Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός και οι ιδεολογικοί προσανατολισμοί επιφανών λογίων κληρικών: Σύμπλευση ή σύγκρουση δύο ταυτοτήτων
Subject
Διαφωτισμός -- Ελλάδα -- Ιστορία ; Χριστιανισμός -- Φιλοσοφία ; Διαφωτισμός -- Θρησκευτικές απόψεις ; Ελλάδα -- Πνευματική ζωή -- 1453-1821 ; Λόγιοι -- ΕλλάδαKeywords
Διαφωτισμός ; Ευρώπη ; Κληρικοί ; Διανόηση ; Φιλοσοφία ; Θρησκεία ; Enlightenment ; Europe ; Clergy ; Intellect ; Philosophy ; ReligionAbstract
Στην παρούσα εργασία, παρουσιάζεται συνοπτικά το κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, το οποίο συνέβαλε στην ενίσχυση της εθνικής συνείδησης των υπόδουλων Ελλήνων για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού. Αναλύεται η στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και σημαντικών Ελλήνων λογίων από τις γωνιές της απέναντι στο κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Η πρώτη φάση, τα σημάδια ενός πρώιμου Διαφωτισμού, εντοπίζονται στο φαναριώτικο περιβάλλον των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών, ενώ το κίνημα φτάνει στην ωριμότητά του στα τέλη του 18ου αιώνα με σημαντικούς εκπροσώπους. Η κορύφωση του Διαφωτισμού συμπίπτει με την προεπαναστατική εικοσαετία. Η πορεία του Νεοελληνικού Διαφωτισμού συνοδεύτηκε από έντονες αντιδράσεις από συντηρητικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους.
Abstract
This paper briefly presents the Neo-Hellenic Enlightenment movement, which contributed to strengthening the national consciousness of the enslaved Greeks in order to shake off the Ottoman yoke. The attitude of the Orthodox Church and important Greek scholars from its corners towards the Neo-Hellenic Enlightenment movement is analyzed. The first phase, the signs of an early Enlightenment, can be traced in the Phanariot environment of the Danubian Hegemonies, while the movement reaches its maturity at the end of the 18th century with important representatives. The peak of the Enlightenment coincides with the pre-revolutionary twenty years. The path of the Neo-Hellenic Enlightenment was accompanied by strong reactions from conservative and ecclesiastical circles.