Ποιότητα ζωής επαγγελματιών υγείας πριν την περίοδο του COVID-19
Keywords
Νοσηλευτές ; Ποιότητα ζωής ; Covid-19 ; Πανδημία ; Nurses ; Quality of life ; PandemicAbstract
Εισαγωγή: Οι επαγγελματίες υγείας βίωσαν υψηλού βαθμού ψυχολογική επιβάρυνση λόγω υπερκόπωσης, έλλειψης πόρων (ανθρώπινων και υλικών) και υπερκορεσμό υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης, που επιδεινώνεται από το φόβο μόλυνσης από παθογόνους μικροοργανισμούς τόσο των ιδίων όσο και των μελών της οικογένειάς τους.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση του επιπέδου της ποιότητας ζωής των νοσηλευτών από την αρχή της πανδημίας SARS-CoV-2 μέχρι σήμερα.
Μεθοδολογία: Η μελέτη είναι συγκριτική συγχρονική. Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν νοσηλευτές που εργάζονται σε δημόσιο νοσοκομείο. Η διερεύνηση της ποιότητας ζωής έγινε με το ερωτηματολόγιο Επισκόπησης Υγείας Short Form 36 και η διερεύνηση του φόβου για το COVID-19 έγινε με την κλίμακα φόβου για το COVID-19.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 136 νοσηλευτές ηλικίας 38,4±9,6 έτη. Η βαθμολογία της κλίμακας φόβου COVID-19 πριν την έναρξη της πανδημίας ήταν 18,9±8,1 και μετά το τέλος της πανδημίας μειώθηκε σε 12,1±5,6.Οι νοσηλευτές πριν την πανδημία σε σχέση με μετά την πανδημία είχαν σημαντικά μικρότερο δείκτη μάζας σώματος (34,1±10,3 έναντι 34,8±10,9, p<0,05), σημαντικά μεγαλύτερη βαθμολογία στη σωματική λειτουργικότητα (77,6±21,6 έναντι 69,9±25,8, p<0,05), στο σωματικό ρόλο (75,5±33,1 έναντι 66,7±39,4, p<0,05), στο σωματικό πόνο (74,6±34,3 έναντι 62,4±38,8, p<0,05), στη γενική υγεία (61,1±16,8 έναντι 53,3±20,6, p<0,05), στη ζωτικότητα (64,4±16,9 έναντι 61,7±20,4, p<0,05), στην κοινωνική λειτουργικότητα (65,7±21,5 έναντι 65,3±24,3, p<0,05), στο συναισθηματικό ρόλο (76,2±23,6 έναντι 68,9±27,7, p<0,05) και στην πνευματική-ψυχική υγεία (63,2±17,1 έναντι 61,3±18,9, p<0,05).
Συμπεράσματα: Οι άνδρες, οι νοσηλευτές ανώτερου εκπαιδευτικού επιπέδου, οι έγγαμοι και οι προϊστάμενοι είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής. Είναι απαραίτητο να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις για την ενίσχυση της ψυχολογικής ανθεκτικότητας και την ενίσχυση της ικανότητας του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης να ανταποκρίνεται στην έκτακτη ανάγκη της πανδημίας.
Abstract
Introduction: Healthcare professionals experienced a high degree of psychological burden due to overwork, lack of resources (human and material) and oversaturation of health care services, exacerbated by the fear of contamination by pathogenic microorganisms both themselves and their family members.
Purpose: The purpose of this study was to investigate the level of quality of life of nurses from the beginning of the SARS-CoV-2 pandemic until today.
Methodology: The study is comparative cross-sectional. The study population consisted of nurses working in a public hospital. Quality of life was investigated with the Short Form 36 Health Survey questionnaire and fear of COVID-19 was investigated with the Fear of COVID-19 Scale.
Results: Total, 136 nurses aged 38.4±9.6 years were included in the study. The COVID-19 fear scale score before the start of the pandemic was 18.9±8.1 and after the end of the pandemic it decreased to 12.1±5.6. Pre-pandemic compared to post-pandemic nurses had a significantly lower body mass index (34.1±10.3 vs. 34.8±10.9, p<0.05), a significantly higher physical functioning score (77,6±21.6 vs. 69.9±25.8, p<0.05), in the physical role (75.5±33.1 vs. 66.7±39.4, p<0.05), in the physical pain (74.6±34.3 vs. 62.4±38.8, p<0.05), in general health (61.1±16.8 vs. 53.3±20.6, p<0.05), in vitality (64.4±16.9 vs. 61.7±20.4, p<0.05), in social functioning (65.7±21.5 vs. 65.3±24.3, p<0.05), in the emotional role (76.2±23.6 vs. 68.9±27.7, p<0.05) and in spiritual-mental health (63.2±17.1 vs. 61.3±18.9, p<0.05).
Conclusions: Males, nurses with higher educational level, married and supervisors had better quality of life. Immediate interventions are needed to strengthen psychological resilience and enhance the capacity of the health care system to respond to the pandemic emergency.