragement from management, high cost, family obligations, distance and lack of time (Quarrels 2012) . The main purpose of Continuing Education is to improve clinical practice and professional development of health professionals, the quality of life of the worker nurse but especially the patient and the community to the professional nurse to remain and practiced nursing capacity. The health care that respects and cares for personal development must be able to maintain the adequacy of knowledge of throughout his career. Be able and worthy to Decant and to future generations the wealth of knowledge and experience. Purpose The purpose of this study is to investigate the factors (incentives) participation of nurses in Continuing Education programs and their perceptions of the need for these in Continuing Nursing Education. Research hypothesis The main hypothesis of this study concerns the search for statistically significant correlation investigation of factors (incentives) participation of nurses in Continuing Education programs. In particular it is expected that the monitoring programs "Continuing Education" is a strong incentive for the professional development of nurses and the quality of care in promoting community health. Results In conclusion, compared with our first inquiries showed that compared with the agent for professional improvement and development (Professional improvement and development), to all the nurses answered that they considered "moderately important" and "Extremely important" element of participation in Continuing Education programs. Compared with both the individual results, and the results in the total factor, it appeared that the first inquiries confirmed if, subjects of research show a "Moderate important" and "Extremely important" factor in the degree "Professional improvement and development "through Continuing Education programs (Professional improvement and development). With respect to our second exploratory question appeared in connection with the agent for professional practice (Professional service), in the total of nurses said they felt "moderately important" and "Extremely important" element participation in CVET. Compared with both the individual results, and the results in the total factor, it appeared that the second exploratory question confirmed if, subjects of research show a "Moderate important" and "Extremely important" grade "Professional improvement and development" means of Continuing Education programs (Professional improvement and development). In connection with our third exploratory question appeared in connection with the factor "Learning and interaction with colleagues» (Collegial learning and interaction), throughout the nurses answered that they considered "moderately important" and "Extremely important" element participating. Compared with both the individual results, and the results in the total factor seemed that the third inquiries confirmed if, subjects of research show a "Moderate important" and "Extremely important" degree in "Learning and interaction with colleagues (Collegial learning and interaction)», through Continuing Education programs (Professional improvement and development). Compared with the fourth Our inquiries showed that compared to the factor "Personal benefit and occupational safety" of Continuing Education programs (Personal benefits and job security), to all the nurses answered that they considered "moderately important" and "Extremely important" element participation in CVET. Compared with both the individual results, and the results in the total factor, it appeared that the fourth inquiries confirmed if, subjects of research show a "Moderate important" and "Extremely important" degree factor 'personal benefits and professional security "of Continuing Education programs (Personal benefits and job security)», through programs of Continuing Education (Professional improvement and development). In relation to the fifth exploratory our question appeared in connection with the factor "Professional commitment" of Continuing Education programs throughout the nurses answered that they considered "moderately important" and "Extremely important" element participation. Compared with both the individual results, and the results in the total factor, it appeared that the fifth inquiries confirmed if, subjects of research show a "Moderate important" and "Extremely important" factor in the degree "Professional commitment" from Continuing Education programs, through programs of Continuing Education (Professional improvement and development). Conclusions • The need to reassess knowledge of nurses is essential in a rapidly evolving society. • Designing programs based on real needs after investigating the factors affecting their participation in them is considered necessary. • Continuing Education is always a topical issue for health professionals. • Incentives and personal, professional behaviors significantly affect the participation of nurses in continuing education programs. • Professional development, development and security are a requirement for nurses to promote the health of individuals and the development of Nursing Culture. • Participation in Continuing Education programs contribute to the improvement of care, reduce costs, increase productivity, reduce accidents, to reduce occupational stress and reduce errors. • Lack of information and encouragement from management, staff shortages, high cost, family obligations, distance and lack of time are obstacles to monitoring Continuing Education programs. | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα