Εμφάνιση απλής εγγραφής

Έλληνες λογοτέχνες που «παρεφρόνησαν» την περίοδο 1850-1950

dc.contributor.advisorΚουτριάνου, Ελένα
dc.contributor.authorΤσαγκαράκη, Μαρία
dc.date.accessioned2020-01-28T14:13:07Z
dc.date.available2020-01-28T14:13:07Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.urihttp://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/5498
dc.description.abstractΗ παρούσα εργασία αποπειράται να μελετήσει τη ζωή και το έργο Ελλήνων λογοτεχνών την εκατονταετία 1850-1950, οι οποίοι οδηγήθηκαν στην τρέλα και νοσηλεύτηκαν στο Δρομοκαΐτειο ή σε άλλα ιδρύματα. Συγκεκριμένα μελετώνται οι: Γεώργιος Βιζυηνός (1849-1896), Μιχαήλ Μητσάκης (1868-1916), Γεράσιμος Βώκος (1868-1927), Ρώμος Φιλύρας (1888-1942) και Γιώργης Ζάρκος (1902-1967). Προηγείται μια σύντομη ιστορία της τρέλας και της επιστημονικής αντίληψης που διεθνώς επικρατούσε για τις ψυχικές ασθένειες στο τέλος του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, η οποία, σε συνδυασμό με την απουσία φαρμακευτικής αγωγής, είχε ως αποτέλεσμα να θεωρούνται συλλήβδην όλοι οι ψυχικά πάσχοντες τρελοί και να εγκλείονται σε ιδρύματα, ως μόνο μέσο θεραπείας. Στη συνέχεια περιγράφονται οι αντιλήψεις που κυριαρχούσαν στην ελληνική κοινωνία για τον τρελό, κατά την ίδια περίοδο, οι συνθήκες περίθαλψης των ψυχικά ασθενών («τρελών») στο Δρομοκαΐτειο και σε άλλα ψυχικά ιδρύματα στον ελληνικό χώρο καθώς και πώς αντιμετωπίστηκε η τρέλα και ο τρελός από τη νεοελληνική λογοτεχνία. Αναφορά γίνεται στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην τρέλα (φρενοπάθεια) και την τέχνη και αναζητούνται τα αίτια, οργανικά, ψυχολογικά, κοινωνικά (βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο), που οδηγούν τον καλλιτέχνη (εδώ λογοτέχνη) στην απομάκρυνση από την άδικη και εχθρική πραγματικότητα δια της τρέλας. Με βάση όλα τα παραπάνω επιχειρείται να ερμηνευθεί η πορεία των συγκεκριμένων λογοτεχνών και όσον αφορά τις διακυμάνσεις της ζωής τους αλλά και το έργο τους, πριν και μετά την τρέλα. Αναζητώνται ενδείξεις και σημάδια των ψυχικών διαταραχών στο προ εγκλεισμού έργο τους αλλά και η παραγωγή κειμένων κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, με κείμενα πολλές φορές εξαιρετικής διαύγειας και οξύνοιας. Παρουσιάζονται διεξοδικά οι Γεώργιος Βιζυηνός (σύφιλη, αίσθηση ματαιωμένης ζωής, οικονομική δυσπραγία, ανεκπλήρωτος έρωτας για τη μικρή Μπετίνα, Στίχοι φρενοκομείου) και Ρώμος Φιλύρας (σύφιλη, εκκεντρική ζωή, παραληρηματικές ιδέες μεγαλείου, πεζά και ποιήματα υπερρεαλιστικού ύφους). Συνοπτικά γίνεται αναφορά στους Μιχαήλ Μητσάκη (αίσθηση ματαιωμένης ζωής, εκφυλιστική φρενοπάθεια, ποιήματα μόνο στα γαλλικά μετά από τον εγκλεισμό), Γεράσιμος Βώκος (λογοτέχνης και ζωγράφος, με χρόνιο εκφυλογενές παραλήρημα) και Γιώργης Ζάρκος (ακούσιος, τιμωρητικός εγκλεισμός για την αντισυμβατική του συμπεριφορά και τις πολιτικές του θέσεις, καταγγελτικά κείμενα για το ψυχιατρικό σύστημα με φωνητική γραφή και ωμό ρεαλισμό).el
dc.format.extent110 σελ.el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΛογοτεχνία και ψυχικές ασθένειες -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 19ος αιώναςel
dc.subjectΛογοτεχνία και ψυχικές ασθένειες -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 20ος αιώναςel
dc.subjectΨυχικές ασθένειες στη λογοτεχνίαel
dc.subjectΨυχικές ασθένειες-- Ελλάδα -- Ιστορίαel
dc.subjectΣυγγραφείς , Έλληνες -- 19ος αιώνας -- Ψυχολογίαel
dc.subjectΣυγγραφείς , Έλληνες -- 20ος αιώνας -- Ψυχολογίαel
dc.subjectΒιζυηνός , Γεώργιος Μ. , 1849-1896 -- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.subjectΜητσάκης , Μιχαήλ , 1865-1916 -- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.subjectΒώκος , Γεράσιμος , 1869-1927-- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.subjectΦιλύρας , Ρώμος , 1889-1942 -- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.subjectΖάρκος , Γιώργης , 1902-1967 -- Ερμηνεία και κριτικήel
