Η χρήση της δραματικής τέχνης στην εκπαίδευση ως μέσο καλλιέργειας της ευεξίας των εφήβων
The use of drama art in education as a means of cultivating the well-being of adolescents
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Γιαννοπούλου, Μαρίνα
Ημερομηνία
2024-08Επιβλέπων
Τζαρτζάνη, ΙωάνναΘεματική επικεφαλίδα
Εκπαιδευτικό δράμα ; Έφηβοι ; Ευεξία ; Έφηβοι - Ψυχολογία ; Κοινωνικές δεξιότητες ; Έρευνα δράσηςΛέξεις κλειδιά
ευεξία, έφηβοιΠερίληψη
Η παρούσα έρευνα αποτέλεσε μία παιδαγωγική παρέμβαση με αντικείμενο την
αξιοποίηση της δραματικής τέχνης στην εκπαίδευση, η οποία έλαβε χώρα σε 3
διαδοχικές φάσεις 4 παρεμβάσεων. Συνολικά, πραγματοποιήθηκαν 12 παρεμβάσεις
σε 16 μαθητές, οι οποίες εντάχθηκαν σε τρεις θεματικές κατηγορίες: Α)Αυτονομία –
Αποδοχή Εαυτού – Προσωπική Ανάπτυξη – Περιβαλλοντική Κυριαρχία, Β)Ψυχική
Ανθεκτικότητα – Ανάκαμψη από αντιξοότητες, Γ) Θετική στάση – Θετικές σχέσεις –
Γενναιοδωρία – Απόλαυση Θετικών Συναισθημάτων. Οι παρεμβάσεις
ολοκληρώθηκαν και έπειτα αναλύθηκαν μέσα από συνεντεύξεις, παρατήρηση και τα
σχόλια του κριτικού φίλου. Η κριτικός φίλη χαρακτήρισε τις παρεμβάσεις επιτυχείς
και αποτελεσματικές, τονίζοντας ότι οι μαθητές συμμετείχαν ενεργά στη διαδικασία
και έδειχναν ιδιαίτερα άνετη και χαρούμενη, βελτιώνοντας διαρκώς τις ικανότητές
τους στη δραματοποίηση. Όπως ανέφερε τα παιδιά έδειξαν να κοινωνικοποιούνται,
να αναπτύσσουν βαθιές σχέσεις, καθώς και ανάπτυξη, ωριμότητα, συναισθηματική
απελευθέρωση, ενισχυμένη αυτογνωσία και αυξημένη ψυχική ανθεκτικότητα.
Περνώντας στην αυτοαξιολόγηση και τις παρατηρήσεις της ίδιας της εκπαιδευτικού,
διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά ανέπτυξαν θετικές σχέσεις, αυτογνωσία και
ενσυναίσθηση, ενισχύοντας ταυτόχρονα την ψυχική τους ανθεκτικότητα, μέσα από
την προσωπική ανάπτυξη και τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Παρατηρώντας τις
παρεμβάσεις, είναι σαφές ότι κάποιοι σημαντικοί στόχοι επιτεύχθηκαν, όπως
διαπιστώνεται από το υψηλό επίπεδο συμμετοχής, την αποτελεσματική επικοινωνία,
τις θετικές σχέσεις και την ενισχυμένη αυτοπεποίθηση. Αναφορικά, τέλος, με τις
απαντήσεις των ίδιων των μαθητών, διαπιστώθηκε ότι κοινωνικοποιήθηκαν και
ανέπτυξαν θετικές σχέσεις, ότι βρήκαν ευχάριστες και παιγνιώδεις τις παρεμβάσεις,
με μοναδικό μειονέκτημα το άγχος, ότι δημιούργησαν ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους
και ότι καλλιέργησαν ευνοϊκές σχέσεις. Τέλος, από τα 16 παιδιά, τα 13 ανέφεραν
αυξημένη αίσθηση αυτοαποδοχής μετά την παρέμβαση. Εξέφρασαν επίσης ότι η
συμμετοχή τους στις 12 παρεμβάσεις συνέβαλε στην προσωπική τους ανάπτυξη.
Όσον αφορά τα συναισθήματα και τη ρύθμισή τους, οι νέοι εξέφρασαν συναισθήματα
ενθουσιασμού, χαράς, ανυπομονησίας, θλίψης κατά τη διάρκεια ορισμένων
παρεμβάσεων, συντροφικότητας, καθώς και νευρικότητας και επαγρύπνησης.
Περίληψη
The present research was a pedagogical intervention on the use of drama in education,
which took place in 3 successive phases of 4 interventions. In total, 12 interventions were
carried out with 16 students, which were grouped into three thematic categories:
A)Autonomy - Self Acceptance - Personal Development - Environmental Mastery, B)Mental
Resilience - Recovery from Adversity, C) Positive Attitude - Positive Relationships -
Generosity - Enjoyment of Positive Emotions. The interventions were completed and then
analysed through interviews, observation and the comments of the critical friend. The
critical friend described the interventions as successful and effective, highlighting that the
students were actively engaged in the process and seemed very comfortable and happy,
continually improving their dramatic skills. She said the adolescents showed socialization,
deep relationships, as well as growth, maturity, emotional release, enhanced self-awareness
and increased mental resilience. Moving on to the teacher's own self-evaluation and
observations, it was found that the children developed positive relationships, self-
awareness and empathy, while enhancing their mental resilience through personal growth
and emotion regulation. Observing the interventions, it is clear that some important goals
were achieved, as evidenced by high levels of participation, effective communication,
positive relationships and enhanced self-confidence. Finally, in terms of the students' own
responses, it was found that they socialised and developed positive relationships, that they
found the interventions enjoyable and playful, with the only drawback being anxiety, that
they created strong bonds with each other and that they fostered favourable relationships.
Finally, of the 16 children, 13 reported an increased sense of self-acceptance after the
intervention. They also expressed that their participation in the 12 interventions
contributed to their personal growth. Regarding emotions and their regulation, the young
people expressed feelings of excitement, joy, impatience, sadness during some
interventions, companionship, and nervousness and vigilance.