dc.contributor.advisor | Βολονάκη, Ελένη | |
dc.contributor.author | Αθανασοπούλου, Ευγενία | |
dc.date.accessioned | 2020-02-05T08:14:38Z | |
dc.date.available | 2020-02-05T08:14:38Z | |
dc.date.issued | 2020-01 | |
dc.identifier.uri | http://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/5508 | |
dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία επιχειρεί την κριτική ανάλυση και παρουσίαση τριών γυναικείων φωνών στην ευριπίδεια τραγωδία, της Μήδειας, της Εκάβης και της Ηλέκτρας, όπως αυτές παρουσιάζονται στους αγώνες λόγων των αντίστοιχων έργων. Επιχειρείται μια βιβλιογραφική επισκόπηση γύρω από την πολιτική διάσταση της τραγωδίας και τη σχέση της με τη ρητορική τέχνη. Ακόμα, αναζητείται ο ρόλος και η θέση της γυναίκας στην αθηναϊκή κοινωνία του 5ου π.Χ. αιώνα και τις διαφορετικές μορφές που παίρνει στο έργο του Ευριπίδη, ο οποίος στέκεται κριτικά απέναντι στις διαδεδομένες αντιλήψεις και στερεότυπα και τελικά συμβολικάτα ανατρέπει.
Η γυναικεία υπόσταση ενδεδυμένη με ανδροκρατούμενες αντιλήψεις, που μοιάζει να μην έχουν ξεπεραστεί απολύτως έως και σήμερα, αποτελεί δομικό στοιχείο της Ευριπίδειας δραματουργίας. Οι τραγικές ηρωίδες του Ευριπίδη μπαίνουν στον αντρικό κόσμο της πόλης, της δημόσιας αγόρευσης και υπερασπίζονται τον εαυτό τους χρησιμοποιώντας τη ρητορική. Οι αγώνες λόγων της τραγωδίας θυμίζουν πολύ αγορεύσεις δικαστηρίων, όπου ο ομιλών χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα λογικά επιχειρήματα, απευθύνεται στο θυμικό του ακροατή, προκειμένου να κερδίσει την συμπάθεια και την εύνοια του.
Οι αγώνες λόγων στις τραγωδίες Μήδεια, Εκάβη, Τρωάδες και Ηλέκτρα αναδεικνύουν τη γυναικεία φωνή, αποκαλύπτοντας τις λεπτές αποχρώσεις και τις διαφορετικές εκδοχές του ψυχισμού της.Ο λόγος τους αναλύεται κριτικά, τόσο ως προς τα δομικά του χαρακτηριστικά, όσο και ως προς τη γλώσσα, προκειμένου να αναδειχθεί η πολυπλοκότητα και η σημασία του. | el |
dc.format.extent | 81 σελ. | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.subject | Ευριπίδης , 480-406 π.Χ. -- Ερμηνεία και κριτική | el |
dc.subject | Ευριπίδης , 480-406 π.Χ. -- Μήδεια | el |
dc.subject | Ευριπίδης , 480-406 π.Χ. -- Εκάβη | el |
dc.subject | Ευριπίδης , 480-406 π.Χ. -- Ηλέκτρα | el |
dc.subject | Ευριπίδης , 480-406 π.Χ. -- Τρωάδες | el |
dc.subject | Μήδεια (Ελληνική μυθολογία) -- Δράμα | el |
dc.subject | Εκάβη (Μυθικός χαρακτήρας) -- Δράμα | el |
dc.subject | Ηλέκτρα (Ελληνική μυθολογία) -- Δράμα | el |
dc.subject | Γυναίκες στη λογοτεχνία -- Ελλάδα | el |
dc.subject | Φύλο, Ρόλος του στη λογοτεχνία | el |
dc.subject | Ομιλίες, λόγοι, κλπ., Ελληνικοί -- Ιστορία και κριτική | el |
dc.subject | Ελληνικό δράμα (Τραγωδία) -- Ερμηνεία και κριτική | el |
dc.title | Ο ρόλος της γυναίκας στον αγώνα λόγων της Ευριπίδειας τραγωδίας (Μήδεια, Εκάβη, Τρωάδες, Ηλέκτρα) | el |
dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
dc.contributor.committee | Κωνσταντινόπουλος, Βασίλειος | |
dc.contributor.committee | Φουντουλάκης, Ανδρέας | |
dc.contributor.department | Τμήμα Φιλολογίας | el |
dc.contributor.faculty | Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών | el |
dc.contributor.master | Αρχαία και Νέα Ελληνική Φιλολογία: Αρχαία Ελληνική Φιλολογία | el |
dc.subject.keyword | Γυναικείες φωνές | el |
dc.subject.keyword | Μήδεια | el |
dc.subject.keyword | Εκάβη | el |
dc.subject.keyword | Ηλέκτρα | el |
dc.subject.keyword | Αγώνες λόγων | el |
dc.subject.keyword | Female voices | el |
dc.subject.keyword | Medea | el |
dc.subject.keyword | Hecuba | el |
dc.subject.keyword | Electra | el |
dc.subject.keyword | Agon of each tragedy | el |
dc.description.abstracttranslated | This essay attempts to critically analyze and present three tragic female voices, those of Medea, Hecuba and Electra, as they are presented in the agonof each tragedy. A literature overview of the political dimension of ancient drama and its relation to rhetorical art is attempted in parallel to the women status in the Athenian society of the 5th century BC. Euripides's work stands critically against widespread perceptions and stereotypes about the female physisand eventually overthrows them.
The female voice dressed in male-dominated perceptions, which seems to have not been completely overcome till nowadays, is a critical characteristic of Euripides’ dramaturgy. Euripides' tragic heroines enter the male world of the city, public speaking, and defend themselves using rhetoric. The tragedy agonis very reminiscent of court speeches, where the speaker, using appropriate rational arguments, addresses the listener in order to win his sympathy and favor.
The agonin the tragedies of Medea, Hecuba, Trojan Women and Electra highlight the female voice, revealing the subtle shades and different versions of her psyche. Their rhetoric speech is critically analyzed, both on its structural features and on the use of its language, in order to highlight its complexity and importance. | el |