Οικονομική κρίση και προσαρμογή εντός της ΟΝΕ
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Παναγιωτάκη, Ειρήνη
Ημερομηνία
2013-02Επιβλέπων
Λιαργκόβας, ΠαναγιώτηςΘεματική επικεφαλίδα
Οικονομικές κρίσεις ; Οικονομική και Νομισματική ΈνωσηΛέξεις κλειδιά
Άριστες νομισματικές περιοχές ; ΟΝΕ ; Οικονομική προσαρμογή ; Θεσμικές μεταρρυθμίσεις ; Ελληνικό πρόγραμμαΠερίληψη
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέλεξαν το 1992 να προχωρήσουν στη
δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) αγνοώντας
την κλασική θεωρία των Άριστων Νομισματικών Περιοχών. Η επιλογή
αυτή στηρίχτηκε στην πεποίθηση ότι ο σεβασμός των κανόνων που επέβαλε
η συμμετοχή στην ένωση, αλ'λά και η ίδια η διαδικασία της νομισματικής
ενοποίησης θα οδηγούσαν σε σύγκλιση των Ευρωπαϊκών οικονομιών και
θα απέτρεπαν ασύμμετρες οικονομικές διαταραχές. Ως απότοκο, το κόστος
της ενιαίας νομισματικής πολιτικής για τις χώρες της ΟΝΕ θα ήταν
διαχειρίσιμο.
Δυστυχώς , η κρίση της ευρωζώνης έκανε σαφείς τις επιπτώσεις αυτής
της επιλογής. Τα τελευταία χρόνια οι περιφερειακές οικονομίες του ευρώ
κάνουν αξιόλογες προσπάθειες οικονομικής προσαρμογής, όμως η
συμμετοχή τους στην ΟΝΕ τις κάνει ιδιαίτερα δύσκολες και σε ορισμένες
περιπτώσεις ατελέσφορες . Συνεπώς, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να
βοηθήσουν τις χώρες αυτές να διαχειριστούν τα βραχυπρόθεσμα
συμπτώματα της κρίσης. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο , το θεσμικό πλαίσιο της
ΟΝΕ πρέπει να μεταρρυθ μιστεί προκειμένου η ευρωζώνη να αποκτήσει
μηχανισμούς ικανούς όχι μόνο να διαχειρίζονται αλλά και να
προλαμβάνουν τις κρίσεις.
Περίληψη
Ιη Ι 992 the European leaders made the choice to proceed to the
establishment of EMU disregarding the traditional theory of Optimum
Cuπency Areas. This specific choice was based οη the belief that showing
respect for the rules as a necessary condition for member states participating
ίη the Union, as well as the very essence of monetary union would lead to
the converging of the European Economies and would prevent from
asymmetric economic shocks. As a result, the cost of the common monetary
policy for the EMU member states would be manageable.
Unfortunately, the Eurozone crisis has clarified the consequences of that
choice. During the last few years, the regional economies have made a
tremendous effort to accomplish economic adjustment, even though their
membership in EMU render is arduous and in some cases unfruitful.
Consequently, European leaders should help these country members to
manage the short-term crisis aftermath. In the long term, however, the
legislative framework of EMU should be reestablished so that the Eurozone
could acquire mechanisms that would handle not only managing but
preventing future crises as well.
Αριθμός σελίδων
144 σελ.Σχολή
Σχολή Επιστημών Διοίκησης και ΟικονομίαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Οικονομικών ΕπιστημώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Οργάνωση και Διοίκηση Δημοσίων Υπηρεσιών, Δημοσίων Οργανισμών και ΕπιχειρήσεωνΓλώσσα
ΕλληνικάΠεριγραφή
Μ.Δ.Ε. 98Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: