Το Σωματικό θέατρο και η συμβολή του στις συνεργατικές δεξιότητες μαθητών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μια έρευνα δράση στην ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου
Physical theater and its contribution to the cooperative skills of primary school students. An action research in the 6th grade of the Primary School.
Subject
Εκπαιδευτικό δράμα ; Σωματικό θέατρο ; Συνεργατικές δεξιότητες ; Έρευνα δράσης ; Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ; Δραματική τέχνηKeywords
σωματικό θέατρο ; συνεργατικότητα ; συνεργατικές δεξιότητες ; συνεργατική μάθηση ; ερευνά δράση ; πρωτοβάθμια εκπαίδευσηAbstract
Το σωματικό θέατρο είναι μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή μορφή τέχνης που ακροβατεί μεταξύ του θεάτρου και του χορού. Δεν αποτελείται από μια μεμονωμένη τεχνική και ο προβληματισμός του έγκειται στο ότι δεν είναι διακριτό και ξεκάθαρο σε όλες του τις εκφάνσεις. Σε κάθε περίπτωση η χρήση του σώματος ως πρωταρχικό εργαλείο είναι αυτό που το ξεχωρίζει. Σύμφωνα με τον Lloyd Newson (Collins, 2015a) δεν έχει στόχο την ομοιομορφία και την τεχνική αρτιότητα, αλλά βασίζεται στην υποκειμενικότητα όπου τα λάθη χρησιμοποιούνται ως ένας διαφορετικός τρόπος μάθησης. Μέσα από την παρούσα έρευνα παρατηρείται το σωματικό θέατρο ως πολύ χρήσιμο εκπαιδευτικό μέσο το οποίο μπορεί να προάγει παιδαγωγικές, ηθικές, και ιδεολογικές αξίες καθώς βασικό του χαρακτηριστικό είναι η συλλογική δημιουργία, η συνεργατικότητα, η εργασία σε ομάδες και το από κοινού αποτέλεσμα. Στην παρούσα έρευνα μελετάται κατά πόσο το σωματικό θέατρο έχει θετικά αποτελέσματα στην καλλιέργεια συνεργατικών δεξιοτήτων σε παιδιά της 6ης Δημοτικού. Χρησιμοποιήθηκε η ποσοτική έρευνα, μέσα από την έρευνα δράση σε τμήμα της 6ης Δημοτικού του 9ου Δημοτικού σχολείου Αγίου Δημητρίου. Πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν πειραματικές παρεμβάσεις στα παιδιά του ενός τμήματος, καθώς ταυτόχρονα υπήρχε και η ομάδα ελέγχου του δεύτερου τμήματος της 6ης τάξης του σχολείου το οποίο δεν λαμβάνει μέρος σε καμία παρέμβαση. Οι παρεμβάσεις στηρίχτηκαν στο ενδεδειγμένο και ελεύθερο προς χρήση έργο των ομάδων σωματικού θεάτρου Complicité, Frantic Assembly και DV8 Physical Theatre . Οι αναλύσεις των δεδομένων που προέκυψαν μέσα από το σταθμισμένο ερωτηματολόγιο της συνεργατικής μάθησης που βασίστηκε τους πέντε πυλώνες της (θετική αλληλεξάρτηση, ατομική ευθύνη, θετική υποκινητή αλληλεπίδραση, κοινωνικές και διαπροσωπικές δεξιότητες και ομαδική επεξεργασία), πραγματοποιήθηκαν με το λογισμικό SPSS 25. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν δείχνουν πως μετά τις παρεμβάσεις, οι συμμετέχοντες έδειξαν βελτίωση στις συνεργατικές τους δεξιότητες. Μέσω του σωματικού θεάτρου κατάφεραν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τους άλλους, να αυξήσουν τις κοινωνικές τους ικανότητες και δεξιότητες, να ενδυναμώσουν τους δεσμούς της ομάδας τους και να βελτιώσουν τις διαμαθητικές σχέσεις μέσω της ομαδικής επεξεργασίας και να αναλάβουν ατομικές ευθύνες προς το κοινό συμφέρον.
Λέξεις κλειδιά: σωματικό θέατρο, συνεργατικότητα, συνεργατικές δεξιότητες, συνεργατική μάθηση, ερευνά δράση, πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Abstract
Physical theater is a special art form that oscillates between theater and dance. It does not consist of a specific technique and its problem appears in the fact that it is not distinct and clear in all its aspects. In any case the use of the body as a primary tool is what sets it apart. According to Lloyd Newson (2008) it does not aim for uniformity and technical perfection, but includes subjectivity and mistakes are used as an alternative way of learning. Through this research it is observed as a very useful educational tool which can promote pedagogical, ethical and ideological values as its main characteristic is collective creation, cooperation, working in groups and the result as a team. The research question whether physical theater has positive results in the cultivation of cooperative skills in 6th grade children. Quantitative research was used, through action research in a class of the 6th grade in the 9th Primary school of Agios Dimitrios, Athens, Greece. More specifically, experimental interventions are carried out in the children of one section, as at the same time there is also the control group of the second section of the sixth grade of the school which does not take part in any intervention. The interventions were based on the appropriate and free-to-use educational syllabus of physical theater groups Complicité, Frantic Assembly and DV8. The analysis of the data that were obtained through the questionnaire of cooperative learning based on its five aspects (positive interdependence, individual responsibility, positive motivating interaction, social and interpersonal skills and group processing) and were exported through SPSS software. The obtained results show that after the interventions, the participants showed an improvement in their cooperative skills. Through physical theater they were able to improve their relationships with others, increase their social abilities and skills, strengthen the group bonds and improve inter-learning relationships through group processing and take individual responsibilities for the common good.
Keywords: physical theater, collaboration, collaborative skills, collaborative learning, action research, primary education