Η εργασία εστιάζει στην εργογραφία του Χάινριχ φον Κλάιστ, εξετάζοντας ιδιαίτερα την πρόσληψη των έργων του "Πενθεσίλεια" και "Σπασμένη Στάμνα" από την ελληνική θεατρική κοινότητα.