Εμφάνιση απλής εγγραφής

Ανοσοποιημένη Δημοκρατία & Πολιτειακή Παιδεία: Η περίπτωση της Ελλάδας

dc.contributor.advisorΒανδώρος, Σωτήριος
dc.contributor.authorΛυμπέρη, Αφροδίτη
dc.date.accessioned2023-03-11T08:55:09Z
dc.date.available2023-03-11T08:55:09Z
dc.date.issued2023
dc.identifier.urihttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/7151
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26263/amitos-656
dc.description.abstractΜια όψη της αμφισβήτησης και της κρίσης που διέρχονται το μεταπολιτευτικό σύστημα της Ελλάδας και οι πολιτικοί της θεσμοί, είναι η τάση βίαιης ριζοσπαστικοποίησης που συχνά οδηγεί στην ενδυνάμωση του πολιτικού εξτρεμισμού, είτε με τη μορφή της αριστερής τρομοκρατίας, είτε με τη μορφή νεοναζιστικών μορφωμάτων, όπως αυτού της Χρυσής Αυγής. Και μπορεί η καταδίκη της τελευταίας ως εγκληματικής οργάνωσης να νοηματοδοτήθηκε ως μια νίκη της Δημοκρατίας έναντι του φασισμού, αλλά σε καμία περίπτωση δε σήμανε και τη λήξη της πάλης ενάντια στη φασιστική απειλή, ιδιαίτερα για τις νεαρές ηλικίες που είναι οι πιο ευάλωτες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει εάν και σε ποιο βαθμό το σύγχρονο ελληνικό σχολείο μέσα από την πολιτειακή παιδεία που παρέχει, ιδωμένη τόσο υπό το πρίσμα του αναθεωρημένου Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών του 2021 για το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όσο και από τις γενικότερες πρακτικές του, θα μπορούσε να λειτουργήσει «ανοσοποιητικά» κατά το μοντέλο δημοκρατίας που προτείνει ο Pedahzur, για την πρόληψη της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού των νέων. Μέσα από την κριτική αποτίμηση των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών διαπιστώνεται πως παρά τα βήματα προόδου που έχουν γίνει συγκριτικά με το παρελθόν, η πολιτειακή παιδεία που παρέχεται εξακολουθεί να μην καταφέρνει να εκπαιδεύσει επαρκώς τους νέους στη δημοκρατική πολιτειότητα και να τους ενδυναμώσει κριτικά, ώστε να αναπτύξουν ανθεκτικότητα απέναντι στις ακραίες και ριζοσπαστικές θέσεις, για λόγους που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που διδάσκεται το μάθημα, την ανταπόκριση των διδασκόντων σε αυτό, την ευρύτερη κουλτούρα του σχολείου, αλλά και το έλλειμμα συνοχής της πολιτικής παιδείας με την ιστορική και θρησκευτική παιδεία, κυρίως σε ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση της ετερότητας στη σχολική κοινότητα.el
dc.format.extent50el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΛαϊκισμόςel
dc.subjectΕθνικισμόςel
dc.subjectΠολιτική επιστήμηel
dc.subjectΔεξιοί εξτρεμιστέςel
dc.titleΑνοσοποιημένη Δημοκρατία & Πολιτειακή Παιδεία: Η περίπτωση της Ελλάδαςel
dc.title.alternativeImmunized Democracy & Civic Education : The case study of Greeceel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΛαλαγιάννη, Βασιλική
dc.contributor.committeeΠαπάζογλου, Εμμανουήλ
dc.contributor.departmentΤμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεωνel
dc.contributor.facultyΣχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημώνel
dc.contributor.masterΔιακυβέρνηση και Δημόσιες Πολιτικέςel
dc.subject.keywordΑνοσοποιημένη Δημοκρατίαel
dc.subject.keywordΠολιτειακή παιδείαel
dc.subject.keywordΚοινωνική και Πολιτική Αγωγήel
dc.subject.keywordΑναλυτικά Προγράμματα Σπουδώνel
dc.subject.keywordΠρόληψηel
dc.subject.keywordΒίαιος εξτρεμισμόςel
dc.subject.keywordΡιζοσπαστικοποίηση νέωνel
dc.description.abstracttranslatedOne aspect of the questioning and crisis that is passing through Greece's post-political system, but also its political institutions, is the tendency towards violent radicalization, which often leads to strengthening of political extremism, either in the form of left-wing terrorism or in the form of neo-Nazi formations, like that of Golden Dawn. However, even though the condemnation of the latter as a criminal organization was interpreted as a victory of democracy against fascism in no way did it mean the end of the fight against the fascist threat, especially for young people who are the most vulnerable. The purpose of this paper is to investigate whether and to what extent the contemporary greek school within the citizenship education it provides, seen both in the light of the revised 2021 Curricula for the subject of Social and Citizenship Education in Primary and Secondary Education, as well as its general practices, could function in an "immunizing" way according to the model of democracy proposed by Pedahzur, to prevent the violent radicalization and youth extremism. Through the critical evaluation of the new Curricula, it is found that despite the progress made compared to the past, the civic education provided still fails to adequately educate young people in democratic citizenship and empower them critically, so that they develop resilience against the extreme and radical positions, for reasons related to the way the course is taught, teachers’ response to it, the wider culture of the school, but also the lack of coherence of political education with historical and religious education, mainly in issues concerning the management of otherness in the school environment.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα