Η Τούρκικη Απειλή και η Διαχείριση Κινδύνων Ασφαλείας: Από την Κρίση των Ιμίων μέχρι Σήμερα
The Turkish Threat and Security Risk Management: From the Imia Crisis to the Present
Subject
Διαχείριση κινδύνου ; Διαχείριση κρίσης ; Εθνική ασφάλεια--Ελλάδα ; Ελλάδα--Σχέσεις--ΤουρκίαKeywords
Τουρκική απειλή ; Διαχείριση κινδύνων ασφάλειας ; Κρίση των Ιμίων ; Μήτρα κινδύνου (Risk Matrix)Abstract
Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία προσπαθεί, μέσα από τη περιπτωσιολογική μελέτη της κρίσης των Ιμίων του 1996 και άλλων κρίσεων χαμηλής έντασης που επακολούθησαν μέχρι σήμερα, να εντοπίσει τους κυριότερους κινδύνους ασφάλειας που προκύπτουν για την Ελλάδα. Επίσης, γίνεται οριοθέτηση των σημαντικότερων κινδύνων ασφάλειας σε μήτρα κινδύνων και σε έναν από αυτούς, γίνεται μία προσπάθεια ενδεικτικών ενεργειών χειρισμού. Ο στόχος είναι οι λήπτες αποφάσεων και οι υπεύθυνοι διαχείρισης κρίσεων στην ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική να διεξάγουν την κατάλληλη προετοιμασία (τόσο σε μηχανισμούς όσο και σε διαδικασίες) διαχείρισης κινδύνων με έμφαση στην ενίσχυση της ελληνικής αποτροπής έναντι της τουρκικής απειλής. Η προσέγγιση είναι διεπιστημονική, καθώς προσπαθεί να συγκεράσει έννοιες των διεθνών σχέσεων και της θεωρίας της διακινδύνευσης, που αξιοποιούνται παράλληλα με περιπτωσιολογικές μελέτες των ελληνοτουρκικών κρίσεων για την εξαγωγή και κατάταξη των σημαντικότερων κινδύνων ασφάλειας.
Abstract
The thesis attempts, through the case study of the Imia crisis in 1996 and other low-intensity crises that have followed, to present date, to identify the major security risks arising for Greece. It also delineates the most important security risks in a Risk Matrix and in one of them, it is made an attempt to provide indicate control actions. Aim is decision makers and crisis managers in Greek foreign and defense policy to carry out appropriate preparations (both in mechanisms and procedures) for risk management with a focus on reinforcing Greek deterrence against the Turkish threat. The approach is interdisciplinary as it seeks to reconcile concepts of international relations and risk theory, which are exploited in parallel with case studies of the Greek-Turkish crises to extract and rank the most important security risks.