Η εξέλιξη της ελληνικής διπλωματίας στο Κυπριακό Ζήτημα από τον αγώνα της Ανεξαρτησίας μέχρι και μετά της τουρκική εισβολή

Abstract

Το Κυπριακό Ζήτημα αποτελεί μια ανοικτή πληγή του Ελληνισμού, η οποία ακόμα και σήμερα ταλανίζει την Ελλάδα και την Κύπρο. Για το λόγο αυτό θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε τα γεγονότα εκείνα που οδήγησαν στην εισβολή και την κατοχή μέχρι σήμερα του 40% περίπου του νησιού, καθώς και την διπλωματία που αναπτύχθηκε από όλους τους εμπλεκομένους με βάση τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του καθενός. Κατά κύριο λόγο θα προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε τις διπλωματικές κινήσεις και τους στόχους των εκπροσώπων των δύο κοινοτήτων του νησιού και τις παρεμβάσεις των Εγγυητριών Δυνάμενων, Αγγλίας, Ελλάδας και Τουρκίας. Φυσικά είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη σε αυτή την έρευνα και ο αμερικανικός παράγοντας, καθώς τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία, αποτελούν χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και στρατηγικούς εταίρους των ΗΠΑ στη περιοχή. Η έκβαση του Κυπριακού Ζητήματος είναι συνάρτηση και των ευρύτερων ισορροπιών και γεωστρατηγικών συμφερόντων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και κατά συνέπεια είναι αναγκαίο να σκιαγραφήσουμε και τις επιδιώξεις κάθε χώρας. Παράλληλα θα εξετάσουμε κατά πόσο η ελληνική διπλωματία της κρίσιμης περιόδου 1950-1974 κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών και με σωστούς χειρισμούς να συμβάλλει θετικά στην εξέλιξη των γεγονότων. Αλλά και το κατά πόσο και οι ελληνοκύπριοι από την πλευρά τους μπόρεσαν να διακρίνουν τις ευκαιρίες που δίνονταν και να ελιχθούν μεθοδικά εκτιμώντας όλους του παράγοντες.