dc.titleΈλληνες λογοτέχνες που «παρεφρόνησαν» την περίοδο 1850-1950el
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΑνδρειωμένος, Γεώργιος
dc.contributor.committeeΓρηγοροπούλου, Μαρίνα
dc.contributor.departmentΤμήμα Φιλολογίαςel
dc.contributor.facultyΣχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδώνel
dc.contributor.masterΑρχαία και Νέα Ελληνική Φιλολογία: Νέα Ελληνική Γλώσσα και Φιλολογίαel
dc.subject.keywordΙστορία της τρέλαςel
dc.subject.keywordΗ τρέλα στη νεοελληνική λογοτεχνίαel
dc.subject.keywordΔρομοκαΐτειοel
dc.subject.keywordΓεώργιος Βιζυηνός-Στίχοι φρενοκομείουel
dc.subject.keywordΜιχαήλ Μητσάκης-γαλλικά ποιήματαel
dc.subject.keywordΓεράσιμος Βώκοςel
dc.subject.keywordΡώμος Φιλύρας- Η ζωή μου στο Δρομοκαΐτειοel
dc.subject.keywordΓιώργης Ζάρκος-ακούσιος εγκλεισμός.el
dc.subject.keywordA synopsis of the history of insanityel
dc.subject.keywordThe insanity in Greek literatureel
dc.subject.keywordDromokaitionel
dc.subject.keywordGeorgios Viziinos - Lyrics of the Asylumel
dc.subject.keywordMichael Mitsakis - poems in French languageel
dc.subject.keywordGerassimos Vokosel
dc.subject.keywordRomos Filiras - My life in Dromokaitionel
dc.subject.keywordGiorgis Zarkos - involuntary committalel
dc.description.abstracttranslatedThe present study is attempting to peruse the life and work of Greek authors between 1850-1950, who went insane and were hospitalized in Dromokaition asylum or in other Greek asylums. The study concers specifically Georgios Viziinos (1849-1896), Michael Mitsakis (1868-1916), Gerassimos Vokos (1868-1927), Romos Filiras (1888-1942) and Giorgis Zarkos (1902-1967). At the first chapter of the study is preceded a synopsis of the history of insanity and of the scientific perspective that was internationally accepted on the phycological deseases at the end of the 19th and at the beginning of the 20th century, which, in conjunction with the lack of medication, had as a result all the patients to be considered as phycopaths and as a solution all of them to be institutionalized. Following there is a reference to the theories that were preponderant in the Greek society of the same period about insane people, the conditions of the istitutionalization in Dromokaition and in other Greek institutions, as well as to how insanity and insane people were presented in Greek literature. There is also a reference to the relation between insanity and art and to the physical, psychological, social reasons (biomedical model) that could lead an artist (an author in specific) to insanity, in order to escape from an unjust and hostile reality. Regarding all that, at the second chapter the study is attempting to interpret the life line of those authors, regarding the vicissitudes, as well as their work, before and after the onset of insanity. The study is trying to trace the marks of the desease in their early work as well as in the work during the institutionalization, which was, in occasion, enriched with texts of clarity and high intelligence. Georgios Visiinos (syphilis, personal failure, economic woes, unrequited love for young Bettina, Lyrics of the Asylum) and Romos Filiras (syphilis, excentric life, delusional judgment of greatness, surrealistic poetry and novels) are thoroughly presented. A reference is made on Michael Mitsakis (personal failure, degenerative insanity, poems written only in the French language after the institutionalization), Gerassimos Vokos (author and painter, suffering from apologetic delirium) and Giorgis Zarkos (hospitalization as a punishment for his unconventional modus vivendi and his political choices, realistic texts that protested the phychiatric system, written in phonetic respelling).el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Όνομα:
Τσαγκαράκη Μαρία.pdf
Μέγεθος:
1.212Mb
Τύπος:
PDF
Προβολή/Άνοιγμα

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα