Αυτοεθνογραφική έρευνα: Η διαδρομή του ηθοποιού ως «ταξίδι» αυτογνωσίας και σωματικής επιτέλεσης. Η εκπαιδευτική διαδικασία του «Κέντρου έρευνας των Γιέρζι Γκροτόφσκι και Τόμας Ρίτσαρντς» και της ηθοποιού Ρένα Μιρέσκα για την τεχνική των «σωματικών δράσεων» και των «πλαστικών ασκήσεων»
Autoethnographic Research: The Actor's Journey as a "Trip" of self-swareness and physical performance.The educational process of the "Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards" and actress Rena Mirecka concerning the technique of "physical actions" and " plastiques", exercises.
Θεματική επικεφαλίδα
Αυτοεθνογραφία ; Σωματικό θέατρο ; Ποιοτική έρευνα ; Τελετουργική επιτέλεση ; Υποκριτική ; Έρευνα δράσηςΛέξεις κλειδιά
Αυτοεθνογραφία ; Πλαστικές ασκήσεις ; Σωματικές δράσεις ; Ιερός ηθοποιός ; Ολική πράξη ; Εξάλειψη εμποδίωνΠερίληψη
Η ανά χείρας διπλωματική εργασία είναι μια μελέτη περίπτωσης με τα ερευνητικά δεδομένα να στηρίζονται στη βιωματική εμπειρία της ερευνήτριας στα εργαστήρια πρακτικής εκπαίδευσης του «Κέντρου έρευνας των Γιέρζι Γκροτόφσκι και Τόμας Ρίτσαρντς» και της πολωνής ηθοποιού, Ρένα Μιρέσκα. Το υλικό της έρευνας καταγράφεται σε τετράδια σημειώσεων/ημερολόγιο της ερευνήτριας και αποκαλύπτει σε βάθος την ανθρώπινη εμπειρία. Η έρευνα ανήκει στο πεδίο ποιοτικής έρευνας χρησιμοποιώντας την αυτοεθνογραφία ως στρατηγική προσέγγισης των ερευνητικών ερωτημάτων και την εξαγωγή συμπερασμάτων. Όλη η έρευνα μπορεί να συνοψιστεί ως ένα «ταξίδι» προς τον βαθύτερο πυρήνα του ανθρώπου με εμπειρίες που τις χαρακτηρίζει η κεντρικότητα του σώματος.
Τα κύρια ερευνητικά ζητήματα που θα μας απασχολήσουν αφορούν στην τελετουργική επιτέλεση του ρόλου που ανιχνεύει τις υπνώττουσες ψυχοσωματικές δυνάμεις του ηθοποιού και τον καλεί σε ένα «ταξίδι» αυτογνωσίας με προορισμό τη συνάντηση με τον «εαυτό», την ετερότητα, το διαφορετικό, τον «άλλο». Έτσι ο ηθοποιός δεν υποδύεται έναν χαρακτήρα, αλλά αναθερμαίνει μία δική του εσωτερική εμπειρία που σωματοποιείται στην επιτέλεσή του. Ο ρόλος δομείται πάνω στην ανυπόκριτη συνάντηση με τον ηθοποιό-άνθρωπο με εργαλεία τις ζωντανές «σωματικές-φωνητικές δράσεις» που αποκαλύπτουν αυτή τη σχέση. Δίνεται έμφαση στη σχέση δασκάλου-μαθητή και στον τρόπο μετάδοσης της γνώσης με αναφορά στα ψυχοπαιδαγωγικά μαθησιακά αποτελέσματα.
Η καλλιτεχνική διαδρομή του ηθοποιού αποκαλύπτει μία νέα γνώση που ένα μέρος της συνδέει την πορεία προς τη δημιουργία με την πορεία προς την απελευθέρωση του ανθρώπου-ηθοποιού. Το «σώμα» απαλλαγμένο από κοινωνικά στερεότυπα, συναντάει την καθαρή επιθυμία του ηθοποιού στην δημιουργική ζωντανή ερμηνεία. Η διαδρομή προς τη «δημιουργία», ως ενσυνείδητη πράξη, αλλά και το ίδιο το «δημιούργημα» γίνεται μία επαναστατική πράξη απαλλαγής από όλα όσα φέρει το «σώμα» και δεν είναι δικά του, ενώ παράλληλα δίνει την ελπίδα να οραματιστούμε, την πράξη της υποκριτικής ως μία πράξης που ανοίγει τον δρόμο για μία αυθεντική «συνάντηση» με τον «εαυτό», και με τον «άλλο», με την τέχνη του θεάτρου να οδηγεί σε νέους τρόπους εξανθρωπισμού του κόσμου.
Περίληψη
The thesis at hand is a case study based on the experience of the researcher during the training workshops at the “Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards" and with the Polish actress, Rena Mirecka. The research data are gathered from the researcher's notebooks/diary illuminating the depth of the human experience. This qualitative research utilizes autoethnography as a strategy to approach research questions and draw conclusions. The entire research can be summarized as a "journey" to the core of human experience, with a focus on the centrality of the body.
The main research issues that we will address concern the ritualistic performance of the role, which detects the latent psychosomatic powers of the actor and invites him on a "journey" of self-awareness, with the aim of helping the actor to meet the "self," the otherness, the different, the "other." Rather than simply impersonating a character, the actor rekindles their own inner experience through their performance. The role is structured around a heartfelt encounter between the actor and the live "physical-vocal actions" as a tool, revealing their relationship. Emphasis is placed on the teacher-student relationship and on the way knowledge is transmitted in relation to psycho-pedagogical learning outcomes.
The artistic journey of the actor reveals new knowledge connecting the path to creation with the path towards the liberation of the human-actor. The "body," liberated from social stereotypes, encounters the pure desire of the actor in live creative performance. The journey towards "creation," as a conscious act and the "creation" itself, becomes a revolutionary actions of liberation from everything that the "body" carries and is not truly its own, while at the same time they offer hope for envisioning performance as an action that opens the path to an authentic "encounter" with the "self" and with the "other." Through the art of theater, new ways of humanizing the world can be discovered.
Αριθμός σελίδων
244Σχολή
Σχολή Καλών ΤεχνώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Θεατρικών ΣπουδώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Θέατρο και Κοινωνία: Θεωρία, Σκηνική Πράξη και Διδακτική, Ειδίκευση: Σκηνική πράξη: Διδακτική και Κοινωνικές ΕφαρμογέςΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα