Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η διάσταση της Πολιτικής Προστασίας στο πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής στην ΕΕ: Η περίπτωση της πυρκαγιάς της Ανατολικής Αττικής του 2018

dc.contributor.advisorΚότιος, Άγγελος
dc.contributor.authorΞυνός, Ανάργυρος
dc.date.accessioned2020-01-10T10:27:03Z
dc.date.issued2019-05-16
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/5429
dc.description.abstractΣκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της σχέσης μεταξύ της Πολιτικής Συνοχής και των Ευρωπαϊκών θεσμών με τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε επίπεδο Χωρικού Σχεδιασμού και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. φυσικές καταστροφές) εν γένει στην Ε.Ε. και σε δεύτερο επίπεδο η αποτύπωση αυτής της σχέσης στα χαμηλότερα επίπεδα σχεδιασμού των κρατών μελών της και συγκεκριμένα στη χώρα μας. Σε εθνικό επίπεδο, έχει σημειωθεί – παρατηρηθεί ότι δεν υπάρχουν μηχανισμοί αλληλεπίδρασης και πλαίσια συνεργασίας μεταξύ Σχεδιασμού Έκτακτης Ανάγκης και Κανονικού Σχεδιασμού στη Ελλάδα. Ο Χωρικός Σχεδιασμός παραμένει περιορισμένος σε πολιτικές οργάνωσης του φυσικού χώρου, ενώ ο Σχεδιασμός Έκτακτης Ανάγκης έχει εξελιχθεί ιστορικά σε μία λογική εντολών ελέγχου και εκ των υστέρων χειρισμού καταστροφικών συμβάντων. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο η σχέση των δυο προαναφερθέντων πολιτικών σχεδιασμού δεν έχει μελετηθεί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει δική της χωροταξική πολιτική καθώς δεν έχει θεσμικά την αρμοδιότητα για την άσκηση μιας Ευρωπαϊκής χωροταξικής πολιτικής. Η χωροταξία ήταν και εξακολουθεί να παραμένει καθαρά εθνική υπόθεση αφού η αρμοδιότητα για άσκηση (εθνικής) χωροταξικής πολιτικής ανήκει στα κράτη μέλη. Ωστόσο, αυτό πλέον αλλάζει. Σχετικά με την πρόληψη και διαχείριση φυσικών καταστροφών δεν υπάρχει μια συνεκτική συνολική πολιτική της Ε.Ε. καθώς η προστασία από φυσικές καταστροφές δεν αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα στην Ε.Ε. Η διερεύνηση της παραπάνω σχέσης θα λάβει χώρα με την χρήση μιας μεμονωμένης, περιγραφικής μελέτη περίπτωσης - «Case study» και συγκεκριμένα την πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου του 2018 στην περιοχή Μάτι στην Ανατολική Αττική καθώς αποτελεί ένα φαινόμενο σύγχρονο, «ακραίο» ίσως και «μοναδικό», με μεγάλης έντασης και έκτασης επιπτώσεις. Ο ανύπαρκτος χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός της υπό μελέτη περιοχής με την άναρχη δόμηση και την ανυπαρξία ελεύθερων χώρων, υποδομών κλπ. που εμποδίζαν την εξασφάλιση της βιωσιμότητά της και την «ασφαλή» χωρική της ανάπτυξη την κατέστησαν ως μια περιοχή αυξημένης τρωτότητας. Ταυτόχρονα κατά τη διαχείριση και αντιμετώπιση της κρίσης εμφανίστηκαν σημαντικές αδυναμίες σε ενέργειες επικοινωνίας, συντονισμού, λειτουργείας και συνεργασίας των θεσμικών οργάνων και υπηρεσιών σε επίπεδο τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό με αποτέλεσμα ένα από τα καταστροφικότερα γεγονότα της σύγχρονης Ελλάδας. Η ένταση της καταστροφής στο Μάτι μας καταδεικνύει ότι το σύστημα σχεδιασμού αναφορικά με τη διαχείριση φυσικών καταστροφών (νομοθετικό πλαίσιο, θεσμοί, λειτουργία, οργάνωση κλπ.) χρήζει επαναπροσδιορισμού και επανεξέταση με σκοπό την υιοθέτηση περισσότερων πολιτικών πρόληψης και μείωσης κινδύνων, την απλούστευση του (θεσμοί, υπηρεσίες, διαδικασίες), την διακριτοποίηση των ρόλων και ευθυνών και την χρησιμοποίηση των εργαλείων που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση.el
dc.format.extent107el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΦυσικές καταστροφέςel
dc.subjectΠεριβάλλον--Προστασίαel
dc.subjectΧωρικός σχεδιασμός--Ελλάδαel
dc.subjectΠολιτική προστασία--Ελλάδαel
dc.subjectΠολιτική προστασία--Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες τηςel
dc.titleΗ διάσταση της Πολιτικής Προστασίας στο πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής στην ΕΕ: Η περίπτωση της πυρκαγιάς της Ανατολικής Αττικής του 2018el
dc.title.alternativeThe dimension of Civil Protection in the EU: The case of the Eastern Attica fire of 2018el
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΣκλιάς, Παντελής
dc.contributor.committeeΚουτουλάκης, Μανώλης
dc.contributor.departmentΤμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεωνel
dc.contributor.facultyΣχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΤοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και Αυτοδιοίκησηel
dc.subject.keywordΦυσικές καταστροφέςel
dc.subject.keywordΠολιτική προστασίαel
dc.subject.keywordΧωρικός σχεδιασμόςel
dc.subject.keywordΠολιτική συνοχήςel
dc.subject.keywordΜάτι Ανατολικής Αττικήςel
dc.description.abstracttranslatedThe aim of the present paper is to study the relationship between Political Cohesion and the European institutions in terms of the policies implemented on a Spatial Planning level and in emergency situations (i.e. natural disasters) primarily in the EU and, subsequently, the reflection of said relationship on the lower planning levels of the member states and, more specifically, on our country. On a national level, it has been noted – observed that there is a lack of interaction mechanisms and cooperation frameworks between Emergency Planning and Standard Planning in Greece. Spatial Planning remains confined to policies of arranging the natural landscape, whereas Emergency Planning has historically evolved into a reasoning of control commands and post factum management of catastrophic events. On a European level, the relationship of the two aforementioned planning policies has not been studied. The European Union has no established spatial policy because institutionally it does not fall within its competence to exercise a European spatial policy. Spatial planning was and continues to be a clearly national affair since the competence for exercising (national) spatial planning policy falls within the member states. However, this no longer applies. Regarding the prevention and management of natural disasters, there is a cohesive and comprehensive EU policy as the protection from natural disasters does not constitute a fundamental right in the EU. The investigation of the above relationship will take place by employing a single case study, namely, the fire of July 23rd, 2018 in the area of Mati in East Athens as it composes a contemporary phenomenon, “extreme” and even “unique” with ramifications of great intensity and extent. The non-existent spatial and urban planning of the study area, with the urban sprawl and lack of open spaces, infrastructure etc. which hindered its sustainability and “safe” spatial development, rendered it an area of increased vulnerability. At the same time, while managing and facing the crisis, there were considerable shortcomings with reference to communication, coordination, function and cooperation of the forces and institutions involved on local, national and European level resulting in on one of the most catastrophic events in the history of modern Greece. The extent of the destruction in Mati demonstrates that the planning system regarding the management of natural disasters (legislative framework, institutions, operation, organization etc.) requires redefinition and reassessment in order to adopt more policies on prevention and risk mitigation, clear definition and simplification of the roles, responsibilities and procedures.el
dcterms.embargoTerms3 yearsel
dcterms.embargoLiftDate2023-01-09T10:27:03Z


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα