Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΣπυριδάκης, Εμμανουήλ
dc.contributor.authorΞυγκά, Ανδρεάννα
dc.date.accessioned2015-08-05T08:30:17Z
dc.date.available2015-08-05T08:30:17Z
dc.date.issued2015-07
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/2499
dc.descriptionΑριθμός Εισαγωγής: 011214-011215 cd
dc.description.abstractΗ ψυχική ασθένεια αποτελεί ένα ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας το οποίο, πέρα από τις βιολογικές διαστάσεις του, συνδέεται άμεσα με την κοινωνία στην οποία ιστορικά εμφανίζεται και η οποία προσπαθεί να το διαχειριστεί. Αποτελεί σύνθετο βιοψυχοκοινωνικό φαινόμενο, που δεν έχει την ίδια αντιμετώπιση σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις εποχές. (Pilgrim & Rogers, 2004) Η κοινωνία έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί και να αναζωογονεί και τα πιο αδύναμα μέλη της και να τα καθιστά οντότητες με δικαιώματα στη ζωή, στη διαφορά, στην κοινωνική προστασία και στις ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης που οδηγούν στην ανάπτυξη της κοινωνικής ζωής. Έτσι, μέσω της κοινωνικής αλληλεγγύης και αφού ο ασθενής δεχτεί τις κατάλληλες γι’ αυτόν θεραπευτικές παρεμβάσεις, μπορεί να ζήσει ενταγμένος και να αποφύγει την απόκλιση, τον εγκλεισμό και τη δυστυχία του κοινωνικά αποκλεισμένου. Οι ραγδαίες αλλαγές του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτισμικού προτύπου και τα νέα επιδημιολογικά δεδομένα στον τομέα της Ψυχικής Υγείας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν καταστήσει αναγκαία την εμβάθυνση, τον εμπλουτισμό και την ανάπτυξη ενεργητικών πολιτικών στην Ελλάδα. O όρος μεταρρύθμιση συνεπάγεται μετασχηματισμό, τροποποίηση, αλλαγή, μετατροπή τόσο θεσμικών όσο και δομικών στοιχείων, που ρυθμίζουν και καθορίζουν τις διαστάσεις του συστήματος ψυχιατρικών υπηρεσιών σε μια χώρα. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση αφορά πρώτα το άτομο στο κοινοτικό επίπεδο και μετά την εξουσία νομοθετική και εκτελεστική. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση πέτυχε τη μετακίνηση από το δογματισμό της κλασικής ψυχιατρικής στην κοινοτικά προσανατολισμένη φροντίδα. Στην περίπτωση της ψυχιατρικής στην Ελλάδα, το ερώτημα που τίθεται δεν είναι μόνο αν έχει επιτευχθεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, αλλά και αν τέθηκαν ποτέ οι σωστές βάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Επομένως, η συγκεκριμένη εργασία έχει στόχο να μελετήσει πως επιτυγχάνεται η αποασυλοποίηση των ψυχικά ασθενών στην περίπτωση της πόλης του Αγρινίου βάσει των συνθηκών λειτουργίας του προγράμματος ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης των δύο ξενώνων και των τριών προστατευόμενων διαμερισμάτων που υπάρχουν στα πλαίσια της πόλης. Ενδιαφέρον αποτελεί η επιρροή της ψυχικής ασθένειας στη ζωή των ασθενών, αν και πως αντιμετωπίζουν συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού. Τέλος, σημαντική είναι η κριτική και η γνώμη των συμμετεχόντων της έρευνας σχετικά με την εξέλιξη της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης μέχρι σήμερα καθώς και ποιες θεωρούν ότι θα είναι οι συνέπειες του κλεισίματος των ψυχιατρείων βάσει του προγράμματος «Ψυχαργώς» (2011- 2020).el
dc.format.extent180 σελ.el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΨυχική υγείαel
dc.subjectΆσυλαel
dc.subjectΣτίγμα (Κοινωνική ψυχολογία)el
dc.subjectΥπηρεσίες ψυχικής υγείαςel
dc.titleΨυχική υγεία και δομές στήριξης. Η περίπτωση μιας ψυχοθεραπευτικής μονάδας στην πόλη του Αγρινίουel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΦερώνας, Ανδρέας
dc.contributor.committeeΒεντούρα, Λίνα
dc.contributor.departmentΤμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικήςel
dc.contributor.facultyΣχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΚοινωνικές Διακρίσεις, Μετανάστευση και Ιδιότητα του Πολίτηel
dc.subject.keywordΨυχιατρική μεταρρύθμισηel
dc.subject.keywordΑποασυλοποίησηel
dc.subject.keywordΕθνικό πρόγραμμα "Ψυχαργώς"el
dc.subject.keywordΙδρυματοποίησηel
dc.subject.keywordΞενώναςel
dc.subject.keywordΠροστατευόμενα διαμερίσματαel
dc.subject.keywordΕργαζόμενοιel
dc.subject.keywordΨυχική ασθένειαel
dc.subject.keywordΣτίγμαel
dc.subject.keywordΚοινωνικός αποκλεισμόςel
dc.subject.keywordPsychiatric reformel
dc.subject.keywordDeinstitutionalizationel
dc.subject.keywordNational Program "Psychargos"el
dc.subject.keywordInstitutionalizationel
dc.subject.keywordHalfway houseel
dc.subject.keywordCommunity residencesel
dc.subject.keywordMental health staffel
dc.subject.keywordMental illnessel
dc.subject.keywordStigmael
dc.subject.keywordSocial exclusionel
dc.description.abstracttranslatedMental illness is a particular health problem which, beyond the biological dimensions, is directly linked to the society in which it historically appears and that attempts to manage it. It is a complex biopsychosocial phenomenon which does not receive the same treatment in all societies and in all seasons. (Pilgrim & Rogers, 2004) The society has the ability to activate and refresh the weaker members and make them entities with rights to life, the difference in social protection and human living conditions which lead to the development of social life. Thus, through social solidarity and after the patient has received the appropriate therapeutic interventions for him, he can live integrated and avoid the deviation, confinement and misery of the socially excluded. The rapid changes in the social, economic and cultural model and the new epidemiological data on the mental health sector, especially in recent years, have made it necessary to deepen, enrich and develop active policies in Greece. The term reform implies transformation, modification, change, transformation of both institutional and structural elements that regulate and define the dimensions of the psychiatric service system in a country. The psychiatric reform is primarily about the person in the Community and secondarily the legislative and executive power. The psychiatric reform succeeded in moving from the dogmatism of classical psychiatry in community-oriented care. In the case of psychiatry in Greece, the question is not only whether the psychiatric reform has been achieved, but if the right foundations were ever laid in this direction. Therefore this work aims to study how the deinstitutionalization of the mentally ill in the case of the city of Agrinio has been achieved under the operating conditions of the psychosocial rehabilitation program of two halfway houses and the three community residences which are in the city. It is interesting to study the impact of mental illness on patients' life, in the case and the way that they face social exclusion conditions. Finally, it is important to hear the criticism and opinion of the participants of research on the development of psychiatric reform to date and what they consider to be the consequences of the closure of psychiatric hospitals under the "Psychargos" (2011- 2020).el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα