Εμφάνιση απλής εγγραφής

Το μέλλον της διεύρυνσης της ΕΕ: η περίπτωση των Δυτικών Βαλκανίων

dc.contributor.advisorΤζιφάκης, Νικόλαος
dc.contributor.authorΛάμπογλου, Χαρίκλεια
dc.date.accessioned2016-06-09T10:49:01Z
dc.date.available2016-06-09T10:49:01Z
dc.date.issued2016-05-12
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/2740
dc.description.abstractΤο έτος 2013 σηματοδοτεί με την προσχώρηση της Κροατίας, την τελευταία διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και την επέκταση της προς τα Δυτικά Βαλκάνια (ΔΒ). Ταυτόχρονα «αποδεικνύει» ότι η ΕΕ με την πολιτική αυτή επενδύει στα αμοιβαία οφέλη της ειρήνης, της ασφάλειας και της ευημερίας στην Ευρώπη. Η στρατηγική προσχώρησης των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (2004, 2007, 2013) είναι κατ’ εξοχήν γεωπολιτική αφού έγινε σε βάρος της εμβάθυνσης της ολοκλήρωσης της ίδιας της Ένωσης. Ωστόσο το στοίχημα της διεύρυνσης της ΕΕ προς τα ΔΒ φαίνεται να είναι το δυσκολότερο καθώς οι χώρες αυτές αντιμετωπίζουν συσσωρευμένα προβλήματα στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Η μέχρι σήμερα συντελεσθείσα πρόοδος στο επίπεδο του εκδημοκρατισμού και στο επίπεδο της συμφιλίωσης των υποψηφίων χωρών δίνει βάσιμες ελπίδες για το αίσιο τέλος του εγχειρήματος. Εν τούτοις, διαπιστώνεται διαφορετική πρόοδος για κάθε χώρα και συνακόλουθα διαφορετικός βαθμός ωριμότητας ως προς τη διαδικασία προσχώρησή τους. Είναι προφανές ότι έχουν διαμορφωθεί δύο «ταχύτητες» ως προς την προοπτική ένταξης των χωρών αυτών. Στην πρώτη ταχύτητα εντάσσονται η Αλβανία, η Σερβία, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ) και το Μαυροβούνιο που έχουν ήδη το καθεστώς υποψήφιας χώρας και φαίνεται να έχουν επιτύχει την μεγαλύτερη πρόοδο ως προς τα προαπαιτούμενα που έθεσε η ΕΕ. Στη δεύτερη ταχύτητα περιλαμβάνονται η Βοσνία- Ερζεγοβίνη και το Κόσοβο που είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα και καθυστερήσεις για την προσχώρησή τους στην ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τις δικές της προκλήσεις σε ένα εξαιρετικά δυσμενές οικονομικά και ασταθές πολιτικά διεθνές περιβάλλον, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι χώρες αυτές, έστω και με μια χρονική καθυστέρηση, θα επιτύχουν τελικά την ενσωμάτωσή τους στην ευρωπαϊκή οικογένεια.el
dc.format.extent59el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΕυρωπαϊκή Οικονομική Κοινότηταel
dc.subjectΒαλκανική Χερσόνησος--Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότηταel
dc.subjectΒαλκανική Χερσόνησος--Πολιτική και διακυβέρνησηel
dc.subjectΕυρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της--Σχέσεις--Βαλκανική Χερσόνησοςel
dc.titleΤο μέλλον της διεύρυνσης της ΕΕ: η περίπτωση των Δυτικών Βαλκανίωνel
dc.title.alternativeThe future of enlargement: Western Balkansel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΤσιλιώτης, Χαράλαμπος
dc.contributor.committeeΧουλιάρας, Αστέρης
dc.contributor.departmentΤμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεωνel
dc.contributor.facultyΣχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΔιεθνείς Σχέσεις και Πολιτικέςel
dc.subject.keywordΔιεύρυνσηel
dc.subject.keywordΕυρωπαϊκή ολοκλήρωσηel
dc.subject.keywordΚριτήρια Κοπεγχάγηςel
dc.subject.keywordΠροενταξιακή πολιτικήel
dc.subject.keywordΔυτικά Βαλκάνιαel
dc.description.abstracttranslatedThe year 2013 marks the latest stage in the enlargement of the EU, as evidenced by the accession of Croatia and its geographical expansion towards the Western Balkans. At the same time it signals the continued commitment of the EU towards reciprocal peace, security and wellbeing for the nations of Europe. The strategy of integration of the states of Central and Eastern Europe (2004, 2007, 2013) is primarily geopolitical since it has come about at the expense of further consolidation (deepening) of the European idea. Nevertheless the process of expansion has been more difficult since the nations of the Western Balkans are confronted with a number of political, economical and social problems accrued over the years. The degree of progress in the process toward democratization and reconciliation leaves optimism for the successful completion of the project. Nevertheless the levels of progress and maturity as regards the integration procedure differ among the nations involved. As such two tiers of nations awaiting accession are discernible: The first one, including Albania, Serbia and Montenegro, covers those nations which have made the greater progress regarding the prerequisite steps as set out by the EU. The second tier includes Bosnia Hercegovina, FYROM, and Kosovo, nations which are confronted with greater obstacles and delays in the process toward European accession. Despite the fact that the EU is faced with challenges of its own, in an environment which is particularly negative on the economic front, and globally politically unstable, it should be considered a certainty that all these nations will ultimately succeed in becoming members of the European family, even if this should involve a delay.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα