Η επιδοματική πολιτική για τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές (ΝΑΔ) παιδιών ηλικίας 0-12 ετών. Η περίπτωση της Ελλάδας από το 1980 έως και το 2014
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Γουμέντση, Χριστίνα
Ημερομηνία
2015-06Επιβλέπων
Σπυριδάκης, ΕμμανουήλΘεματική επικεφαλίδα
Νευρικό σύστημα -- Ασθένειες ; Νευρικό σύστημα -- Ασθενείς -- Κοινωνική πολιτικήΛέξεις κλειδιά
Νευροαναπτυξιακές διαταραχές ; Αναπηρία ; Θεραπευτική-εκπαιδευτική αποκατάσταση ; Επιδοματική πολιτική ; Neurodevelopmental disorders ; Amputee ; Therapephtical and educational recovery ; Allowance policyΠερίληψη
Διαφόρων ειδών διαταραχές στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος ευνοούμενες από πολλούς παράγοντες, μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστέρηση ή απουσία εμφάνισης μιας δεξιότητας ή στην εμφάνιση βλάβης στη λειτουργία του, με αποτέλεσμα σημαντικές δυσκολίες στη ζωή ενός παιδιού. Τα άτομα με νευροαναπτυξιακές διαταραχές (ΝΑΔ) αποτελούν σημαντικό πληθυσμιακό τμήμα και δεξαμενή μελλοντικών αναπήρων. Απαιτείται ειδικός τρόπος μεταχείρισης, θεραπείας και εκπαίδευσης τους με στόχο βελτίωση ή αποκατάσταση. Στην Ελλάδα, η έρευνα στην αναπτυξιακή παιδιατρική ξεκίνησε μετά το 1980 δημιουργώντας ένα νέο κλάδο στην κοινωνική παιδιατρική.. Η πιστοποίηση και διάγνωση της ύπαρξης και του βαθμού διαταραχής-αναπηρίας γίνεται σήμερα από ειδικούς δημόσιους φορείς. Στα πλαίσια της κοινωνικής πρόνοιας διαμορφώθηκαν διάφορες μορφές επιδοματικής πολιτικής για τη στήριξη των ατόμων αυτών. Δεν έχει θεσμοθετηθεί όμως ένα ενιαίο σύστημα, υπάρχει περίπλοκη θεσμική δομή και η επιδοματική προστασία είναι συχνά αποσπασματική και ανεπαρκής. Συνέντευξη έμπειρης Διευθύντριας Αναπτυξιακού τμήματος Δημόσιου Νοσοκομείου Παίδων και συμπλήρωση ερωτηματολογίου από δείγμα γονέων παιδιών με ΝΑΔ, ανέδειξαν τον αναντικατάστατο ρόλο κατάλληλου αναπτυξιακού ελέγχου, την έλλειψη συντονισμού, εποπτείας και αξιολόγησης των εμπλεκόμενων φορέων, ότι τα εξειδικευμένα ιατρεία δεν είναι αρκετά και αποκεντρωμένα, ενώ είναι υποστελεχωμένα και ότι συχνά υπάρχει μεγάλη αναμονή μέχρι την επίτευξη εξέτασης.
Περίληψη
Various kinds of disorders of the nervous system development influenced by many factors, can cause a delay or absence of the expression of a skill or a disorder to its function, leading to serious difficulties in the life of a child. Individuals with neurodevelopmental disorders (NDD) consists a significant part of the population and this part is a source of oncoming cripple persons. It is required specific management, treatment and training of them, in order to achieve improvement or recovering. In Greece, research on developmental pediatrics started after 1980, establishing a new branch of social pediatrics. The diagnosis and certification of the presence and the degree of a disorder-amputee is the field of specific public institutions. In the frame of the social welfare policy various forms of allowance policy have been developed for the support of these persons. So far, there is no a uniform system, the institutional structure is too complicated and the allowance protection many times is segmental and inadequate. An interview of an experienced Director of the Developmental department of a Public Hospital for children and the answers to a questionary by a sample of parents with children having NDD, revealed the irreplaceable role of proper examination for NDD, the lack of coordination, supervision and evaluation of the institutions involved, that the specific health centers are not enough and decentralized, with limited human recourses and that many times children have to wait for long period till they will be able to be examined.
Αριθμός σελίδων
102 σελ.Σχολή
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής ΠολιτικήςΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Θεσμοί και Πολιτικές ΥγείαςΓλώσσα
ΕλληνικάΠεριγραφή
Αριθμός Εισαγωγής: 011204-011205 cdΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: