Εμφάνιση απλής εγγραφής

Greek Approach on the Israeli- Palestinian Conflict (1948-2015)

dc.contributor.advisorΤζιφάκης, Νικόλαος
dc.contributor.authorΜπίσδα - Ρωτίδη, Δέσποινα
dc.date.accessioned2016-06-09T09:41:39Z
dc.date.available2016-06-09T09:41:39Z
dc.date.issued2015-03-09
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/2733
dc.description.abstractThis paper will examine the Greek approach kept on the Israeli- Palestinian conflict from 1948 until 2015. Considering that the conflict has historically evolved from a local scale to a large-scale regional one, the so-called Arab- Israeli conflict, Greek Middle Eastern policy has drawn upon the relevant developments. Providing that Greek policy has been driven by national interests maintained in the region, Greek governments adopted a certain attitude towards the conflict. Since the post- war period and up to the 1980s, Greek policy in the Middle East was mostly pro- Arab, whereby, Greek- Israeli relations remained cold and antagonistic. The main reasons behind this inverse relationship of Greece with the Arabs and the Jews were specific national interests preserved, such as to obtain Arab support in the Greek- Turkish dispute over Cyprus and to protect Greek communities in the Arab states. Therefore, Athens recognized only de facto the Jewish state in 1949. Although Greece supported for the recognition of Palestinian rights, including those of self-determination and statehood, it also supported for the right of Israel to exist in peace. The end of the 1980s brought a significant change in Greek Middle Eastern policy, particularly after Greek- Israeli normalization of relations in 1990. As the country pursued a policy of greater accommodation with Israel, bilateral relations improved substantially, particularly after the late 1990s. Since 2010, Greek- Israeli relations strengthened further, however not at the expense of its Arab allies. As a result, support for the creation of two states continued steadfastly, while this remains the current position of the present government on the Palestinian issue.el
dc.format.extent44el
dc.language.isoenel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΑραβο-Ισραηλινή Σύγκρουσηel
dc.subjectΕλλάδα--Εξωτερικές σχέσεις--Ισραήλel
dc.subjectΙσραήλ--Σχέσεις--Παλαιστίνηel
dc.subjectΜέση Ανατολή--Πολιτική και διακυβέρνησηel
dc.titleGreek Approach on the Israeli- Palestinian Conflict (1948-2015)el
dc.title.alternativeΗ ελληνική προσέγγιση στην Ισραηλινό-Παλαιστινιακή Διένεξη (1948-2015)el
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΡούσσος, Σωτήριος
dc.contributor.committeeΕλευθεριάδου, Μαρίνα
dc.contributor.departmentΤμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεωνel
dc.contributor.facultyΣχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΜεσογειακές Σπουδέςel
dc.subject.keywordΙσραηλινό-παλαιστινιακή διαμάχηel
dc.subject.keywordΕλληνική μεσανατολική πολιτικήel
dc.subject.keywordΕλληνοϊσραηλικές σχέσειςel
dc.description.abstracttranslatedΗ παρούσα εργασία πραγματεύεται το θέμα της ελληνικής προσέγγισης στην ισραηλινό- παλαιστινιακή διαμάχη από το 1948 μέχρι και το 2015. Δεδομένου ότι η εν λόγω διένεξη εξελίχθηκε από μία τοπικής κλίμακας σε μία ευρύτερη περιφερειακής κλίμακας σύρραξη, η ελληνική εξωτερική πολιτική στην περιοχή της Μέσης Ανατολής σχεδιάστηκε βάσει των συναφών εξελίξεων με την εν λόγω περιοχή. Ως απόρροια σημαντικών εθνικών συμφερόντων, οι ελληνικές κυβερνήσεις, υιοθέτησαν μια ορισμένη πολιτική επί του υπό εξέταση θέματος. Από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και τη δεκαετία του 1980, η ελληνική μεσανατολική πολιτική υπήρξε σταθερά φιλοαραβική, ενώ οι σχέσεις της με το Ισραήλ παρέμειναν για δεκαετίες ψυχρές και ανταγωνιστικές. O βασικός λόγος για την αντιστρόφως ανάλογη σχέση της με το Ισραήλ και τους Άραβες έγκειται στα ιδιαίτερα εθνικά συμφέροντα που διατηρούσε, όπως χαρακτηριστικά αυτά ήταν η διασφάλιση της αραβικής ψήφου επί του κυπριακού, αλλά και η προστασία της ελληνικής κοινότητας της Αιγύπτου. Έτσι, η Αθήνα δεν αναγνώρισε το Ισραήλ παρά το 1949. Κι ενώ η τελευταία υποστήριξε το δικαίωμα των Παλαιστινίων για αυτοδιάθεση και δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, παράλληλα, υποστήριξε και το δικαίωμα του Ισραήλ να ζει σε ειρηνικές συνθήκες. Με το τέλος της δεκαετίας του 1980 μια σημαντική αλλαγή επήλθε στην ελληνική μεσανατολική πολιτική. Η ομαλοποίηση των Ελληνοϊσραηλινών σχέσεων σημειώθηκε στις αρχές της δεκαετίας, ενώ αυτές ενδυναμώθηκαν περαιτέρω από το 2010 και έπειτα. Παρά το γεγονός ότι οι εν λόγω σχέσεις ενισχύθηκαν σημαντικά, ωστόσο δεν έβλαψαν την παραδοσιακά φιλική σχέση της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο. Οι πλέον πρόσφατες κυβερνήσεις συνέχισαν την υποστήριξη τους για τη δημιουργία των δύο κρατών. Ενώ η θέση αυτή εξακολουθεί να παραμένει η σημερινή στάση της παρούσας κυβέρνησης έναντι του Παλαιστινιακού ζητήματοςel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα