Η Συμβολή των λογίων του Βυζαντίου στην Ιταλική Αναγέννηση: Ο Βησσαρίων και ο κύκλος του
Subject
Βησσαρίων -- Καρδινάλιος , 1403-1472 ; Βησσαρίων -- Καρδινάλιος , 1403-1472 -- Επίδραση ; Ιταλία -- Πολιτισμός -- Βυζαντινές επιδράσεις ; Ιταλία -- Πολιτισμός -- 1268-1559 ; Αναγέννηση -- Ιταλία ; Λόγιοι, Βυζαντινοί -- ΙταλίαKeywords
Βυζαντινή Αυτοκρατορία ; Λόγιοι ; Ιταλική Αναγέννηση ; Συμβολή ; Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ; Γεώργιος Γεμιστός – Πλήθων ; Σύνοδος Φερράρας – Φλωρεντίας ; Πλατωνική φιλοσοφία ; Αναβίωση ; Βησσαριώνειος Ακαδημία ; Ιταλοί Ουμανιστές ; Διάσωση αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς ; Χειρόγραφα ; Μαρκιανή Βιβλιοθήκη ; Βενετία ; Byzantine empire ; Scholars ; Italian Renaissance ; Contribution ; Bessarion of Trepizond ; Georgios Gemistos – Plethon ; Council of Ferrara – Florence ; Platonic philosophy ; Revival ; Academy of Bessarion ; Italian Humanists ; Preservation of ancient Greek heritage ; Manuscripts ; Biblioteca Nazionale Marciana ; VeniceAbstract
Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία εστιάζει στη μεγάλης αξίας συνεισφορά των λογίων του Βυζαντίου στην Ιταλική Αναγέννηση του 15ο αιώνα και κυρίως στο πνευματικό έργο της εμβληματικής μορφής του Βησσαρίωνος του Τραπεζούντιου και του πνευματικού κύκλου του. Ο Βησσαρίων έλαβε από πολύ μικρή ηλικία σπουδαία μόρφωση από τους πιο επιφανείς λόγιους της εποχής,αγαπημένος του όμως ήταν ο Γεώργιος Γεμιστός– Πλήθων, από τον οποίο επηρεάστηκε σφόδρα και μυήθηκε στον Πλατωνισμό. Το 1438-39 συμμετείχε ως Μητροπολίτης Νίκαιας στην αποστολή της Συνόδου Φερράρας – Φλωρεντίας, που σκοπό της είχε την αναζήτηση βοήθειας από τους Δυτικούς, λόγω της επικείμενης τουρκικής απειλής. Σε αυτή βοήθησε χάρη στις αρετές και την πειθώ του, κεντρίζοντας συνάμα και το ενδιαφέρον των Ιταλών Ουμανιστών για την Πλατωνική φιλοσοφία. Εντούτοις, η ουσιαστική δράση του ξεκίνησε το 1440 με τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Ιταλία, επιλέγοντας να θυσιάσει την Ορθόδοξη πίστη του και να δεχθεί το αξίωμα του Καρδινάλιου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με σκοπό τη διάσωση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και κληρονομιάς. Στην Ιταλία εργάστηκε με ζήλο, μαζί με τον μεγάλο πνευματικό κύκλο που συσπειρώθηκε γύρω του, από Έλληνες λόγιους αλλά και Ιταλούς Ουμανιστές, αναβιώνοντας την Πλατωνική φιλοσοφία μέσω της Βησσαριώνειου Ακαδημίας του. Ακόμα, προσέφερε και στον τομέα της εκπαίδευσης ιδρύοντας έδρες διδασκαλίας ελληνικών γραμμάτων. Άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό πνευματικό έργο στα ελληνικά, αλλά και στα λατινικά και συγχρόνως αντέγραφε, συνέλεγε και μετέφραζε έργα και στις δύο γλώσσες.Γι’ αυτό είχε στην κατοχή του τη μεγαλύτερη ιδιωτική βιβλιοθήκη, την οποία μάλιστα δώρισε στη Βενετία αποτελώντας τον πυρήνα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης.
Abstract
This current master’s thesis focuses on the valuable contribution to the Italian Renaissance of the 15th century by the Byzantine scholars. More precisely this research studies the spiritual work conducted by Bessarion of Trepizond and all the scholars who followed him. Bessarion received a prominent education, from a very young age, in the company of the most distinguished scholars of his era. Apart from all his teachers, his favorite was Georgios Gemistos – Plethon, who influenced him and introduced him to Plato’s philosophy. In 1438-39 with the title of Metropolitan Bishop of Nice, Bessarion participated in the Council of Ferrara – Florence mission, which aimed at searching for aid against the imminent Turkish threat. While there, he contributed owing to his virtues and his ability to persuade and the same time he aroused the Italian Humanists’ interest to study Plato’s philosophy. However, his fundamental attribution began in 1440, with his permanent residency in Italy. By establishing himself in the West he chose to sacrifice his Orthodox faith and to accept the Cardinal office of the Roman Catholic Church, in order to preserve the ancient Greek texts and heritage. In Italy he worked zealously alongside great spiritual scholars, both Greek and Italian, who rallied around him. Bessarion revived the Platonic philosophy in his reputable Academy. In addition, he contributed to the field of education by establishing Greek language teaching centers. To this day he has left a great literary work written in both, Greek and Latin languages: he created copies of ancient Greek texts, he completed his collections and translated them in both languages. For this reasonhe had the largest private library, which he donated to Venice and which constituted the core of Biblioteca Nazionale Marciana.