Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΚαραβάς, Ορέστης
dc.contributor.authorΤζίφας, Χρήστος
dc.date.accessioned2022-07-01T07:39:52Z
dc.date.issued2022-06
dc.identifier.urihttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/6702
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26263/amitos-207
dc.description.abstractΗ παρούσα διδακτορική διατριβή έχει ως αντικείμενο μελέτης της τον Δίωνα Χρυσόστομο, που έζησε κατά την αυτοκρατορική περίοδο (40-120 μ.Χ.) και υπήρξε σημαντικός εκπρόσωπος του κινήματος της Δεύτερης Σοφιστικής. Κύριο χαρακτηριστικό του κινήματος των σοφιστών της συγκεκριμένης περιόδου ήταν η χρήση της ρητορείας για την ανάλυση και παρουσίαση των φιλοσοφικών αναζητήσεων των μελών του. Οι σοφιστές της περιόδου αυτής έχουν το ρόλο του δασκάλου του ελληνικού ιδεώδους και ταυτόχρονα λειτουργούν ως εκπρόσωποι της ρωμαϊκής διοίκησης αλλά και ως ο ενδιάμεσος που διευκολύνει την ελληνική κοινότητα σε υποθέσεις με τη κεντρική διοίκηση και δημιουργεί μια καλλιτεχνική παραγωγή που έχει ως βασικό της όχημα την ελληνική γλώσσα προσαρμοσμένη όμως στις απαιτήσεις και προδιαγραφές της εποχής της. Κύριο αντικείμενο της μελέτης αποτελεί μια ομάδα λόγων από το σύνταγμα των ογδόντα λόγων που διασώζονται με το όνομα του Δίωνος Χρυσοστόμου. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τους λόγουςΠρὸς Νικομηδεῖς περὶ ὁμονοίας τῆς πρὸς Νικαεῖς, Περὶ ὁμονοίας ἐν Νικαίᾳ πεπαυμένης τῆς στάσεως, Ἐν τῇ πατρίδι περὶ τῆς πρὸς Ἀπαμεῖς ὁμονοίας, Πρὸς Ἀπαμεῖς περὶ ὁμονοίας, Δημηγορία ἐν τῇ πατρίδι, Πολιτικὸς ἐν ἐκκλησίᾳ, Παραίτησις ἀρχῆς ἐν βουλῇ, Περὶ τῶν ἔργων ἐν βουλῇ. Κοινό χαρακτηριστικό των οκτώ αυτών λόγων είναι ότι έχουν εκφωνηθεί σε πόλεις της Βιθυνίας, επαρχίας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κατά την επιστροφή του από την εξορία, που του είχε επιβληθεί από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό και πραγματεύονται θέματα της τοπικής πολιτικής σκηνής. Η μεθοδολογία της έρευνας περιλαμβάνει την μελέτη και ερμηνευτική ανάλυση των συγκεκριμένων λόγων από όπου θα αντληθούν πληροφορίες για το έργο του Δίωνος Χρυσοστόμου, αλλά και για την προσωπική του πορεία ως ρήτορα και φιλοσόφου και για την πρακτική που ακολουθούσαν οι σοφιστές της συγκεκριμένης περιόδου. Μέσα από την ερμηνευτική ανάλυση των συγκεκριμένων λόγων μπορούν να διαπιστωθούν οι επιρροές που ο Δίων έχει δεχτεί από διάφορα κινήματα της φιλοσοφίας, όπως οι στωικοί, οι κυνικοί αλλά και ο Πλάτωνας. Ταυτόχρονα επειδή οι λόγοι αυτοί εντάσσονται στο πλαίσιο της ρητορικής, οφείλεται να εξετασθεί το ιστορικό πλαίσιο και το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκαν, καθώς πρόκειται για πολύ σημαντικές πηγές άντλησης ιστορικών πληροφοριών για τις σχέσεις των ελληνικών πόλεων της Βιθυνίας μεταξύ τους αλλά και με τη κεντρική ρωμαϊκή διοίκηση δίνοντας παράλληλα πληροφορίες και για διάφορες νομικές διαδικασίες στο εσωτερικό των πόλεων αυτών κατά την Αυτοκρατορική περίοδο. Επίσης κρίνεται ως σημαντικό να εξεταστούν οι λόγοι αυτοί σε σχέση με το έργο του Αριστοτέλη Ρητορική και να εντοπιστεί σε ποιο από τα τρία είδη του ρητορικού λόγου –σύμφωνα με τον Αριστοτέλη– ανήκουν και αν πληρούν τα κριτήρια του εκάστοτε είδους (δικανικού, συμβουλευτικού, επιδεικτικού). Σκοπός μέσα από την έρευνα αυτή είναι να παρουσιαστεί το έργο του Δίωνος Χρυσοστόμου και οι απόψεις που αυτό εκφράζει μέσα από μια ομάδα λόγων, που αναδεικνύουν τις δύο φύσεις του δημιουργού τους, του φιλοσόφου και του ρήτορα. Ακόμα μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της ρητορικής τέχνης μέσα στο πλαίσιο του κινήματος της Δεύτερης Σοφιστικής και το ρόλο που αυτή διαδραμάτισε στην κοινωνία της Αυτοκρατορικής περιόδου.el
dc.format.extent419el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΔίων Χρυσόστομος -- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.subjectΟμιλίες, λόγοι, κλπ., Ελληνικοί -- Ιστορία και κριτικήel
dc.subjectΟμιλίες, λόγοι, κλπ., Ελληνικοί --el
dc.titleΕρμηνευτική ανάλυση των λόγων 38-41 & 47-50 του Δίωνος Χρυσοστόμουel
dc.typeΔιδακτορική διατριβήel
dc.contributor.committeeΒολονάκη, Ελένη
dc.contributor.committeeΛιοτσάκης, Βασίλειος
dc.contributor.committeeΜαρκαντωνάτος, Ανδρέας
dc.contributor.committeeΣωτηρίου, Μαργαρίτα
dc.contributor.committeeΝικολόπουλος, Αναστάσιος
dc.contributor.committeeΒασίλαρος, Γεώργιος
dc.contributor.departmentΤμήμα Φιλολογίαςel
dc.contributor.facultyΣχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδώνel
dc.subject.keywordΔίων Χρυσόστομοςel
dc.subject.keyword1ος-2ος αιώνας μ.Χ.el
dc.subject.keywordΔεύτερη Σοφιστικήel
dc.subject.keywordΡητορικήel
dc.subject.keywordΦιλοσοφίαel
dc.subject.keywordΣτωική φιλοσοφίαel
dc.subject.keywordΚυνική φιλοσοφίαel
dc.subject.keywordΑριστοτέληςel
dc.subject.keywordΜικρά Ασίαel
dc.subject.keywordΒιθυνίαel
dc.subject.keywordΝικομήδειαel
dc.subject.keywordΠρούσαel
dc.subject.keywordΝίκαιαel
dc.subject.keywordΑπάμειαel
dc.subject.keywordΡώμηel
dc.subject.keywordΠομπήιοςel
dc.subject.keywordΡητορικά είδηel
dc.subject.keywordΥβριδικό γένοςel
dc.subject.keywordΚοινοί τόποιel
dc.subject.keywordΠάθος-ήθοςel
dc.subject.keywordΤάξιςel
dc.subject.keywordDion Chrysostomel
dc.subject.keyword1st-2nd centuries ADel
dc.subject.keywordSecond Sophisticel
dc.subject.keywordRhetoricel
dc.subject.keywordPhilosophyel
dc.subject.keywordStoic philosophyel
dc.subject.keywordCynic philosophyel
dc.subject.keywordAristotleel
dc.subject.keywordMinor Asiael
dc.subject.keywordBithyniael
dc.subject.keywordNicomediael
dc.subject.keywordBursael
dc.subject.keywordNicaeael
dc.subject.keywordApameael
dc.subject.keywordRomeel
dc.subject.keywordPompeiiel
dc.subject.keywordGenera rhetoricesel
dc.subject.keywordHybrid genreel
dc.subject.keywordPathos-ethosel
dc.subject.keywordLociel
dc.subject.keywordDispositioel
dc.description.abstracttranslatedThe present doctoral thesis has as its object of study Dion Chrysostom, who lived during the imperial period (40-120 AD) and was an important representative of the Second Sophistic. The main characteristic of the Sophist movement of this period was the use of rhetoric to analyze and present the philosophical pursuits of its members. The Sophists of this period have the role of the teacher of the Greek ideal and at the same time function as representatives of the Roman administration but also as the intermediary who facilitates the Greek community in affairs with the central administration and creates an artistic production that has as its main vehicle the Greek language adapted to the requirements and specifications of its time. The main object of the study is a group of orations from the corpus of eighty discourses that survive under the name of Dion. More specifically, these are the orations: To the Nicomedians on Concord with the Nicaeans, On Concord in Nicaea upon the Cessation of Civil Strife, Delivered in his Native City on Concord with the Apameians, To the Apameians on Concord, A Speech in the Public Assembly at Prusa, A Political Address in Assembly, A Refusal of the Office of Archon Delivered before the Council, Regarding his Past Record spoken before the Council. What these eight orations have in common is that they were delivered in towns in Bithynia on his return from the exile imposed on him by the emperor Domitian, and dealt with issues of local politics. The methodology of the research includes the study and interpretive analysis of the specific discourses from which information will be drawn about the work of Dion, as well as his career as an orator and philosopher and the practice followed by the sophists of the period. Through the hermeneutical analysis of the specific speeches, it is possible to identify Dion’s influences from various movements in philosophy, such as the Stoics, the Cynics and Plato. At the same time, since these orations are part of the rhetorical art, it is necessary to examine the historical context and the legal framework in which they were created, as they are very important sources of historical information about the relations of the Greek cities of Bithynia with each other and with the central Roman administration, while also providing information about various legal procedures within these cities during the Imperial period. It is also considered important to examine these discourses concerning Aristotle's Rhetoric and identify which of the three types of rhetorical discourse -according to Aristotle- they belong to and whether they meet the criteria of each type (forensic, deliberative, epideictic). This research aims to present the work of Dion and the views it expresses through a group of discourses that highlight the two natures of the author, the philosopher and the orator. We can also follow the development of the art of rhetoric within the context of the Second Sophistic and the role it played in the society of the Imperial period.el
dcterms.embargoTerms3 yearsel
dcterms.embargoLiftDate2025-06-30T07:39:52Z


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα