Βιώματα, δράσεις, μνήμες: Αντιπαραβολική σωματοκειμενική ανάλυση αυτοβιογραφικών κειμένων γυναικών από την εποχή της Επταετίας (1967-1974)
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Τζιούβελη, Βασιλική
Ημερομηνία
2023-01Επιβλέπων
Χατζηδάκη, ΟυρανίαΘεματική επικεφαλίδα
Αρσένη, Κίττυ -- Μπουμπουλίνας 18 ; Καραβία, Μαρία -- Το Ημερολόγιο του Λονδίνου ; Φλέμινγκ, Αμαλία -- Προσωπική κατάθεση ; Ντεκάστρο, Μαρίζα -- 2651 ημέρες δικτατορίας ; Χρόνος στη λογοτεχνία ; Αντίληψη του χρόνου στη λογοτεχνία ; Ελλάδα -- Ιστορία -- 1967-1974 -- Προσωπικές αφηγήσεις ; Αυτοβιογραφία -- Ελληνίδες συγγραφείς -- Ερμηνεία και κριτική ; Πολιτική και αυτοβιογραφία -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 20ός αιώνας ; Γλωσσική ανάλυση (Γλωσσολογία) ; Σώματα κειμένων (Γλωσσολογία)Λέξεις κλειδιά
Αυτοβιογραφία ; Ημερολόγιο ; Χρόνος ; Δικτατορία ; Κίττυ Αρσένη ; Μαρία Καραβία ; Αμαλία Φλέμινγκ ; Μαρίζα Ντεκάστρο ; Autobiography ; Diary ; Time ; Dictatorship ; Kitty Arseni ; Maria Karavia ; Lady Amalia Fleming ; Marisa De CastroΠερίληψη
Η παρούσα εργασία διενήργησε αντιπαραβολική σωματοκειμενική ανάλυση τεσσάρων γυναικείων αυτοβιογραφικών κειμένων τα οποία έχουν ως σημείο αναφοράς τη δικτατορία του 1967-1974 στην Ελλάδα, με έμφαση στη γλωσσική έκφραση του στοιχείου του χρόνου, το οποίο αναδύθηκε, από τη στατιστική ανάλυση, ως σημαντικό τόσο ως προς εύρος του λεξιλογίου με το οποίο πραγματώνεται όσο και ως προς τη συνολική συχνότητα των σχετικών όρων. Συγκεκριμένα τα κείμενα που μελετήθηκαν ήταν της Κίττυς Αρσένη το Μπουμπουλίνας 18, της Μαρίας Καραβία το Ημερολόγιο του Λονδίνου, Σημειώσεις από την εποχή της δικτατορίας, της Μαρίζας Ντεκάστρο το 2651 Ημέρες δικτατορίας και τέλος της Αμαλίας Φλέμινγκ το Προσωπική Κατάθεση. Τα κείμενα αυτά έχουν συγγραφεί από γυναίκες οι οποίες βίωσαν προσωπικά τα γεγονότα της εποχής, από διαφορετικές θέσεις και με διαφορετικές εμπειρίες η καθεμία. Στα κείμενά τους διαπλέκονται τα προσωπικά τους βιώματα με τα ευρύτερα ιστορικά γεγονότα. Για τους σκοπούς της ανάλυσης εφαρμόστηκε αναλυτικό πρωτόκολλο που εμπίπτει στο πεδίο της σωματοκειμενικής ανάλυσης. Όλα τα κείμενα ψηφιοποιήθηκαν και υπέστησαν ψηφιακή επεξεργασία με το λογισμικό Sketch Engine. Εξήχθησαν στατιστικά δεδομένα (κατανομές συχνοτήτων, συμφραστικοί πίνακες), μέσω των οποίων διαπιστώθηκε και στα τέσσερα κείμενα, η κυριαρχία ουσιαστικών που φανερώνουν χρόνο. Αναλύθηκαν συγκειμενικά τα συχνότερα από αυτά (ημέρα/μέρα, ώρα, βράδυ, στιγμή, χρόνος, καιρός, πρωί, νύχτα, μήνας) με βάση δύο παραμέτρους: πρώτον, την παρουσία ή μη αριθμητικών προσδιοριστικών χρόνου στο συγκείμενο των όρων και, δεύτερον, το αν και κατά πόσον ο αναφερόμενος χρόνος είναι κοινά βιωμένος με άλλα πρόσωπα ή όχι. Η ανάλυση των δεδομένων κατέδειξε τους τρόπους με τους οποίους το στοιχείο του χρόνου βιώνεται υπό τις μη κανονικές συνθήκες ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, και καταγράφεται λεκτικά σε αυτοβιογραφικά κείμενα. Και οι τέσσερις γυναίκες που συνέγραψαν τα υπό μελέτη κείμενα αναδεικνύονται ως άτομα τα οποία βιώνουν και καταγράφουν τον χρόνο κατά βάσιν ως κοινό με άλλους κοινωνικούς δρώντες, της ιδιωτικής και της δημόσιας σφαίρας, συντονιζόμενες με πολλαπλούς τρόπους με το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Περίληψη
For the purposes of this dissertation a contrastive corpus-driven analysis was carried out of four autobiographical texts by women, all of which have as a common theme the Colonel’s Dictatorship in Greece (1964-1974). The study focuses on the concept of time, which emerged from the statistical analysis as a prominent element both in terms of the range of words/terms by which time is realized as well as the overall frequency of these terms. The texts studied were: 18 Bouboulinas St. by Kitty Arseni, The London Journal: Notes from the Time of the Dictatorship by Maria Karavia, Personal Testimony by Lady Amalia Fleming, and 2651 Days of Dictatorship: 21 April 1967-24 July 1974 by Marisa De Castro. All texts were written by women who personally experienced the events of the era, each from a different vantage point and with different experiences. In their texts the personal is intertwined with the situational and the historical. For the purposes of the study, a specific protocol was applied, which lies within the scope of corpus analysis. All texts were digitized and processed by means of the Sketch Engine corpus processing suite. Statistical and linguistic data were extracted (word lists, concordances) which pointed to the fact that in all four texts the use of time-related nouns is prominent. The concordances of the most frequent time-nouns in all three texts (day, time, hour, evening, moment/minute, morning, night, month) were closely analysed in the light of two parameters: a. whether the time-nouns cooccur with numerals, and b. whether time is experienced by the authors collectively or in solitude. The data analysis demonstrated the ways in which the element of time is experienced under the exceptional circumstances of a totalitarian regime, and is expressed discoursally in autobiographical texts. All four women-autobiographers under scrutiny emerged as individuals who experienced and expressed time mostly in tandem with other social actors, of both the private and the public sphere, incorporating themselves in multiple ways in the grand scheme of things.