Οι Κοινωνικές Υπηρεσίες των ΟΤΑ στην αντιμετώπιση της παιδικής κακοποίησης: Περιορισμοί, προκλήσεις και προοπτικές στην άσκηση της κοινωνικής τους πολιτικής
Social Services of Local Authorities in Responding to Child՚ s Abuse: Obstacles Challenges and Prospects in the Practice of Their Social Policy
Θεματική επικεφαλίδα
Τοπική αυτοδιοίκηση--Ελλάδα ; Κοινωνική πολιτική--Ελλάδα ; Κοινωνικός αποκλεισμός--ΕλλάδαΛέξεις κλειδιά
Παιδική κακοποίηση ; Τοπική αυτοδιοίκηση ; Κοινωνική πολιτική ; Κοινωνικές υπηρεσίεςΠερίληψη
Η παιδική κακοποίηση αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα διαχρονικά και –δυστυχώς
- πιο μελανά στίγματα που προσβάλλουν τον ανθρώπινο πολιτισμό , σε όλες τις
διαφορετικές κοινωνικές δομές, σε όλα τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα. Οι
επιπτώσεις της σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο είναι μακροπρόθεσμες, ενώ η
αντιμετώπιση των διαμορφούμενων συναισθημάτων είναι εξαιρετικά δύσκολη και
χρονοβόρα.
Η παρούσα εργασία μέσω της συμπυκνωμένης σκιαγράφησης του φαινομένου,
εστιάζεται στο ρόλο της Κοινωνικής Πολιτικής όπως αυτή ασκείται από την Τοπική
Αυτοδιοίκηση, στην ανίχνευση, στην αντιμετώπιση και στην πρόληψη, ενός τραυματικού
βιώματος που σημαδεύει το αθώο παρελθόν της παιδικής, -αδύναμης και ταυτόχρονα
¨δυνατότερης¨ - ηλικίας . Τα σχέδια και τα προγράμματα που κατά καιρούς εκπονούνται
χαρακτηρίζονται από έλλειψη συντονισμού, αποσπασματικότητα και μονομέρεια με
συνέπεια τη στοιχειώδη και ανεπαρκή κάλυψη - προστασία των κακοποιημένων παιδιών.
Οι ΟΤΑ μέσω των διευρυμένων αρμοδιοτήτων τους (με βάση το νόμο Καλλικράτη)
και - υπό το παρόν καθεστώς οικονομικής κρίσης- καλούνται να επιτελέσουν την
κοινωνική τους αποστολή, στοχεύοντας στη συνοχή, την ισοτιμία και κυρίως το σεβασμό
των αναγκών του πολίτη- πελάτη.
Δυστυχώς η επίτευξη των στόχων αυτών φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολη αφού ο
σχεδιασμός και η υλοποίηση δράσεων κοινωνικού χαρακτήρα προϋποθέτει στρατηγικό
σχεδιασμό , επάρκεια επιστημονικού προσωπικού για την ολιστική προσέγγιση των
κοινωνικών προβλημάτων, σταθερή χρηματοδότηση και κυρίως ευαισθησία και
προτεραιότητα στο μελλοντικό κοινωνικό κεφάλαιο του τόπου.
Περίληψη
Child abuse is undoubtedly one of the timeless - and unfortunately - black spots that
affect human civilization, in all different social structures, in all political and economic
systems. Its impact on the personal and social level is long-lasting, while dealing with
emotions is extremely difficult and time-consuming.
This study, through the condensed outline of the phenomenon, focuses on the role of
Social Policy as it is practiced by the Local Government in detecting, dealing and
recruiting a traumatic experience that marks the innocent past of childhood, weak and at
the same time "stronger" age.
Plans and programs that are produced from time to time are characterized by a lack of
coordination, fragmentation and unilateralism, resulting in the elementary and inadequate
coverage and protection of the abused children.
Through their expanded competencies (based on the Kallikrates law) and through the
current economic crisis, the local authorities are called upon to fulfill their social mission,
aiming at cohesion, parity and above all respecting the needs of the citizen-customer.
Unfortunately, the achievement of these objectives is particularly difficult since the
design and implementation of social actions presupposes strategic planning, sufficient
scientific staff for the holistic approach to social problems, stable financing and especially
sensitivity and priority to the future social capital of the country.
Αριθμός σελίδων
96Σχολή
Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών ΣχέσεωνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και ΑυτοδιοίκησηΓλώσσα
ΕλληνικάΟι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο:
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα