Η Δραματική τέχνη στην εκπαίδευση ως μέσο καλλιέργειας των κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά δημοτικού σχολείου.
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Τσαμπούκα, Κωνσταντίνα
Date
2019-10-02Advisor
Κατσής, ΑθανάσιοςSubject
Δραματική τέχνη στην εκπαίδευση ; Βιωματική μάθηση ; Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ; Ενσυναίσθηση ; Συναισθηματική νοημοσύνη ; Ομάδα ; Κοινωνικές δεξιότητες ; Κοινωνικοποιήση ; ΕπικοινωνίαKeywords
Δραματική τέχνη στην εκπαίδευση ; Βιωματική μάθηση ; Προσωπική και κοινωνική ταυτότητα ; Επικοινωνία ; Συναισθηματική νοημοσύση ; Συνεργασία ; Ομάδα ; Κοινωνικές δεξιότητες ; Κοινωνικοποίηση ; Αποδοχή άλλου ; Ενσυναίσθηση ; Παρορμητικότητα ; Διαταραχή ; Ισορροπία ; Σχέσεις ; Ομαδικότητα ; Φιλία ; Έλεγχος θυμού ; Ανάρμοστη συμπεριφορά ; Πρωτοβάθμια εκπαίδευσηAbstract
Στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι να διερευνήσει αν η εφαρμογή ενός προγράμματος Εκπαιδευτικού Δράματος μπορεί να βελτιώσει τις κοινωνικές δεξιότητες μαθητών Δημοτικού Σχολείου. Η βελτίωση του συγκεκριμένου παράγοντα σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Οι ερευνητικές παρεμβάσεις έλαβαν μέρος σε Δημοτικό σχολείο του νομού Αργολίδας. Το δείγμα συγκροτήθηκε από 48 παιδιά ηλικίας Δ’ Δημοτικού και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μία πειραματική και μία ελέγχου. Και οι δύο ομάδες φοιτούσαν στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου. Την πειραματική ομάδα αποτέλεσαν οι μαθητές του Δ1 (Ν=14 αγόρια και 10 κορίτσια) και την ομάδα ελέγχου οι μαθητές του Δ2 (Ν=12 αγόρια και 12 κορίτσια). Το δείγμα παρουσίαζε ομοιογένεια ως προς την ηλικία και τα γενικότερα δημογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής που διαμένουν.
Πρόκειται για μία μεικτή έρευνα δράσης καθώς συνδύασε ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους. Πιο συγκεκριμένα, η συλλογή των ποιοτικών δεδομένων έγινε μέσω της λήψης συνεντεύξεων από καθένα μαθητή, μέσω ημερολογίων παρατήρησης, γραπτών τεκμηρίων καθώς και ακουστικού υλικού. Ως ποσοτικό εργαλείο χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο του Albert Bandura (1990), το οποίο μεταφράστηκε δύο φορές, επαληθεύτηκε και διατήρησε τη σταθμισμένη κλίμακα μέτρησης της, των κοινωνικών δεξιοτήτων για παιδιά σχολικής ηλικίας. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από τους μαθητές πριν και μετά από 12 παρεμβάσεις. Το στατιστικό πακέτο SPSS συνέβαλε στην ανάλυση των ποσοτικών δεδομένων.
Οι ερευνητικές παρεμβάσεις διεξήχθησαν από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο του 2018. Πραγματοποιήθηκαν 12 εργαστήρια Εκπαιδευτικού Δράματος (ένα εργαστήριο μίας ώρας ανά εβδομάδα). Οι δραστηριότητες των εργαστηρίων περιλάμβαναν την γνωριμία και την εξάσκηση με τις δραματικές τεχνικές, στοχευμένες στους ερευνητικούς μας στόχους, ασκήσεις ενεργοποίησης, εξασφάλισης της εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών, συντονισμού λεκτικής και σωματικής έκφρασης, αυτοσχεδιασμούς και παιχνίδια ρόλων.
Ύστερα από την ανάλυση δεδομένων που συγκεντρώθηκαν, επαληθεύτηκε η θετική συσχέτιση της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση με την καλλιέργεια των κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά Δημοτικού Σχολείου. Η επιπλέον διερεύνηση της αξιοποίησης της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση συστήνεται σε αντίστοιχους πληθυσμούς.
Abstract
The aim of this research is to investigate if the application of a program using techniques of Drama in Education, can improve pupils’ social skills in an Elementary School. The improvement of the specific agent is largely associated with the psychosocial development of the child.
The research interventions took place in an Elementary School at the Argolis district. The sample was constituted by 48 children of the Fourth Grade and were divided into two groups, one experimental and one of control. Both teams were students of the Fourth Elementary School of Nafplio. The experimental group were students of D1 class (N = 14 boys and 10 girls) and the control group were students of D2 class (N = 12 boys and 12 girls); the sample presented homogeneity regarding the age and the overall demographic characteristics of the residential area.
This is a mixed research action as it combined qualitative and quantitative methods. More specifically, the assemblage of qualitative data was through interviews with each student, through observation calendars, written documents and audio material. As a quantitative tool was used the questionnaire of Niina Junttila, Marinus Voeten, Ari Kaukiaienen and Marja Vauras, (Educational and Psychological Measurement, Sage Publications, 2006) which was translated twice, verified and maintained the average measurement scale of social skills for school children. The questionnaires were filled in by students before and after 12 interventions. The statistical package SPSS contributed to the analysis of quantitative data.
The research interventions were conducted from February to June 2018. Twelve (12) Drama in Education workshops were conducted (a one-hour lab per week). The activities of the laboratories included the contact and practice with the dramatic techniques, aiming our research objectives, motivating drills, ensuring the confidence among members, coordinating the verbal and physical expression, improvisations and role-playing games.
Following the analysis of qualitative and quantitative data that were collected, the positive function of Drama in Education with the cultivation of social skills in Elementary School children was confirmed. Further investigation of the employment of the Dramatic Arts in education is recommended to corresponding population.