Ο ρόλος της ψυχικής ανθεκτικότητας στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Μπεφάνη, Σωτηρία
Ημερομηνία
2019-05Επιβλέπων
Κοντούλη-Γείτονα, ΜαρίαΘεματική επικεφαλίδα
Ηλικιωμένοι -- Ελλάδα ; Ηλικιωμένοι -- Ψυχολογία -- Ελλάδα ; Ηλικιωμένοι -- Κοινωνικές συνθήκες -- Ελλάδα ; Ηλικιωμένοι -- Ποιότητα ζωής -- ΕλλάδαΠερίληψη
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ποιότητα ζωής έχει οριστεί ως το αίσθηση ευημερίας ενός ατόμου που προέρχεται από την ικανοποίηση ή δυσαρέσκεια στους τομείς της ζωής που είναι σημαντικοί γι’ αυτόν. Η έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας αναφέρεται στην επιτυχή προσαρμογή που εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πλαίσιο σημαντικών και συνήθως εξουθενωτικών αντιξοότητων της ζωής. Η ικανότητα προσαρμογής στη ζωή μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ποιότητας ζωής.
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει το ρόλο της ψυχικής ανθεκτικότητας στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων στη πόλη της Κορίνθου.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Η έρευνα διεξήχθη σε Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) της πόλης Κορίνθου. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν η συνέντευξη σε ηλικιωμένους. Το τελικό δείγμα της έρευνας αποτελέσαν 150 ηλικιωμένα άτομα. Το ερωτηματολόγιο της έρευνας δεν ήταν αυτοσυμπληρούμενο και περιλάμβανε 3 ενότητες: α) κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά, β) κλίμακα ανθεκτικότητας Connor-Davidson (CD-RISC), γ) ερωτηματολόγιο γενικής υγείας (ΕΓΥ 28), γ) Ερωτηματολόγιο Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής (GAD-2). Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πρόγραμμα S.P.S.S. 25.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το 65,3% του δείγματος ήταν άνδρες, με μέση ηλικία 74,1 ετών. Η πλειοψηφία των ηλικιωμένων είχαν υψηλή ψυχική ανθεκτικότητα (70,9) και καλή ποιότητα ζωής (1,72). 6 στους 10 ηλικιωμένους δεν παρουσιάζουν αγχώδη διαταραχή. Επίσης, οι άνδρες παρουσίασαν υψηλότερες τιμές σε σχέση με τις γυναίκες ως προς τη ψυχική ανθεκτικότητα (p = 0.027). Όσο αυξάνει η ηλικία των ηλικιωμένων αυξάνει και η εμπιστοσύνη στο προσωπικό ένστικτο. Όλες οι διαστάσεις της ψυχικής ανθεκτικότητας συσχετίσθηκαν θετικά με το επίπεδο εκπαίδευσης. Σχετικά με την ποιότητα ζωής οι γυναίκες φάνηκε να έχουν υψηλότερες τιμές στη συνολική ποιότητα ζωής. Όσο αυξάνει η ηλικία μειώνεται η συνολική ποιότητα ζωής. Αντίθετα, όσο αυξάνει το επίπεδο εκπαίδευσης αυξάνει η συνολική ποιότητα ζωής. Οι άγαμοι και τα άτομα σε χηρεία φαίνεται να έχουν χειρότερη ποιότητα ζωής σε σύγκριση με τους έγγαμους και τους διαζευγμένους. Ακόμη, οι ηλικιωμένοι που διαμένουν σε χωριό έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους που διαμένουν σε πόλη. Σημαντικό είναι το εύρημα ότι όσο αυξάνει η ψυχική ανθεκτικότητα των ηλικιωμένων, αυξάνει την καλή ποιότητα ζωής και το αντίστροφο. Επιπλέον, όσο αυξάνει η ψυχική ανθεκτικότητα και η καλή ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων μειώνεται η κατάθλιψη και το άγχος αυτών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αναγνωρίζουν ολοένα και περισσότερο τη δυνατότητα προώθησης της ψυχικής ανθεκτικότητας ως μέσου που επιτρέπει στους ηλικιωμένους να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις δυσκολίες. Η βελτίωση της ψυχικής ανθεκτικότητας συνδέεται με την καλύτερη υγεία και ευημερία, επομένως μέτρα για τη γενική βελτίωση της υγείας και της ευημερίας όλων των ηλικιωμένων θα βελτιώσουν επίσης την ψυχική ανθεκτικότητα.
Περίληψη
INTRODUCTION: Quality of life is defined as a person's sense of well-being that comes from satisfaction or dissatisfaction in the areas of life that are important to him. The concept of mental resilience refers to successful adaptation that unfolds within a context of significant and usually debilitating adversities of life. The ability to adapt to life can play an important role in maintaining quality of life.
AIM: The purpose of this thesis is to investigate the role of mental resilience in the quality of life of older people in the city of Corinth.
METHODOLOGY: The survey was carried out in the Center for the Open Protection of the Elderly (KAPI) of the city of Corinth. The methodology followed was the sampling of convenience. The final sample of the survey was 150 elderly people. The research questionnaire was self-completed and included 3 sections: a) sociodemographic features, b) Connor-Davidson Resistance Scale (CD-RISC), c) General Health Questionnaire (GAS 28), c) General Anxiety Disorder Questionnaire (GAD-2). The statistical treatment of the results was carried out using the statistical program S.P.S.S. 25.
RESULTS: 65.3% of the sample were men, with a mean age of 74.1 years. The majority of the elderly had high mental resilience (70.9) and good quality of life (1.72). 6 out of 10 elderly have no anxiety disorder. Also, men showed higher values than women in terms of mental resilience (p = 0.027). As the age of older people increases, trust in personal instinct increases. All dimensions of mental resilience were positively correlated with the level of education. In terms of quality of life, women seemed to have higher values in overall quality of life. As the age increases, the overall quality of life is reduced. On the contrary, the higher the level of education increases the overall quality of life. Unmarried and widowed people appear to have a worse quality of life than married and divorced. Moreover, the elderly living in a village have a better quality of life than the elderly who live in a city. It is important to finding that as the mental resilience of the elderly increases, it increases the quality of life and conversely. Moreover, as the mental resilience and the good quality of life of the elderly increases, decreases their depression and anxiety.
CONCLUSION: Policy makers increasingly recognize the possibility of promoting mental resilience as a means for the elderly to cope better with the difficulties. Improving mental resilience is linked to better health and well-being, so measures to improve the overall health and well-being of all older people will also improve mental resilience.