Η Ανατολική Μακεδονία κατά την τρίτη βουλγαρική κατοχή και τα γεγονότα της Δράμας. (Βουλγαρική πολιτική- ωμότητες-συνέπειες-αποτελέσματα)
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Παπαεμμανουήλ, Κωνσταντίνος
Ημερομηνία
2019-05-28Επιβλέπων
Χρήστου, ΑθανάσιοςΘεματική επικεφαλίδα
Μακεδονία (Ελλάδα) -- Ιστορία -- 1912-1945 ; Δράμα (Ελλάδα) -- Ιστορία -- 20ος αιώνας ; Ελλάδα -- Εξωτερικές σχέσεις -- Βουλγαρία ; Βουλγαρία -- Εξωτερικές σχέσεις -- ΕλλάδαΛέξεις κλειδιά
Ανατολική Μακεδονία ; Βουλγαρία ; Τρίτη Βουλγαρική Κατοχή ; ΔράμαΠερίληψη
Η τρίτη βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1941, αφού οι Βούλγαροι εξέλαβαν την περιοχή ως "δώρο" από τους Γερμανούς, έπειτα από την προσχώρησή τους στο Τριμερές Σύμφωνο. Αμέσως ακολούθησαν ολόκληρα καραβάνια Βουλγάρων πολιτών, απ’ την Σόφια και από άλλες πόλεις της Βουλγαρίας, για να εγκατασταθούν στην Αν. Μακεδονία. Αυτοί επάνδρωσαν τις υπηρεσίες των πόλεων, καθώς έδιωξαν όλους τους Έλληνες υπαλλήλους από τις νομαρχίες, τις κοινότητες, το τελωνείο, τα σχολεία, τα δικαστήρια, τα νοσοκομεία και τους ιερείς από τις εκκλησίες. Εκτός από τους υπαλλήλους, συνέρρεαν στα κατεχόμενα εδάφη διάφοροι επιχειρηματίες με την ενθάρρυνση των βουλγαρικών αρχών. Επρόκειτο για πρόσωπα τυχάρπαστα που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν οικονομικά την κατάσταση. Έπειτα, ακολούθησαν και άλλες αφίξεις και οι πόλεις Δράμα, Σέρρες, Καβάλα γέμισαν με Βούλγαρους πολίτες, όπου η διοίκηση τους στέγασε σε επιταγμένα ελληνικά σπίτια χωρίς φυσικά καμιά αποζημίωση. Η καθιέρωση της βουλγαρικής κυριαρχίας στις ελληνικές πόλεις περιλάμβανε την χρήση της βουλγαρικής γλώσσας, τις συναλλαγές με βουλγαρικό νόμισμα, και τον νόμο περί βουλγαρικής ιθαγένειας. Παράλληλα, πραγματοποιούνταν παρελάσεις σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και χωρίς να είναι κάποια γιορτή ή επετειακός εορτασμός των Βουλγάρων. Αφενός μεν ήταν μια σκόπιμη ενέργεια για την αποθάρρυνση κάθε σκέψη αντίστασης, και αφετέρου, ήθελαν να αποδείξουν στους Έλληνες ότι τα αφεντικά δεν ήταν πλέον οι Γερμανοί, αλλά οι Βούλγαροι με τους οποίους έπρεπε να συνεργαστούν για το καλό τους. Εκτός από την σκληρή βουλγαρική πολιτική για τον αφελληνισμό της περιοχής, οι Βούλγαροι διακρίθηκαν και για τις ωμότητές τους. Το επιστέγασμα, όμως, των βουλγαρικών ωμοτήτων στάθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1941. Από την έρευνά μας προκύπτει, ότι κατά πάσα πιθανότητα, οι Βούλγαροι αντιλήφθηκαν την προσχεδιαζόμενη ενέργεια της τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ Δράμας για επικείμενη επίθεση κατά του κατακτητή. Τους Βουλγάρους, όμως, εξυπηρετούσε μια στασιακή πράξη, και οι αρχές υποδαύλισαν την ενέργεια αυτή επισπεύδοντας τον ξεσηκωμό με σκοπό να πάρουν τρομερά αντίποινα, όπως κι έγινε. Καταλήγοντας, οι απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, ιδιαίτερα των παραγωγικών ηλικιών, ήταν πολλές, όπως και τεράστιες ήταν οι υλικές καταστροφές καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής.