Σχολή Καλών Τεχνώνhttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/17722024-03-29T09:49:28Z2024-03-29T09:49:28ZΗ εκδοτική δραστηριότητα στην υπηρεσία του Εθνικού Διχασμού: Προπαγανδιστικά κείμενα της περιόδου 1915-1919Θεοδοσίου, Μαρίαhttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/68752022-11-03T19:00:57Z2022-07-14T00:00:00ZΗ εκδοτική δραστηριότητα στην υπηρεσία του Εθνικού Διχασμού: Προπαγανδιστικά κείμενα της περιόδου 1915-1919
Θεοδοσίου, Μαρία
Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος είχαν διάσταση απόψεων αναφορικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πρώτος ήταν πεπεισμένος για την ανάγκη συμμαχίας της χώρας με τις Δυνάμεις της Entente, ενώ ο δεύτερος ήταν θιασώτης της ουδετερότητας. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί που σχηματίσθηκαν αμέσως μετά τη ρήξη των σχέσεων των δύο θεσμικών εκπροσώπων του ελληνικού κράτους παρουσίασαν υπό διαφορετική οπτική γωνία την πραγματικότητα. Η παρούσα διατριβή επικεντρώνεται στα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα των ετών 1915-1917 και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο οι δύο αντίπαλες παρατάξεις, οι βενιζελικοί και οι αντιβενιζελικοί, χρησιμοποίησαν την προπαγάνδα προκειμένου να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να την πείσουν για την ορθότητα των θέσεων τους. Αντικείμενο της έρευνας είναι η ανάδειξη και η ανάλυση της εκδοτικής δραστηριότητας της περιόδου 1915-1919, δηλαδή των φυλλαδίων, των βιβλίων και των αφισών που εξέδωσαν οι δύο παρατάξεις για να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους.
2022-07-14T00:00:00ZΚοινωνία, ιστορία και θέατρο: η αποτύπωση των κοινωνικών εξεγέρσεων στο νεοελληνικό θέατροΑντωνοπούλου, Αλίκηhttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/61092021-09-09T07:12:03Z2021-04-01T00:00:00ZΚοινωνία, ιστορία και θέατρο: η αποτύπωση των κοινωνικών εξεγέρσεων στο νεοελληνικό θέατρο
Αντωνοπούλου, Αλίκη
Το νεοελληνικό θέατρο έχει συμβάλει σημαντικά στην αποτύπωση κοινωνικο-πολιτικών γεγονότων του 20ού κυρίως αιώνα. Ένα από αυτά είναι οι κοινωνικές εξεγέρσεις, είτε πρόκειται για την καταπίεση των λαών και την αντίστασή τους στο πλαίσιο εθνικών επαναστάσεων, είτε για αμιγώς κοινωνικές συγκρούσεις, όπως είναι οι περιπτώσεις των εργατικών εξεγέρσεων, των απεργιών, των αγώνων των κολίγων ενάντια στους τσιφλικάδες.
Με δεδομένη την έλλειψη καταγραφής και μελέτης των θεατρικών έργων του νεοελληνικού θεάτρου που πραγματεύονται κοινωνικές εξεγέρσεις, η παρούσα διατριβή εστιάζει στην έρευνα και την ανάλυση της αποτύπωσης αυτού του κοινωνικού φαινομένου στο θέατρο, καθώς και στην συσχέτισή του με τυχόν πραγματικά γεγονότα, με την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής συγγραφής του κάθε έργου και με τα ιδιαίτερα ιδεολογικο-πολιτικά χαρακτηριστικά των συγγραφέων.
Σε μία προσπάθεια οριοθέτησης της μελέτης η εργασία χωρίστηκε σε δύο βασικά μέρη και συνολικά σε τέσσερα κεφάλαια με άξονα το είδος της κοινωνικής εξέγερσης που αποτυπώνεται στα έργα. Στην αρχή της μελέτης κάθε θεατρικού παρουσιάζονται κάποια βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, ενώ την ανάλυση του κειμένου ακολουθεί ενδεικτική παραστασιογραφία, με σκοπό μόνο την κατάδειξη της πρόσληψης του έργου. Στο τέλος κάθε κεφαλαίου παρατίθενται συμπεράσματα, ενώ στο τέλος της εργασίας παρουσιάζονται τα γενικότερα συμπεράσματα που προέκυψαν από την συνολική μελέτη του υλικού.
Από την έρευνα που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε πως πολλοί συγγραφείς επηρεασμένοι από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής τους, αλλά και την δική τους ιδεολογία, αποτύπωσαν τις κοινωνικές εξεγέρσεις στα έργα τους, άλλοτε με κυριολεκτικό και άλλοτε με μεταφορικό τρόπο, στοχεύοντας, κυρίως, στην ενεργοποίηση του κοινού για διεκδίκηση και αγώνα.
