Το πρόγραμμα ρητορικής και πολιτικής παιδείας του Ισοκράτη
Subject
Ισοκράτης -- ο Αθηναίος , 436-338 -- Συμβολή στην εκπαίδευση ; Ισοκράτης -- ο Αθηναίος , 436-338 -- Συμβολή στην πολιτική επιστήμη ; Ισοκράτης -- ο Αθηναίος , 436-338 -- Ερμηνεία και κριτική ; Εκπαίδευση, Ελληνική – Φιλοσοφία ; Ομιλίες, λόγοι, κλπ., Ελληνικοί ; Ρητορική, ΑρχαίαKeywords
Ρητορική ; Rhetoric ; Πρόγραμμα εκπαίδευσης ; Educational prpgramme ; Πολιτική ; Policy ; Ισοκράτης ; Isocrates ; Ρήτορας ; Orator ; Διδάσκαλος ; Teacher ; Σοφιστής ; Sophist ; Φιλοσοφία ; Philosophy ; Πλάτωνας ; Plato ; Αριστοτέλης ; Aristotle ; Ηθική ; Morality ; Γλώσσα ; Language ; Λόγος ; Logos ; Επιδεικτική ρητορεία ; Flamboyant rhetoric ; Ύφος λόγου ; Logo style ; Σχολή του Ισοκράτη ; School of Isocrates ; Ακροατήριο ; Audience ; Μέθοδοι διδασκαλίας ; Teaching methods ; Γνώμη ; Opinion ; Προσωπικότητα ; Personality ; Ευδαιμονία ; Bliss ; Μόρφωση ; Education ; Τέχνη του λόγου ; Art of speech ; Παιδεία ; Education ; Πρωτοτυπία ; Originality ; Αληθινή γνώση ; True knowledge ; Ποίηση ; Poetry ; Μύθος ; Myth ; Καθημερινή ηθική ; Daily ethics ; Πλεονεξία ; Greed ; Δικανική ρητορεία ; Forensic rhetoric ; Πολιτική συζήτηση ; Political debate ; Έντεχνος πεζός λόγος ; Artisan nonfiction ; Ασκήσεις ; Exercises ; Πράξεις ; Actions ; Κατά των Σοφιστών ; Against of Sophists ; Παναθηναϊκός ; Panathinaikos ; Πανηγυρικός ; Panigiricos ; Ανταλκίδειος Ειρήνη ; Antalkidios peace ; Πανελλήνια ιδέα ; Panhellenic idea ; Ιστοριογραφία ; Historiography ; Ηθικές αξίες ; Ethical values ; Αττικοί ρήτορες ; Attici Oratores ; Περί Αντιδόσεως ; AntidosisAbstract
Η εκπόνηση της παρούσας εργασία επικεντρώνεται στο περιεχόμενο του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ισοκράτη που έχει ως βάση τη φιλοσοφία της πολιτικής, της ηθικής και της ρητορικής. Αναλυτικά θα μελετήσουμε το πρόγραμμα ρητορικής και πολιτικής παιδείας που εκείνος ακολούθησε. Κεντρική ιδέα στο πρόγραμμα του αποτελεί η γνώση, η οποία καλείται να θωρακίσει ηθικά το χαρακτήρα και το πνεύμα των νέων ώστε να ενεργήσουν σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο με αποτελεσματικότητα και πρόοδο. Ο Ισοκράτης διαφοροποιείται σε αρκετά σημεία από τους Σοφιστές και τους Σωκρατικούς καθώς και από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, κάτι το οποίο θα δούμε αναλυτικά στην συγκεκριμένη εργασία μέσω της συγκριτικής μελέτης των βασικών εκπαιδευτικών ιδεών του καθενός από τους παραπάνω. H ηθική ρητορική του Ισοκράτη απαγκιστρώθηκε από τη φορμαλιστική τεχνική των σοφιστών, αλλά δεν είναι μια φιλοσοφία πλατωνικού τύπου, μια μεταφυσική επιστήμη. Δεν ενδιαφέρεται για τη μετάδοση της απόλυτης γνώσης των όντων, δεν θεωρούσε καν ότι αυτή είναι εφικτή• η ρητορική του εδράζεται πάντοτε στην ορθή γνώμη και στις κοινωνικές νόρμες. Η προβολή της ατομικής προσωπικότητας και ο ρόλος της, μέσα και έξω από τις πολιτικές δομές της πόλεως-κράτους, σηματοδοτούν καίριες αναζητήσεις του ρητορικού και παιδευτικού του έργου. Ο Ισοκράτης δεν επιδιώκει τη ρήξη τους ενός με τους πολλούς αλλά τον εναρμονισμό των ανταγωνιστικών με τις συνεργατικές αξίες, ενώ αναδεικνύει την ατομική ευθύνη του ρήτορα στην ορθή χρήση της ρητορικής τέχνης. Τέλος, η Ισοκρατική ρητορική, ως πολιτισμική δύναμη, περιλαμβάνει το εὖ λέγειν και το εὖ φρονεῖν και εκπροσωπεί το κλασικό ανθρωπιστικό ιδανικό της αρμονικής εξέλιξης της προσωπικότητας.
Abstract
The present work focuses on the content of Isocrates' educational curriculum based on the philosophy of politics, ethics and rhetoric. We will study in detail the rhetorical and political education program that he followed. Central to his program is knowledge, which is called to ethically shield the character and spirit of young people to act at an individual and social level with efficiency and progress. Isocrates is distinguished in many respects by the Sophists and the Socrates as well as by Plato and Aristotle, which we will see in detail in this work through a comparative study of the basic educational ideas of each of the above. Isocrates' moral rhetoric was deprived of the formalist technique of the Sophists, but it is not a Platonic-type philosophy, a metaphysical science. Not interested in the transmission of the complete knowledge of beings, he did not even consider it possible; his rhetoric is always based on sound opinion and social norms. The prominence of individual personality and its role, both within and outside the political structures of the city-state, signify key quests in its rhetorical and educational work. Isocrates seeks not to break one with the many, but to harmonize competing with cooperative values, while highlighting the orator's individual responsibility for the proper use of rhetorical art. Finally, the Isocratic rhetoric, as a cultural force, encompasses the word and prose and represents the classic humanitarian ideal of the harmonious evolution of personality.