Η σημασία της Συναισθηματικής Νοημοσύνης στους εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής που εργάζονται στην εκπαίδευση και Αυτο-αποτελεσματικότητα αυτών
The Importance Emotional Intelligence in Special Education Teachers working in Education and Their Self-Efficacy
Subject
Συναισθηματική νοημοσύνη - Μελέτη και διδασκαλία ; Προσωπικότητα, Ανάπτυξή της ; Ψυχική υγεία - Μελέτη και διδασκαλία ; Ειδική εκπαίδευση ; Συναισθήματα και νόηση ; Εκπαιδευτικοί - Επιμόρφωση ; Εκπαιδευτικοί - Στάσεις ; Emotional intelligence - Study and teaching ; Personality development ; Mental health - Study and teaching ; Special education ; Emotions and cognition ; Teachers - In-service training ; Teachers - AttitudesKeywords
Ειδική Αγωγή ; Συναισθηματική Νοημοσύνη ; Συνεκπαίδευση ; Αυτο-αποτελεσματικότητα ; Special Education ; Emotional Intelligence ; Self-efficacy ; Inclusive instructionAbstract
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να αναζητηθούν οι παράγοντες της συναισθηματικής νοημοσύνης που επιδρούν σε σημαντικό βαθμό στην αποτελεσματικότητά των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής στη συνεκπαίδευση παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Στην έρευνα συμμετείχαν 130 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής που συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά τα ερωτηματολόγια «Τeacher efficacy for inclusive practices, TEIP» των Sharma, Loreman & Forlin (2012) και «Emotional Intelligence Scale: WLEIS» των Wong & Law (2002). Η ανάλυση των δηλώσεων των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής έδειξε ότι οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής έχουν σχετικά υψηλά επίπεδα συναισθηματικής νοημοσύνης (Μdn=62, IQR=56,25-68,00) και αυτοαποτελεσματικότητας (Μdn=88, IQR=86-90). Για τον έλεγχο των υποθέσεων της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν οι μη παραμετρικές μέθοδοι Kruskal-Wallis H και Mann-Whitney U για ανεξάρτητα δείγματα. Η ανάλυση των δηλώσεων των εκπαιδευτικών έδειξε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ετών προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών στη «Συνολική συναισθηματική νοημοσύνη» (Η(3) = 13,75, p <0,001), την «Κατανόηση των συναισθημάτων του εαυτού» (H(3) = 17,59, p <0,001), τη «Διαχείριση των συναισθημάτων» (H(3) = 10,47, p=0,01) και τη «Ρύθμιση των συναισθημάτων του εαυτού» (H(3) = 10,71, p=0,01). Επίσης, εντοπίστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ως προς την ηλικία στη «Συνολική αποτελεσματικότητα» (Η(3)=12,42, p = 0,01), την «Αποτελεσματικότητα στη συνεργασία» (Η(3) = 2,08, p = 0,56) και την «Αποτελεσματικότητα στην διαχείριση συμπεριφοράς» (Η(3)=13,98, p < 0,001). H μη παραμετρική μέθοδος Mann-Whitney U για ανεξάρτητα δείγματα έδειξε ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά στη «Συναισθηματική Νοημοσύνη» και στην «Αποτελεσματικότητα στη Συνεκπαίδευση» ως προς το φύλο. H Πολλαπλή Γραμμική Παλινδρόμηση έδειξε ότι η «Ικανότητα για αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων» και η «Ικανότητα για ρύθμιση των συναισθημάτων του εαυτού» αποτελούν σημαντικούς προγνωστικούς παράγοντες της «Αποτελεσματικότητας στη συνεκπαίδευση», με βαθμό σημαντικότητας 0,60 και 0,40 αντίστοιχα.
Abstract
The aim of this study was to search for the factors of emotional intelligence that have a significant effect on the special education teachers’ self-efficacy in inclusive instruction. The research involved 130 special education teachers who filled out online the questionnaires "Teacher efficacy for inclusive practices, TEIP" by Sharma, Loreman & Forlin (2012) and "Emotional Intelligence Scale: WLEIS" by Wong & Law (2002). The analysis of special education teachers' statements showed that special education teachers have relatively high levels of emotional intelligence (Mdn=62, IQR=56.25-68.00) and self-efficacy (Mdn=88, IQR=86-90). The non-parametric Kruskal-Wallis H and Mann-Whitney U methods for independent samples were used to test the research hypotheses. The analysis of the teachers' statements showed that there is a statistically significant difference between the teachers’ years of service in "Total emotional intelligence" (H(3) = 13.75, p <0.001), "Self-emotion appraisal" (H(3) = 17.59, p <0.001), "Use of emotion" (H(3) = 10.47, p=0.01) and "Regulation of emotion" (H(3) = 10 .71, p=0.01). Also, a statistically significant difference was found between special education teachers in terms of age in "Total self-efficacy" (H(3)=12.42, p = 0.01), "Efficacy in collaboration" (H(3) = 2 .08, p = 0.56) and "Efficacy in dealing with disruptive behaviors" (H(3)=13.98, p < 0.001). The non-parametric Mann-Whitney U method for independent samples showed that there is no statistically significant difference in "Emotional intelligence" and "Self-efficacy in inclusive education" in terms of gender. The Multiple Linear Regression used to investigate the factors that could predict "Self-efficacy in inclusive instruction" showed that "Ability to appraise others’ emotions" and "Ability to regulate emotions" were significant predictors of "Self-efficacy in inclusive instruction", with a degree of significance of 0.60 and 0.40 respectively.