Περιλαμβάνονται εικόνες
2021-04-01T00:00:00ZΗ σχέση των δύο φύλων στο μυθιστορηματικό και θεατρικό έργο του Γρηγορίου ΞενόπουλουΖέρβα, Γεωργίαhttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/58752021-01-15T10:48:15Z2020-11-18T00:00:00ZΗ σχέση των δύο φύλων στο μυθιστορηματικό και θεατρικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου
Ζέρβα, Γεωργία
Η πλούσια συγγραφική δράση του Ξενόπουλου άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη για τον μελετητή του έργου του. Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι να συσχετίσει αναγνωρισμένα μυθιστορήματα και θεατρικά έργα του Ξενόπουλου, που στις μέχρι τώρα διατριβές εξετάζονται ξεχωριστά, με μια νέα διάσταση και προοπτική, τόσο από άποψη θεματικής, όσο και μεθοδολογικής προσέγγισης, ώστε να καλυφθεί το υπάρχον ερευνητικό κενό.
2020-11-18T00:00:00ZΤο μοτίβο της ασυλίας στην αρχαία Ελληνική τραγωδία και η αποτύπωσή του στην αγγειογραφία της κλασικής εποχής.Καρέλλη, Δέσποιναhttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/50822019-06-03T10:24:40Z2018-09-01T00:00:00ZΤο μοτίβο της ασυλίας στην αρχαία Ελληνική τραγωδία και η αποτύπωσή του στην αγγειογραφία της κλασικής εποχής.
Καρέλλη, Δέσποινα
Η διατριβή στοχεύει να συνεισφέρει στον εμπλουτισμό των γνώσεών μας σχετικά με τον θεσμό της ασυλίας στην κλασική Ελλάδα και τη λειτουργία του ως δραματικού μοτίβου στην αρχαία ελληνική τραγωδία του 5ου αι. π.Χ. Παράλληλα αποσκοπεί στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ μύθου,κειμένου και εικόνας και διερευνά το ερώτημα αν και κατά πόσον η μελέτη της αγγειογραφίας μπορεί να συμβάλει στην ανάκτηση μέρους του χαμένου θεάματος του αττικού δράματος. Μελετώνται τέσσερα ακέραια σωζόμενα δράματα ικεσίας στα οποία η πλοκή δομείται γύρω από το μοτίβο ασυλίας (Altarmotiv): Αισχύλου Ικέτιδες και Ευμενίδες, Σοφοκλέους Οιδίπους επί Κολωνώ, Ευριπίδου Ηρακλείδαι. Συγχρόνως εξετάζονται οι σκηνές ασυλίας της ερυθρόμορφης αγγειογραφίας που έχουν συνδεθεί στη βιβλιογραφία με τα παραπάνω δράματα. Συμπληρωματικά, μελετώνται δύο αποσπασματικά σωζόμενες τραγωδίες του Ευριπίδη, η Αλκμήνη και ο Τήλεφος: με βάση τα σωζόμενα αποσπάσματα, τη μυθολογική παράδοση, τις φιλολογικές μαρτυρίες και το αγγειογραφικό υλικό επιχειρείται να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αν το μοτίβο ασυλίας αποτελούσε στις τραγωδίες αυτές ένα στοιχείο της δράσης και κατά πόσον η εικονογραφική μαρτυρία μπορεί να συντελέσει στην ανασύνθεση της πλοκής τους. Το αγγειολογικό υλικό που εξετάζεται χρονολογείται από τα μέσα περίπου του 5ου αι. π.Χ. μέχρι τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. Πρόκειται για ερυθρόμορφα αγγεία εργαστηρίων και των εργαστηρίων της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας. Με δεδομένο ότι οι σκηνές ασυλίας "τραγικής έμπνευσης" αποτελούσαν δημοφιλές διαοσμητικό μοτίβο της ερυθρόμορφης αγγειογραφίας στη Μεγάλη Ελλάδα και τη Σικελία του 4ου αι. π.Χ., συγκεντρώνονται στοιχεία για την κατανόηση της σχέσης των Ελλήνων αλλά και των μη ελληνικών πληθυσμών τηε Δύσης με το αττικό δράμα. Η έρευνα βασίστηκε στα κείμενα των σωζόμενων δραμάτων, σε μαρτυρίες αρχαίων πηγών, στο αγγειογραφικό ααρχαιολογικό υλικό, καθώς και στη βιβλιογραφία που εστιάζει στη λειτουργία του μοτίβου ασυλίας ως δομικού στοιχείου της τραγωδίας και στην πολιτική, κοινωνική και ανθρωπολογική διάσταση του θεσμού της ικεσίας - ασυλίας στην αρχαία Ελλάδα. Η πρωτοτυπία της έρευνας έγκειται στη διεπιστημονική προσέγγιση των τραγικών σκηνών ασυλίας από φιλολογική, θεατρολογική και αρχαιολογική σκοπιά.
2018-09-01T00:00:00Z