Oἱ πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις τῶν Τούρκων καὶ οἱ στρατιωτικὲς ἀντιδράσεις τῶν Βυζαντινῶν, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς πολιορκίας τῆς Κωνσταντινούπολης τὸ 1453, σύμφωνα μὲ τὸν ἱστορικὸ τῆς Αλώσεως [Μιχαήλ] Δούκα
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Γεωργακάκος, Βασίλειος
Date
2022-05Advisor
Αθανασόπουλος, ΜάριοςSubject
Δούκας , Μιχαήλ , π.1400 - π.1470 ; Ιστορικοί -- Βυζαντινή Αυτοκρατορία ; Ιστοριογραφία -- Βυζαντινή Αυτοκρατορία ; Κωνσταντινούπολη (Τουρκία) -- Ιστορία -- Άλωση, 1453 -- ΙστοριογραφίαKeywords
Ἱστορικὴ Πηγή [Μιχαηλ] Δούκα ; Κωνσταντινούπολη καὶ ἡ Ὀχύρωσή της ; Κωνσταντίνος ΙΒ΄ Παλαιολόγος ; Μεχμέτ Β΄ ; Ὄξυνση τῶν σχέσεων ; Προετοιμασία ἑκατέρωθεν γιὰ Πολιορκία ; Ἕνωση Ἐκκλησιῶν ; Διχασμός Βυζαντινῶν ; Ῥούμελι Χισάρ ; Κανόνι Ουρβανοῦ ; Ἁλυσίδα Κερατίου Κόλπου ; Πολιορκία Κωνσταντινουπόλεως ; Τουρκικές Πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις ; Ἀντιδράσεις Βυζαντινῶν ; Μεταφορά Τουρκικῶν πλοίων διὰ ξηρᾶς ; Κατάρρευση μέρους τῶν τειχῶν ; Ἡρωϊκὸ «Ὄχι» τοῦ Κωνσταντίνου ; Γενικὴ ἐπίθεση ; Θάνατος τοῦ Βασιλιᾶ ; Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως 1453 ; Historical Source [Michael] Duke ; Constantinople and its Fortification ; Constantine XII Palaiologos ; Mehmet II ; Exacerbation of relations ; Preparation on both sides for Siege ; Union of Churches ; Partition of Byzantines ; Rumeli Hisar ; Cannon of Urban ; Chain of Ceratious Gulf ; Siege of Constantinople ; Turkish actions of war ; Reactions of the Byzantines ; Transportation of Turkish ships by land ; Collapse of part of the walls ; Constantine's heroic refusal to surrender ; General attack ; Death of the King ; Fall of Constantinople 1453Abstract
Σκοπὸς τῆς ἐργασίας αὐτῆς εἶναι μὲ βάση τὴν Ἱστορικὴ Πηγὴ τοῦ [Μιχαήλ] Δούκα "Βυζαντινοτουρκικὴ Ἱστορία" νὰ μελετηθοῦν οἱ πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις ποὺ ἔγιναν ἀπὸ πλευρᾶς τῶν Τούρκων πολιορκητῶν μὲ ἡγέτη τους τὸν Σουλτᾶνο Μωάμεθ Β΄ Πορθητῆ καὶ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν κατάκτηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 1453 καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη τοὺς τρόπους ποὺ ἀντέδρασαν ἡ Βυζαντινοὶ μὲ στόχο τὴν ὑπεράσπισή της. Μέσα ἀπὸ τὴν ἔρευνα αὐτὴ βρέθηκαν τὰ ἑξῆς στοιχεῖα: Ἡ ὀργάνωση καὶ προετοιμασία τοῦ Μεχμὲτ γιὰ πολιορκία ἀποδείχθηκε μεγάλης στρατιωτικῆς καὶ στρατηγικῆς σημασίας, καθὼς ἀρχικὰ ἐξόντωσε ὅλους τοὺς ἐσωτερικούς του ἀντιπάλους, προχώρησε σὲ εἰρήνη μὲ τοὺς γειτονικοὺς λαούς, ἔχτισε τὸ φρούριο Ρούμελι - Χισὰρ ἀποκλείοντας τὴν Κωνσταντινούπολη, δημιούργησε ἕναν τεράστιο στρατὸ 400.000 ἀνδρῶν ἀπὸ ἐπίστρατους, ἐθελοντὲς καὶ μισθοφόρους, ὅπως καὶ ναυτικὸ 300 καραβιῶν, χρημάτισε τὸν Οὐρβανὸ νὰ τοῦ φτιάξει τὸ μεγαλύτερο κανόνι γιὰ πολιορκία ποὺ εἶχε γνωρίζει ποτὲ ὁ τότε γνωστὸς κόσμος καὶ μαζὶ μὲ ἄλλα κανόνια, προμήθειες καὶ ἐξοπλισμὸ ἄρχισε τὴν πολιορκία. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ὁ Κωνσταντῖνος προσπάθησε νὰ ἀναζητήσει βοήθεια ἀπὸ τὴ Δύση θέτοντας σὲ ἐφαρμογὴ τὴν Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, ποὺ εἶχε ὑπογράψει ὁ ἀδερφός του αὐτοκράτορας Ἰωάννης λίγο πρὶν πεθάνει, πρᾶγμα δίχασε τοὺς Βυζαντινοὺς σὲ Ἑνωτικοὺς καὶ Ἀνθενωτικούς. Ἐπιπλέον ἐξασφάλισε προμήθειες σιτηρῶν καὶ ἄλλων εἰδῶν ἀπὸ γύρῳ περιοχὲς καὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχὲς ποὺ κατέφθασαν στὴν Πόλη μὲ καράβια. Οἱ διπλωματικὲς ἐνέργειες τῶν Βυζαντινῶν ἔπεσαν στὸ κενὸ καὶ φάνηκαν ἀναποτελεσματικές. Σημαντικὸ ἦταν τὸ κλείσιμο τῆς διόδου τοῦ κερατίου κόλπου μὲ ἁλυσίδα καὶ ἡ τοποθέτηση τοῦ βυζαντινοῦ στόλου πίσω ἀπὸ αὐτὴν γιὰ νὰ παρεμποδιστοῦν οἱ Τοῦρκοι. Ἡ πολιορκία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἄρχισε τὴν Παρασκευὴ 6 Ἀπριλίου Τὸ πρόβλημα διέλευσης τῶν Τουρκικῶν πλοίων στὸν Κεράτιο λόγῳ τῆς ἁλυσίδας τὸ ἔλυσε ὸ Μεχμὲτ διατάσσοντας τὴν μεταφορὰ 80 πλοίων δια ξηρᾶς μέχρι τὸ λιμάνι τοῦ Κερατίου Κόλπου. Τὴν ὥρα τῆς πολιορκίας οἱ Τούρκοι χρησιμοποίησαν χιλιάδες σκάλες προσπαθῶντας νὰ ἀνέβουν τὰ τείχη, τὸ μεγάλο κανόνι τοῦ Οὐρβανοῦ ποὺ ἔριξε τὸ τεῖχος καὶ μικρότερα κανόνια. Πυροβόλα ὅπλα, τόξα, βέλη μεγάλα καὶ μικρὰ χρησιμοποιήθηκαν καὶ ἀπὸ ἐπιτιθέμενους καὶ ἀμυνόμενους. Ἐν τέλει στὶς 29 Μαΐου οἱ Τοῦρκοι διαπερνοῦν τὰ τείχη καὶ ἐπακολούθησε γιὰ 3 μέρες λεηλασίες, σφαγὲς καὶ αἰχμαλωσία πληθυσμοῦ (Doukas, 1834).
Abstract
The aim of this paper, based on [Micheal] Dukas «Byzantine-Turkish History», is to study the warfare between the Turks besiegers under the command of Sultan Mehmed II to conquer Constantinople in 1453 and the Byzantines who were trying to find a way to defend their city. Our research led to the following conclusions: The military compaign for conquest organized and well prepared by Mehmed II was essential and played a significant strategical role. Initially he neutralized his internal enemies and committed to peace with neighbour countries. He proceeded with the building up of the Rumeli Hisar fortress in order to shut out Constantinople. He established an army of 400.000 men composed by troopers, volunteers, veterans and mercenaries and a force of 300 ships. He funded Urbanus to construct a huge in size cannon that the world had not seen before, and with the combination of other equipments and supplies the siege began. Constantine, on the other side, requested assistance from the West, relying on the the Union of the two Churches, an agreement signed by his brother and former emperor John VIII, which led to the Byzantines being devided to those who supported and not supported the union. Moreover, various supplies, such as grain, arrived from nearby regions and remote areas. Unfortunately all diplomatic efforts failed and appeared ineffective. In order to to prevent the Turkish Navy and to reinforce the Byzantine fleet a wide chain was placed at the passage of Ceratious Gulf. On April 6th the siege of Constantinople began. Mehmed II commanded 80 warships to transport through land to overcome the obstacle of the chain in Ceratious Gulf and eventually find a way through the port. During the attack, thousands of ladders were used to climb over the wall. The enormous cannon as well as the smaller ones managed a strike the wall. Bows, arrows and other fighting machines were used in the battle by both sides. Finally on May 29th the Turks demolished the wall, entered the city, pillaged, captured and slaughtered the locals for three days (Dοukas, 1834).