Θεσμικές δυνατότητες και πολιτική πρακτική της αντιπολίτευσης στη Βουλή των Ελλήνων από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα
The institutional role and political practice of the opposition in the Hellenic Parliament since 1974
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Γεωργοπούλου, Βαρβάρα
Ημερομηνία
2014-11-28Επιβλέπων
Παπάζογλου, ΕμμανουήλΘεματική επικεφαλίδα
Κοινοβούλιο--Ελλάδα ; Ελλάδα--Πολιτική και Διακυβέρνηση--1974- ; Πολιτικά κόμματα--ΕλλάδαΛέξεις κλειδιά
Κοινοβούλιο ; Κοινοβουλευτικός έλεγχος ; Εξεταστική επιτροπή ; Πρόταση νόμου ; Πρόταση δυσπιστίαςΠερίληψη
Στη σύγχρονη κοινοβουλευτική δημοκρατία, η αντιπολίτευση επιτελεί τρεις βασικά ρόλους: ελέγχει την κυβέρνηση, προβάλλει τις προτάσεις της για τα προβλήματα της χώρας και διεκδικεί την ανάληψη της εξουσίας.
Στην Ελλάδα, το μεταπολιτευτικό θεσμικό πλαίσιο δίνει στην αντιπολίτευση τα ακόλουθα «εργαλεία»:
o για τον έλεγχο της κυβέρνησης: τα μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου και τη δυνατότητα σύστασης εξεταστικών ή προανακριτικών επιτροπών,
o για την προβολή των προτάσεών της: την κατάθεση προτάσεων νόμου και τη διεξαγωγή συζητήσεων προ ημερησίας διατάξεως,
o για την ανάληψη της εξουσίας: την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας, την αξιοποίηση διερευνητικής εντολής και το δικαίωμα μη συναίνεσης στην ανάδειξη Προέδρου Δημοκρατίας.
Η αναδρομή στα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ανωτέρω θεσμικό πλαίσιο έχει εξελιχθεί κατά τρόπο που διευρύνει τη δυνατότητά της να υλοποιήσει τον τριπλό ρόλο της, ενώ δεν απουσιάζουν οι όποιες θεσμικές αδυναμίες που έχουν όμως περιθώρια βελτίωσης.
Από πολιτικής απόψεως, όμως, η 40χρονη εμπειρία καταδεικνύει ότι το κρίσιμο για τη δημοκρατία της χώρας ζήτημα δεν έγκειται τόσο στις τυχόν θεσμικές βελτιώσεις, αλλά κυρίως στο πολιτικό περιεχόμενο, που θα λάβει η σχέση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για ένα ουσιαστικό πολιτικό διάλογο που θα πείθει τους πολίτες ότι έχουν ένα ευρύ φάσμα δημοκρατικών επιλογών.
Περίληψη
In modern parliamentary democracy, opposition fulfills three basic tasks: controlling the government’s activity, communicating its own proposals for the country’s problems and seeking to gain power.
In post dictatorship Greece, the institutional framework provides to the opposition the following “tools”:
o for controlling the government: the process of parliamentary scrutiny and the creation of committees of inquiry and criminal investigation for the ministers’ acts,
o for communicating its proposals: the process of submitting draft laws and the debates at the level of political leaders,
o for gaining power: the motion of censure against the government, the process of mandates to form a government and the dissolution of the Parliament if the President of the Republic is not elected by an increased authority.
During the 40 years which followed the fall of the dictatorship, the above institutional framework has developed in a way which broadens the opposition’s opportunity to realize its triple role even though there are some weaknesses which can be addressed.
However, from a political point of view this 40 years’ experience demonstrates that the crucial issue for democracy is not only the institutional reforms but it is mainly the political content of the relationship between government and opposition. This relationship must create the conditions for real political dialogue which will convince the citizens that there really exists a broad spectrum of democratic choices.
Αριθμός σελίδων
98Σχολή
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών ΣχέσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Διεθνείς Σχέσεις και ΠολιτικέςΓλώσσα
ΕλληνικάΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: