Έλληνες λογοτέχνες που «παρεφρόνησαν» την περίοδο 1850-1950
Subject
Λογοτεχνία και ψυχικές ασθένειες -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 19ος αιώνας ; Λογοτεχνία και ψυχικές ασθένειες -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 20ος αιώνας ; Ψυχικές ασθένειες στη λογοτεχνία ; Ψυχικές ασθένειες-- Ελλάδα -- Ιστορία ; Συγγραφείς , Έλληνες -- 19ος αιώνας -- Ψυχολογία ; Συγγραφείς , Έλληνες -- 20ος αιώνας -- Ψυχολογία ; Βιζυηνός , Γεώργιος Μ. , 1849-1896 -- Ερμηνεία και κριτική ; Μητσάκης , Μιχαήλ , 1865-1916 -- Ερμηνεία και κριτική ; Βώκος , Γεράσιμος , 1869-1927-- Ερμηνεία και κριτική ; Φιλύρας , Ρώμος , 1889-1942 -- Ερμηνεία και κριτική ; Ζάρκος , Γιώργης , 1902-1967 -- Ερμηνεία και κριτικήKeywords
Ιστορία της τρέλας ; Η τρέλα στη νεοελληνική λογοτεχνία ; Δρομοκαΐτειο ; Γεώργιος Βιζυηνός-Στίχοι φρενοκομείου ; Μιχαήλ Μητσάκης-γαλλικά ποιήματα ; Γεράσιμος Βώκος ; Ρώμος Φιλύρας- Η ζωή μου στο Δρομοκαΐτειο ; Γιώργης Ζάρκος-ακούσιος εγκλεισμός. ; A synopsis of the history of insanity ; The insanity in Greek literature ; Dromokaition ; Georgios Viziinos - Lyrics of the Asylum ; Michael Mitsakis - poems in French language ; Gerassimos Vokos ; Romos Filiras - My life in Dromokaition ; Giorgis Zarkos - involuntary committalAbstract
Η παρούσα εργασία αποπειράται να μελετήσει τη ζωή και το έργο Ελλήνων λογοτεχνών την εκατονταετία 1850-1950, οι οποίοι οδηγήθηκαν στην τρέλα και νοσηλεύτηκαν στο Δρομοκαΐτειο ή σε άλλα ιδρύματα. Συγκεκριμένα μελετώνται οι: Γεώργιος Βιζυηνός (1849-1896), Μιχαήλ Μητσάκης (1868-1916), Γεράσιμος Βώκος (1868-1927), Ρώμος Φιλύρας (1888-1942) και Γιώργης Ζάρκος (1902-1967).
Προηγείται μια σύντομη ιστορία της τρέλας και της επιστημονικής αντίληψης που διεθνώς επικρατούσε για τις ψυχικές ασθένειες στο τέλος του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, η οποία, σε συνδυασμό με την απουσία φαρμακευτικής αγωγής, είχε ως αποτέλεσμα να θεωρούνται συλλήβδην όλοι οι ψυχικά πάσχοντες τρελοί και να εγκλείονται σε ιδρύματα, ως μόνο μέσο θεραπείας.
Στη συνέχεια περιγράφονται οι αντιλήψεις που κυριαρχούσαν στην ελληνική κοινωνία για τον τρελό, κατά την ίδια περίοδο, οι συνθήκες περίθαλψης των ψυχικά ασθενών («τρελών») στο Δρομοκαΐτειο και σε άλλα ψυχικά ιδρύματα στον ελληνικό χώρο καθώς και πώς αντιμετωπίστηκε η τρέλα και ο τρελός από τη νεοελληνική λογοτεχνία.
Αναφορά γίνεται στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην τρέλα (φρενοπάθεια) και την τέχνη και αναζητούνται τα αίτια, οργανικά, ψυχολογικά, κοινωνικά (βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο), που οδηγούν τον καλλιτέχνη (εδώ λογοτέχνη) στην απομάκρυνση από την άδικη και εχθρική πραγματικότητα δια της τρέλας.
Με βάση όλα τα παραπάνω επιχειρείται να ερμηνευθεί η πορεία των συγκεκριμένων λογοτεχνών και όσον αφορά τις διακυμάνσεις της ζωής τους αλλά και το έργο τους, πριν και μετά την τρέλα. Αναζητώνται ενδείξεις και σημάδια των ψυχικών διαταραχών στο προ εγκλεισμού έργο τους αλλά και η παραγωγή κειμένων κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, με κείμενα πολλές φορές εξαιρετικής διαύγειας και οξύνοιας.
Παρουσιάζονται διεξοδικά οι Γεώργιος Βιζυηνός (σύφιλη, αίσθηση ματαιωμένης ζωής, οικονομική δυσπραγία, ανεκπλήρωτος έρωτας για τη μικρή Μπετίνα, Στίχοι φρενοκομείου) και Ρώμος Φιλύρας (σύφιλη, εκκεντρική ζωή, παραληρηματικές ιδέες μεγαλείου, πεζά και ποιήματα υπερρεαλιστικού ύφους). Συνοπτικά γίνεται αναφορά στους Μιχαήλ Μητσάκη (αίσθηση ματαιωμένης ζωής, εκφυλιστική φρενοπάθεια, ποιήματα μόνο στα γαλλικά μετά από τον εγκλεισμό), Γεράσιμος Βώκος (λογοτέχνης και ζωγράφος, με χρόνιο εκφυλογενές παραλήρημα) και Γιώργης Ζάρκος (ακούσιος, τιμωρητικός εγκλεισμός για την αντισυμβατική του συμπεριφορά και τις πολιτικές του θέσεις, καταγγελτικά κείμενα για το ψυχιατρικό σύστημα με φωνητική γραφή και ωμό ρεαλισμό).
Abstract
The present study is attempting to peruse the life and work of Greek authors between 1850-1950, who went insane and were hospitalized in Dromokaition asylum or in other Greek asylums. The study concers specifically Georgios Viziinos (1849-1896), Michael Mitsakis (1868-1916), Gerassimos Vokos (1868-1927), Romos Filiras (1888-1942) and Giorgis Zarkos (1902-1967).
At the first chapter of the study is preceded a synopsis of the history of insanity and of the scientific perspective that was internationally accepted on the phycological deseases at the end of the 19th and at the beginning of the 20th century, which, in conjunction with the lack of medication, had as a result all the patients to be considered as phycopaths and as a solution all of them to be institutionalized.
Following there is a reference to the theories that were preponderant in the Greek society of the same period about insane people, the conditions of the istitutionalization in Dromokaition and in other Greek institutions, as well as to how insanity and insane people were presented in Greek literature.
There is also a reference to the relation between insanity and art and to the physical, psychological, social reasons (biomedical model) that could lead an artist (an author in specific) to insanity, in order to escape from an unjust and hostile reality.
Regarding all that, at the second chapter the study is attempting to interpret the life line of those authors, regarding the vicissitudes, as well as their work, before and after the onset of insanity. The study is trying to trace the marks of the desease in their early work as well as in the work during the institutionalization, which was, in occasion, enriched with texts of clarity and high intelligence.
Georgios Visiinos (syphilis, personal failure, economic woes, unrequited love for young Bettina, Lyrics of the Asylum) and Romos Filiras (syphilis, excentric life, delusional judgment of greatness, surrealistic poetry and novels) are thoroughly presented. A reference is made on Michael Mitsakis (personal failure, degenerative insanity, poems written only in the French language after the institutionalization), Gerassimos Vokos (author and painter, suffering from apologetic delirium) and Giorgis Zarkos (hospitalization as a punishment for his unconventional modus vivendi and his political choices, realistic texts that protested the phychiatric system, written in phonetic respelling).
Number of pages
110 σελ.Faculty
Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών ΣπουδώνAcademic Department
Τμήμα ΦιλολογίαςPost-graduate program
Αρχαία και Νέα Ελληνική Φιλολογία: Νέα Ελληνική Γλώσσα και ΦιλολογίαLanguage
GreekCollections
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Related items
Showing items related by title, author, creator and subject.
-
Δάντης Αλιγκέρι, Σάντρο Μποττιτσέλλι, Τζάκοπο Πέρι: Η πρόσληψη της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας στο έργο τους
Γλυκού, Ειρήνη (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, 2018-06-26) -
Οι γυναικείες μορφές στην Ιλιάδα, την Οδύσσεια και τους τρεις τραγικούς
Στασινοπούλου, Μαρία (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, 2020-09)Στην παρούσα εργασία ασχολούμαστε με τις γυναικείες μορφές όπως παρουσιάζονται στον Όμηρο και τους τρεις μεγάλους τραγικούς της αρχαιότητας τον Ευριπίδη, τον Σοφοκλή και τον Αισχύλο. Αρχικά, στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία ... -
Ελληνοϊταλικές λογοτεχνικές σχέσεις και αλληλοεπιδράσεις κατά τον 19ο και 20ό αιώνα
Κεραμέκης, Αχιλλέας-Ιορδάνης (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, 2021)Η μεταπτυχιακή διατριβή αφορά τις Ελληνοϊταλικές σχέσεις του 19ο και 20o αιώνα μέσω της Λογοτεχνίας. Ειδικότερα, πραγματεύεται τα κοινά γνωρίσματα της ποίησης του Leopardi και του Foscolo με αυτά του Σολωμού και Κάλβου ...