Αντιλήψεις για την Ελλάδα, την πολιτική και τους πολιτικούς της στον ελληνόφωνο τύπο της Ρουμανίας (1890-1920)

Abstract

Η παρούσα εργασία με θέμα «Η αντίληψη για την Ελλάδα, την πολιτική και τους πολιτικούς της στον ελληνόφωνο τύπο της Ρουμανίας (1890-1920)», ασχολήθηκε με το δημοσιογραφικό έντυπο που κυκλοφόρησε στις ελληνικές κοινότητες της παροικίας, στη Ρουμανία και συνέδεε αυτές με την πατρίδα. Αναδεικνύεται ρόλος των εφημερίδων ως ιστορική πηγή για την ελληνική ιστορία και την ιστορία της παροικίας. Πολλές ελληνόφωνες εφημερίδες εκδόθηκαν κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και πολύ λιγότερες εξακολούθησαν να υπάρχουν μετά το 1900 ή εκδίδονται μετά το 1900. Η εργασία παρουσιάζει αυτά τα έντυπα, την ταυτότητά τους και τον βίο τους. Στηρίχθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της στο αποδελτιωμένο υλικό των ελληνόφωνων εφημερίδων, με θεματολογία σχετικά με την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της ελληνικής πολιτείας. Παρουσιάζεται κριτικά κάθε πληροφορία που αντλήθηκε από τις σημαντικότερες εφημερίδες, για τον ελληνισμό, την ελληνική κοινωνία και σημαντικά ιστορικά γεγονότα και πολιτικά πρόσωπα. Γίνεται μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του ρόλου τους ως μέσα ενημέρωσης αλλά κυρίως ως φορείς των ελληνικών ιδανικών, του εθνικού φρονήματος και των πόθων των αλύτρωτων Ελλήνων να ενσωματωθούν στο ελεύθερο βασίλειο. Τα ελληνόφωνα έντυπα συνδιαλλέγονταν με ρουμάνικες εφημερίδες της εποχής ή με εφημερίδες άλλων μειονοτήτων στη ρουμάνικη χώρα και φυσικά με ελληνικές εφημερίδες της Αθήνας ή άλλων παροικιών. Η οπτική ματιά των ελληνόφωνων εντύπων από μια άλλη χώρα, και η διαμόρφωση κατά συνέπεια κοινής γνώμης εκεί, καθορίζεται πάντα από το πολιτικό και πολιτισμικό περιβάλλον. Πρέπει τέλος να επισημανθεί ότι το μείζον θέμα για τις ομογενειακές εφημερίδες ήταν ο αλυτρωτισμός. Από αυτό το πρίσμα αξιολογούν τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον «διαπρεπή πολιτικό», με συμπάθεια για την σοβαρή πολιτική του, αλλά και με σκεπτικισμό εξαιτίας του μειωμένου ενδιαφέροντός του για πολεμική διεκδίκηση των υπόδουλων περιοχών. Αντίθετα ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης υπερείχε σε αυτόν τον τομέα. Τέλος η πολιτική προσωπικότητα, που γοήτευσε τους έξω Έλληνες, ακριβώς γιατί έδρασε υπέρ της Μεγάλης Ελλάδας, ήταν ο Ελ. Βενιζέλος, που επιπλέον οι πολιτικές του επιλογές, αποκατέστησαν τις σχέσεις Ρουμανίας και Ελλάδας. Την εποχή του διχασμού, δεν φαίνεται να συμμετείχαν τόσο έντονα και διατήρησαν την πίστη τους στη Βασιλεία.