Το μέλλον της διεύρυνσης της ΕΕ: η περίπτωση των Δυτικών Βαλκανίων
The future of enlargement: Western Balkans
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Λάμπογλου, Χαρίκλεια
Ημερομηνία
2016-05-12Επιβλέπων
Τζιφάκης, ΝικόλαοςΘεματική επικεφαλίδα
Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ; Βαλκανική Χερσόνησος--Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα ; Βαλκανική Χερσόνησος--Πολιτική και διακυβέρνηση ; Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της--Σχέσεις--Βαλκανική ΧερσόνησοςΛέξεις κλειδιά
Διεύρυνση ; Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ; Κριτήρια Κοπεγχάγης ; Προενταξιακή πολιτική ; Δυτικά ΒαλκάνιαΠερίληψη
Το έτος 2013 σηματοδοτεί με την προσχώρηση της Κροατίας, την τελευταία διεύρυνση της
Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και την επέκταση της προς τα Δυτικά Βαλκάνια (ΔΒ). Ταυτόχρονα
«αποδεικνύει» ότι η ΕΕ με την πολιτική αυτή επενδύει στα αμοιβαία οφέλη της ειρήνης, της
ασφάλειας και της ευημερίας στην Ευρώπη.
Η στρατηγική προσχώρησης των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (2004, 2007,
2013) είναι κατ’ εξοχήν γεωπολιτική αφού έγινε σε βάρος της εμβάθυνσης της ολοκλήρωσης
της ίδιας της Ένωσης. Ωστόσο το στοίχημα της διεύρυνσης της ΕΕ προς τα ΔΒ φαίνεται να
είναι το δυσκολότερο καθώς οι χώρες αυτές αντιμετωπίζουν συσσωρευμένα προβλήματα στο
πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Η μέχρι σήμερα συντελεσθείσα πρόοδος στο επίπεδο του εκδημοκρατισμού και στο επίπεδο
της συμφιλίωσης των υποψηφίων χωρών δίνει βάσιμες ελπίδες για το αίσιο τέλος του
εγχειρήματος. Εν τούτοις, διαπιστώνεται διαφορετική πρόοδος για κάθε χώρα και
συνακόλουθα διαφορετικός βαθμός ωριμότητας ως προς τη διαδικασία προσχώρησή τους.
Είναι προφανές ότι έχουν διαμορφωθεί δύο «ταχύτητες» ως προς την προοπτική ένταξης των
χωρών αυτών. Στην πρώτη ταχύτητα εντάσσονται η Αλβανία, η Σερβία, η πρώην
Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ) και το Μαυροβούνιο που έχουν ήδη το
καθεστώς υποψήφιας χώρας και φαίνεται να έχουν επιτύχει την μεγαλύτερη πρόοδο ως προς
τα προαπαιτούμενα που έθεσε η ΕΕ. Στη δεύτερη ταχύτητα περιλαμβάνονται η Βοσνία-
Ερζεγοβίνη και το Κόσοβο που είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα
και καθυστερήσεις για την προσχώρησή τους στην ΕΕ.
Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις σε ένα εξαιρετικά δυσμενές
οικονομικά και ασταθές πολιτικά διεθνές περιβάλλον, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι
χώρες αυτές, έστω και με μια χρονική καθυστέρηση, θα επιτύχουν τελικά την ενσωμάτωσή
τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Περίληψη
The year 2013 marks the latest stage in the enlargement of the EU, as evidenced by the
accession of Croatia and its geographical expansion towards the Western Balkans. At the same
time it signals the continued commitment of the EU towards reciprocal peace, security and wellbeing
for the nations of Europe.
The strategy of integration of the states of Central and Eastern Europe (2004, 2007, 2013) is
primarily geopolitical since it has come about at the expense of further consolidation
(deepening) of the European idea. Nevertheless the process of expansion has been more difficult
since the nations of the Western Balkans are confronted with a number of political, economical
and social problems accrued over the years.
The degree of progress in the process toward democratization and reconciliation leaves
optimism for the successful completion of the project. Nevertheless the levels of progress and
maturity as regards the integration procedure differ among the nations involved. As such two
tiers of nations awaiting accession are discernible: The first one, including Albania, Serbia and
Montenegro, covers those nations which have made the greater progress regarding the
prerequisite steps as set out by the EU. The second tier includes Bosnia Hercegovina, FYROM,
and Kosovo, nations which are confronted with greater obstacles and delays in the process
toward European accession.
Despite the fact that the EU is faced with challenges of its own, in an environment which is
particularly negative on the economic front, and globally politically unstable, it should be
considered a certainty that all these nations will ultimately succeed in becoming members of
the European family, even if this should involve a delay.
Αριθμός σελίδων
59Σχολή
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών ΣχέσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Διεθνείς Σχέσεις και ΠολιτικέςΓλώσσα
ΕλληνικάΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: