Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΤσιάρας, Αστέριος
dc.contributor.authorΚολεύρη, Χρυσή
dc.date.accessioned2018-04-12T09:27:08Z
dc.date.available2018-04-12T09:27:08Z
dc.date.issued2018-03-22
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/4010
dc.description.abstractΗ δραματική τέχνη αποτελεί ένα εξαιρετικά πολύτιμο εργαλείο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι αποδεδειγμένη η σπουδαιότητα του εκπαιδευτικού δράματος ως προς την ανάπτυξη κοινωνικών, εκφραστικών, διανοητικών και συναισθηματικών ικανοτήτων (Τσιάρας, 2007: 11-12). Παρόλο που διάφορες έρευνες πάνω στη δραματική τέχνη και τα οφέλη της έχουν πραγματοποιηθεί, μελετώντας την συναφή βιβλιογραφία, παρατηρήθηκε έλλειψη ερευνών στο πεδίο της ενσυναίσθησης. Έτσι, η παρούσα έρευνα εξετάζει την επίδραση της δραματικής τέχνης στην ενσυναίσθηση παιδιών προσχολικής ηλικίας, 4-5 ετών. Η έρευνα δράσης έλαβε χώρα στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας. Το νηπιοτροφείο λειτουργεί ως μονάδα φροντίδας παιδιών που χρήζουν προστασίας. Παράλληλα, ο χώρος του ιδρύματος διαθέτει παιδικό σταθμό, διαθέσιμο για τα προστατευόμενα παιδιά αλλά και τα παιδιά των γειτονικών δήμων που επιθυμούν να φοιτήσουν στο σχολείο. Η ηλικιακή ομάδα που επιλέχθηκε για την έρευνα ήταν παιδιά 4-5 ετών, μαθητές των προνηπιακών τμημάτων. Από τα τέσσερα τμήματα προνηπίων που διαθέτει ο παιδικός σταθμός, δύο μόνο τμήματα συμμετείχαν στην έρευνα. Το ένα τμήμα αποτέλεσε την πειραματική ομάδα και το δεύτερο τμήμα, την ομάδα ελέγχου. Το δείγμα της έρευνας διαμορφώθηκε από 39 παιδιά. Η πειραματική ομάδα απαρτιζόταν από 19 παιδιά, ενώ η ομάδα ελέγχου από 20. Η ερευνήτρια-εμψυχώτρια πραγματοποίησε 11 παρεμβάσεις δραματικής τέχνης που στόχευαν στην βελτίωση της ενσυναίσθησης των παιδιών. Για τη συλλογή των δεδομένων της έρευνα, που θα μας επιτρέπουν να εξάγουμε έγκυρα συμπεράσματα σχετικά με την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, χρησιμοποιήθηκαν ποσοτικά και ποιοτικά εργαλεία, με την μέθοδο της τριγωνοποίησης. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: το Ερωτηματολόγιο EmQue (Empathy Questionnaire), συνεντεύξεις από τις νηπιαγωγούς των δυο τμημάτων που συμμετείχαν στην έρευνα και παρατηρήσεις στο προσωπικό ημερολόγιο της ερευνήτριας. Το ερωτηματολόγιο εξέτασε την συναισθηματική ταύτιση, την προσοχή στα συναισθήματα των άλλων και την προκοινωνική συμπεριφορά. Στις δυο ομάδες δόθηκε ένα προ-τεστ και μετα-τεστ, πριν και μετά τις παρεμβάσεις αντίστοιχα, ώστε να αποκλειστούν εξωτερικές μεταβλητές από την διαδικασία και να εκμηδενιστούν διαφορές που προέρχονται από την διαφορετική σύνθεση του δείγματος των δύο τμημάτων. Τα ποσοτικά δεδομένα αναλύθηκαν με το πρόγραμμα στατικής ανάλυσης SPSS και τα κριτήρια t-student και wilcoxon. Επίσης, με τον δείκτη cronbach alpha, ελέγθηκε η αξιοπιστία του ερωτηματολογίου. Από την ανάλυση των ποσοτικών δεδομένων, δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση της ενσυναίσθησης, στην πειραματική ομάδα. Παρόλα αυτά, τα ποιοτικά δεδομένα της ερευνήτριας (οι συνεντεύξεις με τις νηπιαγωγούς των τάξεων και οι προσωπικές παρατηρήσεις της ερευνήτριας και της νηπιαγωγού), υποστηρίζουν πως υπήρξε βελτίωση στην ενσυναίσθηση των παιδιών και γενικότερα στις κοινωνικο-συναισθηματικές τους ικανότητες. Θεωρούμε πως τα παιδιά αυτής της ηλικίας βρίσκονται ακόμα σε οριακό στάδιο ανάπτυξης ενσυναίσθησης και η εκδήλωση πράξεων ενσυναίσθησης δεν είναι τόσο εμφανής όσο σε μεταγενέστερη ηλικία. Επιπλέον, θεωρούμε πως η πειραματική ομάδα χρειαζόταν περισσότερες παρεμβάσεις, προκειμένου η διαφορά στην ενσυναίσθηση να γίνει πιο αισθητή καθώς και να διατηρηθούν τα θετικά οφέλη του προγράμματος. Για αυτούς τους λόγους ερμηνεύεται η μικρή διαφορά των pre και post test της πειραματικής ομάδας. Η συνεισφορά της Δραματικής τέχνης μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντική για την βελτίωση της εκπαίδευσης που παρέχεται σήμερα. Θα παροτρύναμε συναδέλφους και ερευνητές να προχωρήσουν μελλοντικά σε περαιτέρω έρευνες πάνω στην Δραματική τέχνη και την ενσυναίσθηση. Λέξεις κλειδιά: ενσυναίσθηση, προσχολική ηλικία, προνήπια, δραματική τέχνη, εκπαίδευση, έρευνα.el
dc.format.extent105el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΔραματική τέχνη στην εκπαίδευσηel
dc.subjectΕνσυναίσθησηel
dc.subjectΠροσχολική ηλικίαel
dc.subjectΠρωτοβάθμια εκπαίδευσηel
dc.subjectΈρευνα δράσηςel
dc.titleΗ επίδραση της δραματικής τέχνης στην ενσυναίσθηση παιδιών προσχολικής ηλικίαςel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΖώνιου, Χριστίνα
dc.contributor.committeeΜπαρμπούση, Βασιλική
dc.contributor.departmentΤμήμα Θεατρικών Σπουδώνel
dc.contributor.facultyΣχολή Καλών Τεχνώνel
dc.contributor.masterΔραματική Τέχνη και Παραστατικές Τέχνες στην Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση – MA in Drama and Performing Arts in Education and Lifelong Learningel
dc.subject.keywordΔραματική τέχνη στην εκπαίδευσηel
dc.subject.keywordΕνσυναίσθησηel
dc.subject.keywordΠροσχολική ηλικίαel
dc.subject.keywordΠρονήπιαel
dc.subject.keywordΠρωτοβάθμια εκπαίδευσηel
dc.subject.keywordΈρευνα δράσηςel
dc.description.abstracttranslatedDrama is considered to be an incredibly valuable tool on the teaching process. It has been proven that engaging into drama-related activities can enhance a student’s social, expressive, mental and emotional abilities. The research that has taken place, focusing on the positive effects of drama is limited and it’s easy to assume the lack of research regarding the effect of drama on the empathic skills of young students. Hence, the present study examines the effect of drama on the empathy of preschool aged children. The action study took place at the National Childcare Institution of Kallithea. The Childcare setting functions as a caring unit for children in need of protection. Moreover, the facilities of the institution include a daycare centre, available for children who live in the institution as well as for children from the nearby areas of Athens who wish to attend the institution’s preschool or nursery classes. The selected age group for the present study was children between 4-5 years old, pupils of the pre-kindergarten class. The daycare runs nursery, preschool, pre-kindergarten and kindergarten classes. From the above-mentioned classes only two were selected to participate in the study. One of the two, served as the experimental group and the second one as the control group. The sample of the research consisted of 39 preschool aged children. 19 Children formed the experimental group and 20 the control group. The researcher completed 11 dramatic-context interventions, specifically designed to improve the empathy of the participating students. In order to collect the necessary data that would allow us to conclude safe assumptions regarding the improvement of our participants’ empathy, qualitive and quantitive methods of research were used in the study. The triangulation method of research was applied in the current study. The tools used for the data collection were the following: The Empathy Questionnaire (EmQue), interviews and observations of the researcher that were noted on the researcher’s diary/journal. The questionnaire evaluated three different categories, that are considered related to children’s ability to empathize. More specifically, the three categories were the following: the emotion contagion, attention to others’ feelings and prosocial actions. In both of the groups, the questionnaire was given prior to the interventions and afterwards. Hence, we ensured that the final results remained undependable of any unpredicted variables or differences on the synthesis of the two groups. The quantitive data were analyzed using the SPSS statistical package, version 23 and the t-student and wilcoxon programs. In addition, we performed the Cronbach alpha criteria to check the reliability of the questionnaire’s items. From the quantitative data analysis it was found that there is not a statistically important improvement between the pre and post test in the experimental group. However, the qualitative means of the study, such as the interviews and the researcher’s personal observations, suggest that the drama interventions have had a positive effect on the empathy and the socio-emotional skills of the students. We reckon that children 4-5 years old, are experiencing a crucial borderline point of their empathetic development and externalization, thus the expression of empathic actions are not as apparent as in older stages. Moreover, we believe that the experimental group was in need of more interventions in order to present a more obvious change in their empathetic skills and also preserve the positive effects of the program. Considering the above-mentioned reasons, it’s easier to explain the insignificant difference between the pre-test and post-test of the experimental group. Drama has contributed incredibly in today’s education and it’s considered as a very useful educational tool, which can positively affect all aspects of education. Key words: empathy, early years, pre-kindergarten class, drama, education, researchel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα