Οι πολιτικές Κοινής Ευρωπαϊκής Άμυνας της Ε.Ε., 1992 έως σήμερα: ΚΕΠΠΑ / ΝΑΤΟ και η κρίση στα Δυτικά Βαλκάνια

Μαντζουρανάκη, Ευφροσύνη

dc.contributor.advisor	Μπότσιου, Κωνσταντίνα
dc.contributor.author	Μαντζουρανάκη, Ευφροσύνη
dc.date.accessioned	2021-12-04T08:40:25Z
dc.date.available	2021-12-04T08:40:25Z
dc.date.issued	2021-10
dc.identifier.uri	https://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/6358
dc.description.abstract	Η Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης προέκυψε ως απόρροιας μιας σειράς αποσπασματικών και μη επιτυχημένων προσπαθειών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ συνέπεσε χρονικά με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, κάτι που οδήγησε σε μια άμεση κρίση έναντι της οποίας η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να αποκριθεί. Ωστόσο, φαίνεται πως υπήρχαν σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των επιμέρους κρατών (π.χ. Γαλλία και Γερμανία), που οδήγησαν σε απουσία μιας κοινής πολιτικής από πλευράς της Ένωσης. Η βίαιη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας αντανακλά και την απουσία μιας επί της πράξης κοινής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας από πλευράς της Ένωσης. Η επόμενη φάση των συγκρούσεων έλαβε χώρα στη Βόρεια Μακεδονία, όπου υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ της κυρίαρχης ομάδας και των αλβανόφωνων της χώρας. Η Ε.Ε. ανταποκρίθηκε μεν με ένα κοινό τρόπο και υπήρξε ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων. Ωστόσο, κάτι τέτοιο έγινε κατόπιν της καθοδήγησης από πλευράς του ΝΑΤΟ και όχι βάσει μιας σχετικής οργανωμένης στρατηγικής από πλευράς της Ένωσης. Έτσι, αν και η συγκεκριμένη σύγκρουση αντανακλά μια κοινή σε πολιτική της Ένωσης για σχετικά με την άμυνα ζητήματα, αυτό πραγματοποιήθηκε ως συνάρτηση παραγόντων διαφορετικών από την άμεση πρόθεση από πλευράς της Ένωσης για ύπαρξη μιας κοινής σχετικής πολιτικής. Συνολικότερα, η κοινή εξωτερική πολιτική και η κοινή πολιτική άμυνας εξελίχθηκαν μέσω αναθεώρησης των ευρωπαϊκών συνθηκών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως οι ίδιες συμφωνίας έτυχαν μιας πρακτικής εφαρμογής και αξιοποίησης. Ως εκ τούτου, ενδεχομένως η συγκεκριμένη παθογένεια να αντανακλά ευρύτερα δομικά προβλήματα της Ένωσης για χάραξη και εφαρμογή κοινών πολιτικών έναντι των σχετικών ζητημάτων. Επί του παρόντος, η διαμόρφωση ενός κοινού ευρωπαϊκού στρατού και μιας εν γένει κοινής αμυντικής πολιτικής δεν φαίνεται πως θα μπορούσε να αναπτυχθεί στο άμεσο μέλλον. Παρ’ όλα αυτά, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για κάτι τέτοιο οπωσδήποτε είναι αναγκαίος για την ίδια την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οι περιπτώσεις μάλιστα του Αφγανιστάν μετά την πρόσφατη πτώση της πρωτεύουσας Καμπούλ στις 15 Αυγούστου 2021 στα χέρια των Ταλιμπάν, την παράλληλη αποχώρηση όλων των Αμερικανικών στρατευμάτων και την έναρξη αθρόων μεταναστευτικών ροών προς Δυσμάς αλλά και της τριμερούς συμφωνίας ασφαλείας ανάμεσα στην Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής υπό την κωδικοποιημένηAUKUS που εκκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου 2021,καθώς επίσης και η Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία των Παρισίων της 28 Σεπτεμβρίου 2021 ενδεχομένως να σηματοδοτεί μια ευκαιρία για την Ένωση ώστε να στοχαστεί για το αν πράγματι επιθυμεί να πορευτεί προς αυτή την κατεύθυνση.	el
dc.format.extent	64	el
dc.language.iso	el	el
dc.publisher	Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου	el
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ευρωπαϊκή Ένωση--Άμυνα	el
dc.subject	Βαλκανική Χερσόνησος--Εξωτερικές σχέσεις	el
dc.subject	Ευρωπαική Ένωση--Εξωτερικές σχέσεις	el
dc.subject	Ψυχρός πόλεμος	el
dc.title	Οι πολιτικές Κοινής Ευρωπαϊκής Άμυνας της Ε.Ε., 1992 έως σήμερα: ΚΕΠΠΑ / ΝΑΤΟ και η κρίση στα Δυτικά Βαλκάνια	el
dc.title.alternative	The EU's Common European Defence Policies, 1992 to date: CFSP / NATO and the Western Balkan crisis	el
dc.type	Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία	el
dc.contributor.committee	Τζιφάκης, Νικόλαος
dc.contributor.committee	Φακιολάς, Ευστάθιος
dc.contributor.department	Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων	el
dc.contributor.faculty	Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών	el
dc.contributor.master	Διακυβέρνηση και Δημόσιες Πολιτικές	el
dc.subject.keyword	Βαλκάνια	el
dc.subject.keyword	Αμυντική Πολιτική	el
dc.subject.keyword	Ευρωπαϊκή Ένωση	el
dc.subject.keyword	ΝΑΤΟ	el
dc.description.abstracttranslated	The European Union's Common Security and Defence Policy (CSDP) emerged as a result of a series of fragmented and unsuccessful efforts that took place during the Cold War. The Maastricht Treaty was signed close to the break-up of the former Yugoslavia, which led to an immediate crisis to which the European Union had to respond. However, it seems that there were significant differences between individual states (e.g. France and Germany), which led to the absence of a common policy on the part of the Union. The violent break-up of Yugoslavia also reflects the absence of a de facto common and security policy on the part of the Union. The next phase of conflict took place in North Macedonia, where there were clashes between the dominant group and the Albanian-speaking population of the country. The EU responded in a joint manner and there was a deployment of military forces. However, this was done at the direction of NATO and not on the basis of an organized strategy on the part of the Union. Thus, although the conflict in question reflects a common Union policy on defence-related issues, this took place as a function of factors other than a direct intention on the part of the Union to have a common relevant policy. Overall, the common foreign policy and the common defence policy evolved through a revision of the European treaties, but this does not mean that the same agreements were put into practice and put to use. Hence, it is possible that this particular pathogenesis reflects wider structural problems of the Union in formulating and implementing common policies on the relevant issues. At present, the development of a common European army and a common defence policy in general does not seem likely to develop in the near future. Nevertheless, long-term planning for this is certainly necessary for European integration itself. Indeed, the cases of Afghanistan and AUKUS and the Greek-French defense agreement of Paris may be an opportunity for the Union to reflect on whether it really wants to go in this direction.	el

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Όνομα:: Mantzouranaki_3033202001026.pdf
Μέγεθος:: 1.029Mb
Τύπος:: PDF
Περιγραφή:: Διπλωματική Εργασία Πολιτικών ...

Προβολή/Άνοιγμα

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων (Μ. Δ. Ε.)
Οι εργασίες των φοιτητών των μεταπτυχιακών προγραμμάτων του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα