Συνάφεια της βιομηχανικής μεθόδου του Μέγιερχολντ με την αθλητική βιομηχανική: σχεδιασμός εκπαιδευτικού προγράμματος για την ενίσχυση των συναρμοστικών ικανοτήτων.
Subject
Μέγιερχολντ ; Αθλητική βιομηχανική ; Βιομηχανική Μέγιερχολντ ; Συναρμοστικές ικανότητες ; Μικτή έρευνα ; ΠαρέμβασηKeywords
Μέγιερχολντ ; Αθλητική βιομηχανική ; Βιομηχανική Μέγιερχολντ ; Συναρμοστικές ικανότητες ; Μικτή έρευνα ; ΠαρέμβασηAbstract
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε μια εξέταση σύγκλισης μεταξύ της βιομηχανικής του Μέγιερχολντ με την αθλητική βιομηχανική μέσω των συναρμοστικών ικανοτήτων. Στόχος ήταν η αναζήτηση ενός νέου προγράμματος εκγύμνασης για τους μαθητευόμενους ηθοποιούς βασισμένο στις συναρμοστικές ικανότητες εμπνευσμένο από τις αρχές που διέπουν την βιομηχανική του Μέγιερχολντ και να αναδειχθεί η δυνατότητα εφαρμογής της στην υποκριτική. Ειδικότερα, επιδιώχθηκε να εντοπιστούν και να αναδειχθούν οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο αυτές μεθόδους και να διερευνηθεί αν μπορεί να ενσωματωθεί στην προπόνησή τους ένα πρόγραμμα βασισμένο στις συναρμοστικές ικανότητες, το οποίο θα λειτουργήσει ως χρήσιμο εργαλείο για τη βελτίωση της απόδοσης και της αυτοπεποίθησης τους.
Στην παρούσα μελέτη, τα ερευνητικά ερωτήματα μελετήθηκαν μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης και μικτής μεθόδου επεξηγηματικής διαδοχικής σχεδίασης, ξεκινώντας με ποσοτική ανάλυση και συνεχίζοντας με ποιοτική, ώστε να δοθεί μια ολοκληρωμένη εικόνα των υπό εξέταση θεμάτων.
Στα πλαίσια της ποσοτικής έρευνας συμμετείχαν συνολικά 17 φοιτητές/τριες και απόφοιτοι/τες του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Σχολής Καλών Τεχνών, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Ναυπλίου, καθώς και τελειόφοιτοι/τες και απόφοιτοι/τες του Μεταπτυχιακού προγράμματος «Θέατρο και Κοινωνία: Θεωρία, Σκηνική πράξη και Διδακτική» της Σχολής όπου αρχικά εφαρμόστηκε ένα πρόγραμμα παρέμβασης το οποίο περιελάμβανε ασκήσεις από τις πέντε συναρμοστικές ικανότητες. Μετά το πέρας του προγράμματος παρέμβασης όλοι οι συμμετέχοντες/ούσες απάντησαν το σχετικό ερωτηματολόγιο της έρευνας το οποίο αποτελούνταν από ερωτήσεις κλειστού τύπου.
Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις ως μέθοδος της ποιοτικής έρευνας σε 4 άτομα, τα οποία είχαν παρακολουθήσει το πρόγραμμα παρέμβασης και είχαν απαντήσει το ερωτηματολόγιο της ποσοτικής έρευνας.
Τα ευρήματα ήταν ενθαρρυντικά καθώς στο 100% οι συμμετέχοντες/σες παρατήρησαν κοινά στοιχεία μεταξύ της βιομηχανικής του Μέγιερχολντ και του προγράμματος προπόνησης των συναρμοστικών ικανοτήτων. Οι συμμετέχοντες/ουσες ανέφεραν βελτίωση στην αυτοπεποίθησή τους και τόνισαν ότι όλες οι συναρμοστικές ικανότητες είναι χρήσιμες. Η πιο χρήσιμη συναρμοστική ικανότητα αναδείχθηκε ο προσανατολισμός στο χώρο. Το πρόγραμμα προπόνησης τους θύμισε αρκετά τη διδασκαλία του Μέγιερχολντ, με τα κοινά στοιχεία να περιλαμβάνουν τη φυσική κατάσταση που πρέπει να έχει ο ηθοποιός, την ισορροπία, τον ρυθμό και γενικότερα την κίνηση του σώματος.
Abstract
In this Master's thesis, an attempt was made to examine the convergence between the Meyerhold Biomechanics and the Sports Biomechanics through functional abilities was conducted. The aim was to search for a new training program for apprentice actors based on the assembling abilities inspired by the principles underlying Meyerhold's Biomechaniccs and to show its applicability to acting. In particular, it sought to identify and highlight the similarities between these two methods and to investigate whether a program based on the assemblage skills can be incorporated into their training, which would serve as a useful tool for improving their performance and confidence.
In this study, the research questions were explored through the literature review and a mixed-method empirical research approach and according to the explanatory sequential design, which consists first of quantitative research and then qualitative research.
A total of 17 students and graduates of the University of Peloponnese, School of Fine Arts, the Department of Theatre Studies of Nafplio, as well as final year students and graduates of the Postgraduate Program “Theatre and Society” participated in the quantitative research: Theory, Stage Practice and Teaching at the School where an intervention program was initially implemented which included exercises from the five motor skills. At the end of the intervention program all participants responded to the relevant survey questionnaire which consisted of closed-ended questions.
Subsequently, interviews were conducted as a qualitative research method with 4 people who had attended the intervention program and had answered the quantitative survey questionnaire.
The findings were encouraging as 100% of the participants observed commonalities between Meyerhold's Biomechanics and the motor skills training program. Participants reported improvement in their self-confidence and emphasized that all of the assemblage skills are useful. The most useful motor skill was identified as spatial orientation, in both respectively. This training program was quite reminiscent of Meyerhold's teaching, with common elements including the physical condition an actor should have, balance, rhythm and general body movement.