dc.contributor.advisor | Λιαργκόβας, Παναγιώτης | |
dc.contributor.author | Κανελλοπούλου, Βασιλική | |
dc.date.accessioned | 2018-06-04T09:15:53Z | |
dc.date.available | 2018-06-04T09:15:53Z | |
dc.date.issued | 2018-02-23 | |
dc.identifier.uri | http://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/4306 | |
dc.description | Μ.Δ.Ε. 237 | el |
dc.description.abstract | Οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αποτελούν μορφές συνεργασίας μεταξύ του Δημοσίου του Ιδιωτικού τομέα, που αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό της παροχής υποδομών και στρατηγικών δημόσιων υπηρεσιών. Οι ΣΔΙΤ, μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα από τη μια πλευρά και και από τη άλλη θεωρούνται ένα αρκετό σημαντικό μέσο για την αύξηση της πειθαρχίας στα πλαίσια των δημόσιων συμβάσεων. Οι ΣΔΙΤ έχουν μακρά ιστορία σε πολλές χώρες, όπως για παράδειγμα οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη από τη δεκατία του 1950 και του 1960, αλλά έγιναν δημοφιλέστερες στη δεκαετία του '80. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ΣΔΙΤ περιλαμβάνουν τη χρηματοδότηση,το σχεδιασμό, την κατασκευή, την ανακαίνιση, τη διαχείριση ή τη συντήρηση ενός περιουσιακού στοιχείου υποδομής του Δημοσίου, ενώ σε άλλες, ενσωματώνουν την παροχή μιας υπηρεσίας που παρέχεται παραδοσιακά από δημόσιους φορείς. Παρά το ό,τι η κύρια εστίαση των ΣΔΙΤ είναι η προώθηση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων υπηρεσιών μέσω του καταμερισμού των κινδύνων και της αξιοποίησης της τεχνογνωσίας του ιδιωτικού τομέα, μπορούν επίσης να ανακουφίσουν την άμεση πίεση στα δημόσια οικονομικά. Με τη σειρά του, η συμμετοχή του δημόσιου τομέα σε ένα έργο μπορεί να προσφέρει σημαντικές διασφαλίσεις για τους ιδιώτες επενδυτές, ιδίως τη σταθερότητα των μεγάλων Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ως ΣΔΙΤ, όπως περιγράφονται από τον Ν.3389/2005, αρ.1 παρ.2, «νοούνται οι συμφωνίες συνεργασίας από επαχθή αίτια οι οποίες προσλαμβάνουν τον τύπο της έγγραφης σύμβασης και συνάπτονται μεταξύ ενός Δημόσιου Φορέα και ιδιωτικών Νομικών Προσώπων, για την εκτέλεση έργων ή την παροχή υπηρεσιών […]».Οι ΣΔΙΤ στην Ευρώπη, αυξήθηκαν ουσιαστικά μέχρι το έτος 2008, όπου έπειτα υπήρξε μια δραστική μείωση τόσο του αριθμού, όσο και της αξίας των ΣΔΙΤ. Παρότι το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει το μεγαλύτερο μέρος ΣΔΙΤ στην Ευρώπη, η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος στη συνδυασμένη χρήση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης στις ΣΔΙΤ. Στην παρούσα εργασία εξετάζονται τα χαρακτηριστικά των ΣΔΙΤ, το νομοθετικό πλαίσιο, η κατάσταση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ενώ παραθέτονται και συγκεκριμένοι μελλοντικοί προβληματισμοί σχετικά με τις ΣΔΙΤ. | el |
dc.format.extent | σελ. 66 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.title | Συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) | el |
dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
dc.contributor.department | Τμήμα Οικονομικών Επιστημών | el |
dc.contributor.faculty | Σχολή Οικονομίας, Διοίκησης και Πληροφορικής | el |
dc.contributor.master | Οργάνωση και Διοίκηση Δημοσίων Υπηρεσιών, Δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων | el |
dc.subject.keyword | ΣΔΙΤ | el |
dc.subject.keyword | Συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα | el |
dc.subject.keyword | Ευρώπη | el |
dc.subject.keyword | Ελλάδα | el |
dc.subject.keyword | Νομοθεσία | el |
dc.description.abstracttranslated | Public-Private Partnerships (PPPs) are forms of cooperation between the private sector, aiming at the modernization of the provision of infrastructure and strategic public services. PPPs can lead to increased efficiency of the public sector on the one hand, and on the other hand they are considered to be an important means of increasing public procurement discipline. PPPs have a long history in many countries, such as the United States since the 1950s and 1960s, but have become more popular in the 1980s. In some cases, PPPs include the financing, design, construction, renovation, management or maintenance of an infrastructure asset of the State, while in others, they incorporate the provision of a service traditionally provided by public bodies. Although the main focus of PPPs is to promote the efficiency of public services through risk sharing and the exploitation of private sector know-how, they can also relieve the immediate pressure on public finances. In turn, public sector involvement in a project can provide significant safeguards for private investors, in particular the stability of large companies. According to Greek law as a PPP, as described in Law 3389/2005, .2 'shall mean cooperation agreements for pecuniary interest which take the form of a written contract and are concluded between a Public Entity and private entities for the execution of works or the provision of services ...' PPPs in Europe have substantially increased until the year 2008, then that there was a drastic reduction in both the number and the PPP value. Although the United Kingdom has the largest share of PPPs in Europe, Greece is a pioneer in the combined use of European Regional Development Fund resources in PPPs. This paper examines the characteristics of PPPs, the legislative framework, the situation in Europe and Greece, as well as specific future PPPs concerns. | el |