Η συμβολή του Εκπαιδευτικού Δράματος στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων παιδών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος

Abstract

Στόχος της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να διερευνηθεί αν το Εκπαιδευτικό Δράμα μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων σε παιδιά με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος. Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) ορίζονται ως μια ξεχωριστή ομάδα πολύπλοκων νεύρο-αναπτυξιακών διαταραχών και χαρακτηρίζονται από ποιοτικές αποκλίσεις στην επικοινωνία, στις δεξιότητες κοινωνικής αλληλεπίδρασης καθώς και από περιορισμένο, στερεότυπα επαναλαμβανόμενο ρεπερτόριο ενδιαφερόντων, συμπεριφορών και δραστηριοτήτων. Είναι κοινά αποδεκτό ότι τα παιδιά με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος σημειώνουν ελλείμματα σε θεμελιώδεις κοινωνικές δεξιότητες που εμποδίζουν σημαντικά τις αλληλεπιδράσεις και τις σχέσιες με τους συνομήλικους τους. Η εκπάιδευση των κοινωνικών δεξιοτήτων παιδιών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος αφορά και απασχολεί όλο και περισσότερες οικογένειες, επαγγελματίες υγείας και εκπαιδευτικούς που καλούνται να εφαρμόσουν κατάλληλες θεραπείες, παρεμβάσεις και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις. Το Εκπαιδευτικό Δράμα αποτελεί μια νέα προσέγγιση δημιουργικής μάθησης, έκφαρσης και επικοινωνίας και ένα αποτελεσματικό μέσο για την εισαγωγή νέων δεξιοτήτων στα άτομα με ΔΑΦ. Στην παρούσα ερυενητική εργασία επιχειρείατι να μελετηθεί η εφαρμογή και η χρησιμοποίηση τεχνικών, ασκήσεων και εργαλείων του Εκαπιδευτικού Δράματος στην ανάπτυξη των κοιωνικών δεξιοτήτων παιδιών που πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια του Συνδρόμου Asperger (f 84.5, ICD-10), (World Health Organisation, 1992). Το πρόγραμμα παρέμβασης πραγματοποιήθηκε στο Ψυχιατρικό Τμήμα, του Γενικού Νοσοκομείου Αργολίδας. Συγκεκριμένα, υλοποίηθηκαν 14 εβδομάδιαίες παρεμβάσεις διάρκειας 90 λεπτών. Συμμετείχαν 10 παιδιά, 8 αγόρια και 2 κορίτσια, ηλικίας 6 έως 10 ετών. Για τη συλλογή των δεδομένων, στη διεξαγωγή της έρευνας δράσης, χρησιμοποιήθηκε το Ερωτηματολόγιο Δυνατοτήτων και Δυσκολιών του Goodman (1997,1999) (Strenghts and Difficulties Questionnaire, SDQ) στην εκτεταμένη του μορφή το οποίο συμπληρώθηκε από τους γονείς πριν και μετά το πρόγραμμα των παρεμβάσεων. Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων έγινε με τη βοήθεια του προγράμματος SPSS, υιοθετώντας το παραμετρικό κριτήριο t-student για εξαρτημένα δείγματα. Για την εγκυρότερη διαχείρηση των αποτελεσμάτων μας προχωρήσαμε στην τριγωνοποίηση των δεδομένων της συμμετοχικής παρατήρησης, των παρατηρήσεων του κριτικού φίλου και του ερωτηματολογίου. Τόσο τα ποσοτικά όσο κα τα ποιοτικά αποτελέσματα της έρευνας μας έδειξαν την αποτελεσματιλότητα των παρεμβάσεων μέσω του Εκπαιδευτικού Δράματος στην ανάπτυξη και βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων παιδιών με Σύνδρομο Asperger. Επίσης σημειώθηκαν σημαντικές μεταβολές στις θετικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στη στάση, τη συμπεριφορά, τη συγκέντρωση προσοχής, την υπερκινητικότητα και το σύνολο των προβημάτων στην καθημερινή ζωή των συμμετεχόντων.