Show simple item record

dc.contributor.advisorΑνδριόπουλος, Παναγιώτης
dc.contributor.authorΓαβρίλου, Χαρίκλεια
dc.date.accessioned2018-06-18T10:38:58Z
dc.date.available2018-06-18T10:38:58Z
dc.date.issued2018-03
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/4516
dc.description89 σ.el
dc.description.abstractΕισαγωγή: Αν και η θνητότητα από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) έχει μειωθεί κατά περίπου 30% την τελευταία δεκαετία, οι αιφνίδιοι θάνατοι στην Ελλάδα από καρδιαγγειακές νόσους ανέρχονται σε περίπου 30.000. Επειδή το ΟΕΜ προσβάλλει άτομα που βρίσκονται στην παραγωγική ηλικία, οι ψυχοκοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις είναι καταστροφικές. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των διαφορών μεταξύ των ασθενών με Stemi και N. Stemi αναφορικά με τα δημογραφικά τους στοιχεία και τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης της νόσου. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μία αναδρομική μελέτη επιπολασμού. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν όλοι οι ασθενείς με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με (STEMI) και χωρίς ανάσπαση ST (NSTEMI) που νοσηλεύτηκαν στην καρδιολογική ΜΕΘ και καρδιολογική κλινική του Γενικού Παναρκαδικού Νοσοκομείου Τρίπολης τα έτη 2012 - 2016. Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 701 ασθενείς ηλικίας 68,6 ετών, εκ των οποίων 533 (76%) ήταν άνδρες, 675 (96,3%) είχαν Ελληνική εθνικότητα και 393 (56,1%) έμεναν σε πόλη. Όσον αφορά τη διάγνωση, 428 (61,1%) ασθενείς είχαν STEMI και 273 (38,9%) είχαν NSTEMI. Συνολικά, 51 (7,3%) ασθενείς είχαν ιστορικό στεφανιαίας νόσου, 12 (1,7%) οικογενειακό ιστορικό πρώιμης στεφανιαίας νόσου, 197 (28,1%) σακχαρώδη διαβήτη, 352 (50,2%) υπερλιπιδαιμία, 396 (56,5%) αρτηριακή υπέρταση, 235 (33,5%) καπνιστές, 62 (8,8%) ήταν παχύσαρκοι, 80 (11,4%) έκαναν καθιστική ζωή και 45 (6,4%) είχαν άγχος. Στη ΜΕΘ εισήχθησαν 455 (64,9%) ασθενείς, ενώ οι ασθενείς νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΘ 0,7 ημέρες, στην κλινική 0,9 ημέρες και συνολικά 1,5 ημέρα. Επιβίωσαν 650 (92,7%) και διακομίσθηκαν 302 (43,1%) ασθενείς. Οι ασθενείς με NSTEMI σε σχέση με εκείνους με STEMI ήταν σημαντικά πιο πιθανό να μένουν σε πόλη (61,5% έναντι 52,6%, p<0,05), να έχουν ιστορικό στεφανιαίας νόσου (9,9% έναντι 5,6%, p<0,05), είχαν σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας στην κλινική (1,2±1 έναντι 0,7±0,9 ημέρες, p<0,05), σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας συνολικά (1,6±0,9 έναντι 1,4±0,8 ημέρες, p<0,05) και σημαντικά μεγαλύτερη επιβίωση (96,3% έναντι 90,4%, p<0,05). Οι ασθενείς με STEMI σε σχέση με εκείνους με NSTEMI ήταν σημαντικά πιο πιθανό να έχουν υπερλιπιδαιμία (54,4% έναντι 43,6%, p<0,05), να είναι καπνιστές (36,2% έναντι 29,3%, p<0,05), είχαν σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας στη ΜΕΘ (0,9±0,6 έναντι 0,5±0,7 ημέρες, p<0,05) και ήταν σημαντικά πιο πιθανό να διακομιστούν (49,3% έναντι 33,3%, p<0,05). Συμπεράσματα: Ο υψηλός αριθμός τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου εξακολουθεί να αποτελεί αιτία ανησυχίας και πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπιστεί, δεδομένου ότι ο καλύτερος έλεγχος των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου αναμένεται να έχει θετικό αντίκτυπο στη συχνότητα εμφάνισης των στεφανιαίων νοσημάτων και δη του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο η πολιτεία να αναπτύξει προγράμματα προαγωγής της υγείας, με τα οποία θα ανιχνεύει εν δυνάμει ανθρώπους που κινδυνεύουν να εμφανίσουν οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και θα τους βοηθήσουν να αλλάξουν τρόπο ζωής.el
dc.format.extent89 σ.el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΈμφραγμα του μυοκαρδίουel
dc.subjectΠαράγοντες κινδύνουel
dc.subjectMyocardial infarctionel
dc.subjectRisk Factorsel
dc.titleΔιαφορές μεταξύ ασθενών Stemi και N Stemi που αντιμετωπίστηκαν στο Γενικό Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης κατά τη χρονική περίοδο 2012 - 2016el
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΠρεζεράκος, Παναγιώτης
dc.contributor.committeeΚατσαραγάκης, Στυλιανός
dc.contributor.departmentΤμήμα Νοσηλευτικήςel
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωήςel
dc.contributor.masterΔιοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και Διαχείριση Κρίσεωνel
dc.subject.keywordΟξύ έμφραγμα του μυοκαρδίουel
dc.subject.keywordΠαράγοντες κινδύνουel
dc.subject.keywordAcute myocardial infarctionel
dc.subject.keywordRisk factorsel
dc.subject.keywordSTEMIel
dc.subject.keywordNSTEMIel
dc.description.abstracttranslatedIntroduction: Although acute myocardial infarction (AMI) mortality has declined by about 30% in the last decade, sudden deaths in Greece from cardiovascular disease amount to about 30,000. Because the AMI affects people in productive age, the psychosocial and economic impacts are catastrophic. Aim: The aim of this study was to investigate the differences between patients with Stemi and N. Stemi with regard to their demographics and risk factors for developing the disease. Methodology: This is a retrospective study. All patients with STEMI and NSTEMI who were hospitalized in the cardiological ICU and cardiology clinic of the General Panarcadian Hospital of Tripoli in the years 2012-2016 were included in the study. The statistical analysis of the data was done with the statistical program IBM SPSS Statistics v.22. Results: The study sample consisted of 701 patients aged 68.6±13.5 years, of which 533 (76%) were males, 675 (96.3%) had Greek nationality and 393 (56.1%) lived in city. With regard to diagnosis, 428 (61.1%) patients had STEMI and 273 (38.9%) had NSTEMI. In total, 51 (7.3%) patients had coronary heart disease history, 12 (1.7%) family history of early coronary artery disease, 197 (28.1%) diabetes mellitus, 352 (50.2%) hyperlipidemia, 396 (56.5%) arterial hypertension, 235 (33.5%) smokers, 62 (8.8%) were obese, 80 (11.4%) sedated and 45 (6.4%) anxious. Totally, 455 (64.9%) patients were admitted to the ICU while patients stayed in the ICU for 0.7 ± 0.7 days, at the clinic 0.9 ± 0.9 days and a total of 1.5 ± 0.8 days. Also, 650 (92.7%) patients survived and 302 (43.1%) were hospitalized. Patients with NSTEMI compared to those with STEMI were significantly more likely to have a history of coronary heart disease (61.5% vs. 52.6%, p<0.05) compared to those with STEMI (9.9% vs 5.6 %, p<0.05), had significantly longer length of stay in the clinic (1.2±1 vs. 0.7±0.9 days, p<0.05), significantly longer length of stay total (1.6±0.9 vs. 1.4±0.8 days, p<0.05) and significantly larger survival (96.3% vs. 90.4%, p<0.05). STEMI patients compared with those with NSTEMI were significantly more likely to have hyperlipidemia (54.4% vs. 43.6%, p<0.05), to be smokers (36.2% vs. 29.3%, p<0.05), had significantly longer duration of hospitalization in the ICU (0.9±0.6 vs. 0.5±0.7 days, p<0.05) and were significantly more likely to be transferred to another hospital (49.3% vs. 33.3%, p<0.05). Conclusions: The high number of modifiable risk factors is still a cause for concern and a challenge that needs to be addressed, since better control of cardiovascular risk factors is expected to have a positive impact on the incidence of coronary heart disease, particularly acute myocardial infarction. For this reason, it is necessary for the state to develop health promotion programs that will potentially detect people at risk of experiencing acute myocardial infarction and help them change their lifestyle.el


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα