Acts of Solidarity during the greek Crisis in the area of Education: the case of Corinth

Stamou, Panagiota

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Stamou, Panagiota

Date

2016-05

Abstract

Στην Ελλάδα της κρίσης, οι αλλαγές υπήρξαν δραματικές και ραγδαίες. Υπό το βάρος δημοσιοοικονομικών προσαρμογών, οικονομικής κρίσης που γρήγορα μετεξελίχθηκε σε κοινωνική, το κράτος αποδείχθηκε ανεπαρκές ως πάροχος της απαραίτητης θεσμικής αλληλεγγύης. Η εκπαίδευση δέχθηκε πλήγματα που αφορούσαν κυρίως περικοπές, απολύσεις και κλείσιμο σχολείων. Παράλληλα και η οικογένεια, ως βασικός πυλώνας κοινωνικής πολιτικής, δεν μπόρεσε να εξισορροπήσει την κατάσταση αφού επηρεάστηκε στην συντριπτική πλειοψηφία και εξαιρετικά βίαια από τα νέα οικονομικά δεδομένα. Μία έννοια που ακούγεται και χρησιμοποιείται συχνά είναι η κοινωνική αλληλεγγύη. Τι σημαίνει όμως; Ίσως από τις πιο αμφίσημες έννοιες που συνδέονται με την κοινωνική πολιτική, με πολλές προεκτάσεις και διαφορετικές εφαρμογές. Η παρούσα εργασία εξετάζει μια νέα μορφή κοινωνικής αλληλεγγύης που εμφανίστηκε στην Ελλάδα της κρίσης. Συνδέεται με την εκπαίδευση και ονομάζεται κοινωνικό φροντιστήριο. Αντικείμενο της έρευνας είναι η περίπτωση του κοινωνικού φροντιστηρίου στην πόλη της Κορίνθου. Συγκεκριμένα αποσκοπεί στο να εμβαθύνει στον τρόπο που νοηματοδοτείται η έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης στον καιρό της κρίσης, μέσω της εκπαίδευσης. Επιπρόσθετα, να καταγράψει αν η συγκριμένη δράση κοινωνικής αλληλεγγύης υπήρξε επιτυχής στη μείωση των κοινωνικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων και στο να διαμορφώσει μία νέα κουλτούρα εθελοντισμού και κοινωνικού ακτιβισμού σε τοπικό επίπεδο. Τα ευρήματα συνάδουν με τις ερευνητικές υποθέσεις. Η κρίση υπήρξε παράγοντας κινητοποίησης και διαμόρφωσης μίας κουλτούρας κοινωνικής αλληλεγγύης. Οι καθηγητές και φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης δείχνουν να έχουν μία ποιο καθαρή εικόνα περί αυτού σε σχέση με τους μαθητές. Η συγκεκριμένη κοινωνική δράση επίσης δείχνει να έχει συμβάλλει στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, παρέχοντας ίσες εκπαιδευτικές ευκαιρίες στους μαθητές, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την κοινωνική συνοχή. Η συμβολή της παρούσας εργασίας, αν και δεν παρέχει γενικεύσιμα στοιχεία, κρίνεται σημαντική καθώς θα προστεθεί στον, ήδη αυξανόμενο, αριθμό ερευνών σχετικά με την κοινωνική αλληλεγγύη, κυρίως μετά την κρίση.

Abstract

Solidarity is one of the most popular, widely used concepts, in sociology. However, it is not as conceptually straightforward as it seems; it is multifaceted, complex, complicated. Especially nowadays, under the heavy burden of the recent crisis, solidarity has taken new dimensions and needs to be redefined. Under the shadow of the recent recession, the Greek welfare state has proven inadequate in providing institutional solidarity, in a period when it was mostly needed. Education was severely hit with cuts in salaries, staff dismissals, and school closures. Additionally, due to the rapid and violent decay of economic conditions, many families have failed to provide their children with educational goods such as extra tutoring. This has led to an increase of educational deprivation which in turn has added to social exclusion. Education is considered an important mechanism for social inclusion and a powerful generator for social solidarity. This work examines an initiative of social solidarity that has emerged in Greece, during the crisis, in the field of education, namely, koinoniko frontistirio (social tutoring). The paper focuses on the volunteer teachers’, local authorities’ and students’ perceptions of the nature of social solidarity and investigates the role of education in the empowerment of solidarity. It also seeks to explore the degree of success of this particular action in reducing educational inequality and in enhancing a culture of volunteerism and social activism at least in a local level. The case of koinoniko frontistirio in the Municipality of Corinth will add to a deeper understanding of the complex nature of the social issues in question, but from a personal perspective. What new perceptions has the recent crisis imposed on concepts like solidarity, volunteerism, and education? Have the negative socioeconomic circumstances triggered positive changes in attitudes and consequently, through the particular activation brought a positive impact in social cohesion? The findings confirm the research hypothesis; feelings of solidarity seem to have been reinforced by the recent crisis which apparently boosted social activation. Education seems to be a crucial factor to that as well. The findings, although cannot be generalized, are significant as they will add to the growing body of research in the field of social solidarity during the crisis. The contribution of the present study is a focused insight on the barriers and drivers within and towards a particular solidarity practice.

Number of pages

94 σελ.

Faculty

Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

Academic Department

Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής

Post-graduate program

Ευρωπαϊκή Κοινωνική Πολιτική

Language

Greek

Description

Αριθμός Εισαγωγής: 012020-012021 cd

URI

http://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/4112

Collections

Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Μ. Δ. Ε.)

Show full item record

The following license files are associated with this item:

Creative Commons

Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα