Εισάγοντας χοροθεατρικές πρακτικές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως μέσο καλλιέργειας της δημιουργικής έκφρασης και συνεργατικότητας των παιδιών: Μια έρευνα δράσης σε δημοτικό σχολείο της Πάτρας
| dc.contributor.advisor | Τζαρτζάνη, Ιωάννα | |
| dc.contributor.author | Κυπριανίδου, Μαρίνα | |
| dc.date.accessioned | 2021-04-13T08:02:09Z | |
| dc.date.available | 2021-04-13T08:02:09Z | |
| dc.date.issued | 2021-04 | |
| dc.identifier.uri | https://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/5911 | |
| dc.description.abstract | Το χοροθέατρο αποτελεί ένα ιδιαίτερο πεδίο στον σύγχρονο χορό. Χωρίς να αντιπροσωπεύεται από μια συγκεκριμένη τεχνική ή να εμφανίζει ένα διακριτό, κοινό σε όλες του τις εκφάνσεις ύφος, (ειδικά μετά το παράδειγμα της Pina Bausch), έχει ιδιαίτερη απήχηση στο ευρύ κοινό. Αντίθετα με άλλα είδη χορού, που στοχεύουν στην ομοιομορφία και τεχνική αρτιότητα των χορευτών/χορευτριών, το χοροθέατρο αγκαλιάζει την υποκειμενικότητα του κάθε χορευτή/τριας και αντιμετωπίζει τα λάθη ως εναλλακτικό τρόπο μάθησης. Κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί ως εκπαιδευτικό μέσο, να αποτελέσει πεδίο επεξεργασίας και διάχυσης ηθικών, ιδεολογικών, παιδαγωγικών αξιών, θετικών στάσεων και τόπο σύνδεσης γλωσσικών και πολιτισμικών διαφορών. Στην παρούσα εργασία ερευνάται αν η εισαγωγή χοροθεατρικών πρακτικών επιδρά θετικά στην καλλιέργεια της δημιουργικής έκφρασης και συνεργατικότητας των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η συγκεκριμένη μελέτη πραγματοποιείται μέσω πειραματικής έρευνας με εφαρμογή μικτών μεθόδων και οιονεί πειραματικού σχεδίου με έλεγχο πριν και μετά τις παρεμβάσεις σε πειραματική και ομάδα ελέγχου. Συγκεκριμένα πραγματοποιούνται 12 πειραματικές παρεμβάσεις σε 23 μαθητές δημοτικού σχολείου της Αχαΐας. Οι αναλύσεις των ποσοτικών δεδομένων πραγματοποιούνται με το λογισμικό πακέτο SPSS 25 και επίπεδο σημαντικότητας α=0,05. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως, με την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων, οι μαθητές της πειραματικής ομάδας παρουσιάζουν βελτιωμένη εικόνα ως προς την αυτοεκτίμησή τους, τη σχέση με το σώμα τους και τη στάση τους ως προς τη δημιουργική έκφραση, ενώ ανέπτυξαν θετικές διαμαθητικές σχέσεις. | el |
| dc.format.extent | 144 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
| dc.title | Εισάγοντας χοροθεατρικές πρακτικές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως μέσο καλλιέργειας της δημιουργικής έκφρασης και συνεργατικότητας των παιδιών: Μια έρευνα δράσης σε δημοτικό σχολείο της Πάτρας | el |
| dc.title.alternative | Introducing dance theatre practices in primary education as a means of enhancing students’ creativity and synergy: An action research in a primary school of Patras | el |
| dc.type | Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία | el |
| dc.contributor.committee | Τσιάρας, Αστέριος | |
| dc.contributor.committee | Κοντογιάννη, Άλκηστις | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Θεατρικών Σπουδών | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.master | Δραματική Τέχνη και Παραστατικές Τέχνες στην Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση – MA in Drama and Performing Arts in Education and Lifelong Learning | el |
| dc.subject.keyword | Χοροθέατρο, πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δημιουργικός χορός, συνεργατικότητα, Rudolf Laban, Pina Bausch. | el |
| dc.description.abstracttranslated | Dance Theater constitutes a special field within contemporary dance. While it cannot be argued that as a genre it (re)presents a specific, identifiable technique nor a uniformed style, Dance Theatre (especially after Pina Bausch’s work with Tanztheater Wuppertal), has had a significant impact on both theatre and contemporary dance performance. Unlike other dance genres, where emphasis is given on the dancers’ uniformity technical mastery and excellence, Dance Theater embraces the dancer’s personal agency, idiosyncrasy, and subjectivity, while incorporating ‘failure’ in the learning –and performative- process. In this way, when employed as an educational tool, dance theatre practices can provide a fertile space for the exploration and advance of ethical, ideological and pedagogic values, good practices, while bridging linguistic and cultural differences. The aim of this study is to investigate whether the introduction of dance theater practices in the primary school curriculum can enhance the students’ creative expression and synergy. This enquiry is carried out via experimental research, with the application of mixed methods and quasi-experimental plan and control check points before and after the interventions, to both experimental and control groups. In particular, 12 experimental interventions on 23 primary school pupils are performed in Achaia. The analysis of the quantitative data is performed using the commercial software SPSS 25 and level of significance equal to 0.05. The research outcomes indicate that with the completion of the project, the students of the experimental group, have improved their self-esteem and their relationship with their body image, they have amended their attitude towards creative expression practices and have developed positive interpersonal skills. | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Μ. Δ. Ε.)
Οι εργασίες των φοιτητών των μεταπτυχιακών προγραμμάτων του τμήματος Θεατρικών Σπουδών
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα