The right to family reunification of unaccompanied minors in Greece: legal framework v. reality
Το δικαίωμα των ασυνόδευτων ανηλίκων στην οικογενειακή επανένωση στην Ελλάδα: νομικό πλαίσιο και πραγματικότητα
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Κύρκου, Χριστιάνα
Ημερομηνία
2016-03-09Επιβλέπων
Τσιλιώτης, ΧαράλαμποςΘεματική επικεφαλίδα
Άσυλο. Δικαίωμα του ; Άσυλο. Δικαίωμα του--Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της ; Κοινωνική πολιτική ; Πολιτικοί πρόσφυγεςΛέξεις κλειδιά
Ασυνόδευτοι ανήλικοι ; Οικογενειακή επανένωση ; Κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου ; Δουβλίνο ; Επιτροπεία ανηλίκωνΠερίληψη
This dissertation examines the de jure and de facto compliance of Greece to the EU
standards on family reunification of unaccompanied minors. The EU is faced with an
unprecedented refugee crisis, with unaccompanied minors being one of the most
vulnerable groups among the refugees. Greece has been all along at the forefront of
the crisis, mostly as a transit country to Northern Europe. Thus, many unaccompanied
minors who cross the country could benefit from the right to family reunification and
avoid further traumatization by being reunited legally with family members already
residing in another EU country. Both primary and secondary sources are reviewed to
compare the Common European Asylum System and the national legal framework on
the matter, as well as to examine the everyday practice in the country. Although the
Greek legislation is found outdated in comparison to the EU acquis, it is practice that
presents the most problematic shortcomings. Challenges are identified in the detection
of the minors, their right to information and the available incentives for the minors not
to abscond care. It is recommended to promptly revise the existing legislation, so that
it complies with the EU provisions, to strengthen the First Reception Service of
Greece, to redesign its guardianship system, to reinforce the role of the state in family
tracing and to adopt best practices of other EU Member States on policies of reducing
absconding incidents.
Περίληψη
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η εξακρίβωση της νομοθετικής
και ουσιαστικής συμμόρφωσης της Ελλάδας στις προδιαγραφές της ΕΕ για την
οικογενειακή επανένωση των ασυνόδευτων ανηλίκων. Η ΕΕ βρίσκεται σήμερα
αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου προσφυγική κρίση, με τους ασυνόδευτους
ανηλίκους να είναι μία από τις πιο ευάλωτες ομάδες προσφύγων. Η Ελλάδα βρίσκεται
στην πρώτη γραμμή της κρίσης, κυρίως ως χώρα διέλευσης προς τη Βόρεια Ευρώπη.
Ως εκ τούτου, πολλοί ασυνόδευτοι ανήλικοι που διασχίζουν τη χώρα θα μπορούσαν
να επωφεληθούν από το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση, αποφεύγοντας έτσι
την περαιτέρω τραυματοποίησή τους, μέσα από τη νόμιμη και ασφαλή επανένωσή
τους με μέλη της οικογένειάς τους που ήδη διαμένουν σε κάποια χώρα της ΕΕ.
Εξετάζονται τόσο πρωτογενείς όσο και δευτερογενείς πηγές, προκειμένου να
συγκριθεί το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου με το εθνικό νομικό πλαίσιο επί του
θέματος, καθώς και να εξεταστεί η εφαρμογή του τελευταίου στην πράξη. Παρά το
ελαφρώς παρωχημένο ελληνικό νομικό πλαίσιο σε σύγκριση με το Ευρωπαϊκό
κεκτημένο, η πρακτική εφαρμογή είναι αυτή που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες
ελλείψεις. Προκλήσεις εντοπίζονται στην ορθή καταγραφή των ανηλίκων, στο
δικαίωμά τους στην ενημέρωση και στα παρεχόμενα κίνητρα για την παραμονή τους
στις δομές φιλοξενίας. Συστήνεται η άμεση αναθεώρηση της νομοθεσίας, ώστε να
συμμορφώνεται με τις διατάξεις της ΕΕ, η ενίσχυση της Υπηρεσίας Πρώτης
Υποδοχής, ο επανασχεδιασμός του συστήματος επιτροπείας, η ενδυνάμωση του
κρατικού ρόλου στην αναζήτηση μελών της οικογένειας του ανηλίκου και η
υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών άλλων κρατών μελών της ΕΕ για τη λήψη μέτρων
που θα μειώσουν τα ποσοστά των παιδιών που διαφεύγουν από δομές φιλοξενίας.
Αριθμός σελίδων
50Σχολή
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών ΣχέσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Μεσογειακές ΣπουδέςΓλώσσα
ΑγγλικάΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: