Ψηφιακή Διακυβέρνηση στην Ελλάδα, πριν και μετά την πανδημία covid-19, υπό το πρίσμα του ν.4727/2020. Μελέτη περίπτωσης Δήμου Περιστερίου

Abstract

Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στις τροποποιήσεις που έγιναν στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της πανδημίας (Covid-19). Η ελληνική δημόσια διοίκηση έχει κάνει πρόσφατα προσπάθειες να αξιοποιήσει τις τρέχουσες τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, αν και το έθνος δεν έχει προοδεύσει σε αυτόν τον τομέα, εν αντιθέσει με την υπόλοιπη Ευρώπη, παρά το γεγονός αυτό. Παράλληλα με το πρόβλημα της υγείας, τα καθήκοντα της δημόσιας διοίκησης έχουν βιώσει μια σημαντική ψηφιακή μετάβαση που απαιτεί αυξημένη εποπτεία. Η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης πριν την εμφάνιση της πανδημίας όσο και κατά την διάρκειά της, είναι ένας μόνο στόχος της παρούσας διατριβής. Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της παρούσας πρωτοβουλίας της Ελλάδας για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα είναι και ο στόχος της. Να εξετάσει τα διάφορα πλεονεκτήματα που υπάρχουν με την εφαρμογή της ψηφιακής διακυβέρνησης τόσο όσον αφορά τον πολίτη όσο και την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης της γραφειοκρατίας, της μείωσης των δαπανών και της συντόμευσης των εβδομάδων εργασίας στο δημόσιο τομέα. Για να εξαχθούν τα συμπεράσματα χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος μια ενδελεχής βιβλιογραφική ανασκόπηση. Τα θεμελιώδη ζητήματα της μελέτης είναι: α) πώς λειτούργησε η ηλεκτρονική διακυβέρνηση στην Ελλάδα πριν και μετά την επιδημία του ιού covid-19 και β) πώς ο νόμος 4727/2020 υποστηρίζει τη λειτουργία της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και ποια είναι τα πλεονεκτήματά της. Συνολικά, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι η απαίτηση της κυβέρνησης για εξ αποστάσεως παροχή δημόσιων υπηρεσιών λειτούργησε ως καταλύτης για τη στρατηγική του ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους. Οι δημόσιες εφαρμογές έπρεπε να έχουν εκσυγχρονιστεί πριν τον Μάρτιο του 2020, φέρνοντας μια νέα εποχή πλεονεκτημάτων και αφανών κινδύνων για την ελληνική δημόσια διοίκηση.