Ερμηνευτικό Υπόμνημα στον Επιτάφιο του Δημοσθένη

Μανωλάκης, Αναστάσιος

dc.contributor.advisor	Βολονάκη, Ελένη
dc.contributor.author	Μανωλάκης, Αναστάσιος
dc.date.accessioned	2024-01-15T13:47:44Z
dc.date.issued	2023-12-15
dc.identifier.uri	https://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/7834
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26263/amitos-1337
dc.description.abstract	Οι Επιτάφιοι λόγοι εκφωνούνταν στην Αθήνα για να τιμηθούν επίσημα οι νεκροί των πολέμων. Από τους έξι σωζόμενους, ο Επιτάφιος του Δημοσθένη εκφωνήθηκε το 338 π.Χ., λίγο μετά την ατυχή μάχη της Χαιρώνειας. Επειδή είναι γνωστό πως όντως εκφωνήθηκε και δεν αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου κειμένου, η μελέτη του μάς επιτρέπει να διαπιστώσουμε τη Ρητορική τεχνική σε σχέση με την τρέχουσα ιστορική συγκυρία στην Ελλάδα. Η παρούσα διατριβή συντάχθηκε ως ένα ερμηνευτικό λημματικό υπόμνημα εκτεταμένης μορφής, κάτι που έλειπε από την έως τώρα Βιβλιογραφία του Επιταφίου, κυρίως διότι ο λόγος αθετήθηκε ήδη από την αρχαιότητα, ως μη σχετικός με τη γλώσσα και το πνεύμα του Δημοσθένη. Μελετώντας τα σημαντικότερα χειρόγραφα που συνθέτουν τις δύο κύριες οικογένειες χειρογράφων προβήκαμε σε παρατηρήσεις σχετικές με την έκδοση του κειμένου που, σε πολλά σημεία, επέτρεψαν τη διασάφηση ζητημάτων περιεχομένου. Η μελέτη του Ύφους είναι αναγκαία καθώς επιτρέπει, πρώτον, την κατανόηση της ρητορείας του Δημοσθένη σε έναν επιδεικτικό λόγο· δεύτερον, συμβάλλει στη διαλεύκανση του ζητήματος της αυθεντικότητας του Επιταφίου. Η τυπική γλωσσική έκφραση του ρήτορα απουσιάζει, τούτο ερμηνεύεται ωστόσο λόγω του διαφορετικού είδους, το οποίο απαιτεί μετριοπάθεια και ευπρέπεια, σε καμία πάντως περίπτωση πάθος. Το λεξιλόγιο και τα σχήματα λόγου και διανοίας που αξιοποίησε ο ρήτορας, όμως, δεν είναι ξένα στον Δημοσθένη. Οι συνήθεις τόποι, παρουσιασμένοι εν τάχει, προσιδιάζουν με τη συγκυρία, της οποία η βασική παράμετρος, η οδυνηρή ήττα, ανιχνεύεται στον λόγο: ο Δημοσθένης αναφέρεται και στην πολιτική του αλλά και στα αίτια της νίκης του Φιλίππου και στην αξιοπρεπή ειρήνη που, κατ’ αυτόν, επιτρέπει στους Αθηναίους να αισθάνονται υπερήφανοι. Τα ουσιώδη τούτα στοιχεία πείθουν πως ο λόγος που μελετήσαμε προοριζόταν να εκφωνηθεί -το μελαγχολικό φθινόπωρο του 338 π.Χ., πιστεύουμε, ως ο Δημοσθένους Ἐπιτάφιος. Εν κατακλείδι, ο LX λόγος του δημοσθενικού corpus, πλήρης καινοτομιών και παρεκκλίσεων, αποδεικνύει πως αξίζει την προσοχή των μελετητών, καθώς απεικονίζει ένα σημείο καμπής στην πολιτική και στρατιωτική ιστορία της Αθήνας και, το σημαντικότερο, την αντίδραση του Δημοσθένη αμέσως μετά από μία αποτυχία της πολιτικής του. Τα συμπεράσματα για τη Ρητορική και την Ιστορία, τη Φιλολογία εν γένει, δεν είναι πενιχρά.	el
dc.format.extent	321	el
dc.language.iso	el	el
dc.publisher	Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Δημοσθένης, 383-322 π.Χ.	el
dc.subject	Δημοσθένης, 383-322 π.Χ. -- Ερμηνεία και κριτική	el
dc.subject	Δημοσθένης, 383-322 π.Χ. -- Επιτάφιος	el
dc.subject	Επιτάφιοι λόγοι -- Ιστορία και κριτική	el
dc.subject	Ομιλίες, λόγοι, κλπ., Ελληνικοί -- Ιστορία και κριτική	el
dc.title	Ερμηνευτικό Υπόμνημα στον Επιτάφιο του Δημοσθένη	el
dc.type	Διδακτορική διατριβή	el
dc.contributor.committee	Ευσταθίου, Αθανάσιος
dc.contributor.committee	Λεντάκης, Βασίλειος
dc.contributor.committee	Καπετανάκη, Σοφία
dc.contributor.committee	Λιοτσάκης, Βασίλειος
dc.contributor.committee	Παπαχρυσοστόμου, Αθηνά
dc.contributor.committee	Γιανναδάκη, Ιφιγένεια
dc.contributor.department	Τμήμα Φιλολογίας	el
dc.contributor.faculty	Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών	el
dc.subject.keyword	Φίλιππος	el
dc.subject.keyword	Δημοσθένης	el
dc.subject.keyword	Επιτάφιος λόγος	el
dc.subject.keyword	Χαιρώνεια	el
dc.subject.keyword	Αυτοχθονία	el
dc.subject.keyword	Μηδικοί πόλεμοι	el
dc.subject.keyword	Persona του ρήτορα	el
dc.subject.keyword	Έπαινος των νεκρών	el
dc.subject.keyword	Ειρήνη του 338 π.Χ.	el
dc.subject.keyword	Ολιγαρχία	el
dc.subject.keyword	Δημοκρατία	el
dc.subject.keyword	10 αθηναϊκές φυλές	el
dc.subject.keyword	Παραμυθία	el
dc.subject.keyword	Γνησιότητα λόγου	el
dc.subject.keyword	Philip	el
dc.subject.keyword	Demosthenes	el
dc.subject.keyword	Epitaph speech	el
dc.subject.keyword	Chaeronea	el
dc.subject.keyword	Autochthony	el
dc.subject.keyword	Persian wars	el
dc.subject.keyword	Persona of the orator	el
dc.subject.keyword	Praise of the dead	el
dc.subject.keyword	Peace of 338 BC	el
dc.subject.keyword	Oligarchy	el
dc.subject.keyword	Democracy	el
dc.subject.keyword	10 Athenian tribes	el
dc.subject.keyword	Consolation	el
dc.subject.keyword	Authenticity of speech	el
dc.description.abstracttranslated	Epitaphs were delivered in Athens to officially honour the war casualties. From the six that have survived, the Epitaph of Demosthenes was delivered in 338 BC, shortly after the ill-fated battle of Chaeronea. Because it is known that it was delivered as an actual speech and does not form part of a wider text, its study allows us to establish the rhetorical technique in relation to the current historical situation in Greece. The present thesis is written as an interpretative lemmatic Commentary of an extended form, something that was missing from the Epitaph Bibliography until now, mainly because the speech was rejected as spurious already in antiquity, as not related to the language and spirit of Demosthenes. By studying the most important manuscripts that make up the two main families of manuscripts we made observations related to the edition of the text which, in many places, allowed us to clarify issues of content. The study of Style is necessary as it allows, firstly, the understanding of the rhetoric of Demosthenes in an epideictic speech; secondly, it contributes to clarifying the question of the authenticity of the Epitaph. The typical linguistic expression of the orator is absent, this however can be interpreted due to the different genre, which requires temperance and decorum, in no case passion. The vocabulary and figures of speech and thought used by the orator, however, are not alien to Demosthenes. The usual topoi, presented in a hurry, are characterized by the occasion, whose main parameter, the painful defeat, is detected in the speech: Demosthenes refers both to his policy and to the causes of Philip's victory and to the dignified peace that, according to him, allows the Athenians to feel proud. These essential elements convince us that the speech we have studied was intended to be delivered - in the gloomy autumn of 338 BC, we believe, as an Epitaph by Demosthenes. In conclusion, the LX speech of the Corpus Demosthenicum, full of innovations and digressions, proves worthy of scholarly attention, as it depicts a turning point in the political and military history of Athens and, most importantly, Demosthenes's reaction immediately after a failure of his policy. The benefits for Rhetoric and History, Philology in general, are not meager.	el
dcterms.embargoTerms	3 years	el
dcterms.embargoLiftDate	2027-01-14T13:47:44Z

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Όνομα:: Manolakis_1013201599006.pdf.pdf
Μέγεθος:: 2.303Mb
Τύπος:: PDF
Περιγραφή:: Διδακτορική Διατριβή

Προβολή/Άνοιγμα

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Τμήμα Φιλολογίας (Δ. Δ.)

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα