Προγράμματα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος: μέσα ανακούφισης από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό ή περιθωριοποίησης και παγίδευσης στη φτώχεια; Η περίπτωση του κοινωνικοί εισοδήματος αλληλεγγύης στην Ελλάδα.
Minimum Income Guarantee Schemes: means of poverty alleviation and social inclusion or poverty entrapment and social exclusion? The case of the Social Solidarity Income in Greece.
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Σαρόγλου, Ανδρονίκη
Date
2018-05-05Advisor
Βενιέρης, ΔημήτρηςKeywords
Φτώχεια ; ΚΟινωνικός αποκλεισμός ; Κοινωνικά δικαιώματα ; Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ; Κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύηςAbstract
Η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι διαχρονικά φαινόμενα με αρνητικές συνέπειες τόσο για την ατομική ευημερία όσο και για την κοινωνική συνοχή.Η οικονομική κρίση διόγκωσε αυτά τα φαινόμενα, καθιστώντας την ανάγκη αντιμετώπισής τους μεγαλύτερη από ποτέ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εστίασε τις προσπάθειές της στην ένταξη ή επανένταξη στην αγορά εργασίας και στην ανακούφιση από τη φτώχεια, μέσω προγραμμάτων Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Τα προγράμματα αυτά διαφέρουν από χώρα σε χώρα, όλα όμως λειτουργούν σαν ύστατο δίχτυ ασφαλείας για την εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Η αποτελεσματικότητά τους πάντως είναι αμφιλεγόμενη. Στη χώρα μας εφαρμόστηκαν με μεγάλη καθυστέρηση, με τη μορφή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ). Το ΚΕΑ είναι ένα προνοιακό πρόγραμμα, που υπόσχεται να ανακουφίσει τα άτομα που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και να βοηθήσει στην(επαν)ένταξή τους στον εργασιακό και κοινωνικό ιστό. Παρά το γεγονός ότι η εφαρμογή του δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί, μπορούμε με σχετική ασφάλεια να πούμε ότι οι προσπάθειες εργασιακής και κοινωνικής ένταξης είναι αναποτελεσματικές, ενώ υπάρχουν προβλήματα στόχευσης, κυρίως λόγω της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια έστω και μικρή ανακούφιση από τις σκληρές.
Abstract
Poverty and social exclusion are historical phenomena with negative impact on both personal welfare and social coherence. The economic crisis has inflated those phenomena, making the need to address them greater than ever. The European Union has focused its endeavours on the integration or re-integration in the job market and on the alleviation of poverty by means of the Minimum Income Guarantee. Said schemes vary from country to country, however they all function as a last safety net for securing a decent living forthe most vulnerable groups of the population. Nonetheless, their efficiency is contested. In our country these schemes were implemented rather late, taking the form of the Social Solidarity Income (SSI/KEA). The SSI is a social welfare programme aiming tosupport those living under conditions of extreme poverty and to help their (re)integration within the workforce and the social web. Despite the fact that its implementation has not yet been evaluated, we can rather safely say that the efforts for a workforce and social integration are inefficient, while at the same time there are issues of address mainly due to tax evasion and undeclared work. Still, it offers even the slightest alleviation from the harsh living conditions of the most vulnerable groups in our society.
Number of pages
69Faculty
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνAcademic Department
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών ΣχέσεωνPost-graduate program
Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και ΑυτοδιοίκησηLanguage
GreekThe following license files are associated with this item: