Κατά πόσο έχει βοηθήσει στην άσκηση ή μη αποτελεσματικότερης διοίκησης η διοικητική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Μελέτη Περίπτωσης του Δήμου Νότιας Κυνουρίας
To what extent has the “Kallikrates Reform” improved the administrative efficiency? Case Study of the Municipality of South Kynouria
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Καττής, Ιωάννης
Ημερομηνία
2020-07Επιβλέπων
Τσέκος, ΘεόδωροςΘεματική επικεφαλίδα
Τοπική αυτοδιοίκηση -- Ελλάδα -- Δήμος Νότιας Κυνουρίας ; Τοπική αυτοδιοίκηση -- Δίκαιο και νομοθεσία -- Ελλάδα -- Δήμος Νότιας Κυνουρίας ; Ελλάδα -- Πρόγραμμα "Καλλικράτης"Λέξεις κλειδιά
Τοπική Αυτοδιοίκηση ; Διοικητική μεταρρύθμιση Καλλικράτη ; Δήμος Νότιας Κυνουρίας ; Local Government ; Kallikrates Reform ; Municipality of South KynouriaΠερίληψη
Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα έχει μια σημαντική ιστορική πορεία. Μια από τις σημαντικότερες διοικητικές μεταρρυθμίσεις που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά τα τελευταία χρόνια και σε κάθε περίπτωση ένα σταθμό για την ιστορία και την οργάνωση της ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποτελεί το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», με κύριο εφαρμοστικό του εργαλείο το ν. 3852/2010, αλλά και την πλειάδα ειδικότερων ρυθμίσεων που περιλαμβάνει. Το πρόγραμμα «Καλλικράτης» στόχευσε στην συγκρότηση «ισχυρών» πληθυσμιακά, χωρικά και οικονομικά δήμων, στους οποίους μεταβιβάστηκαν σημαντικές αρμοδιότητες από την κεντρική διοίκηση, για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη. Οι αιρετές περιφέρειες είναι υπεύθυνες για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό, ενώ η αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση ασκεί λειτουργίες επιτελικού χαρακτήρα. Μέσω του Προγράμματος Καλλικράτης, επιτεύχθηκαν πράγματι σημαντικές οργανωτικές και λειτουργικές οικονομίες κλίμακας. Παρόλα αυτά όμως, από τις παραπάνω σημαντικές καινοτομίες που εισήγαγε λίγες βρήκαν ουσιώδη εφαρμογή και είχαν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Οι δύο βασικοί λόγοι ήταν η οικονομική κρίση και ο αυστηρός δημοσιονομικός έλεγχος που είχε μεγάλες επιπτώσεις στην λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και η αρχικά βεβιασμένη διαδικασία σχεδιασμού και εφαρμογής της εν λόγω μεταρρύθμισης.
Η ανά χείρας διπλωματική εργασία επιβεβαιώνει ότι η εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτης βελτίωσε την αποτελεσματικότητα της διοίκησης των δήμων, και σαν μελέτη περίπτωση θέτει τον Δήμο Νότιας Κυνουρίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η αυξημένη αποτελεσματικότητα των διοικητικών υπηρεσιών διαπιστώνεται τόσο με την ανάλυση της ποσοτικής έρευνας μέσω ερωτηματολογίων σε δημότες του Δήμου Νότιας Κυνουρίας, όσο και με την ανάλυση της ποιοτικής, μέσω συνεντεύξεων σε σημαντικά στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οδηγώντας έτσι σε μια συμφωνία των ευρημάτων των δύο προσεγγίσεων.
Η νέα αρχιτεκτονική της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους, όπως αυτή θεσμοθετείται με το πρόγραμμα Καλλικράτης (Ν. 3852/2010) συνιστά πράγματι μία φιλόδοξη προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας αλλά και μία μεγάλη αναπτυξιακή πρωτοβουλία. Παρά την αρνητική συγκυρία της οικονομικής κρίσης που βίωσε η χώρα και τις συνέπειές της τόσο στην χρηματοδότηση όσο και στις αυξημένες αρμοδιότητες των ΟΤΑ, η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη συνιστά σημάδι αλλαγής και παράγοντα ελπίδας. Αφενός καταδεικνύει την ικανότητα της Χώρας μας να ανασυντάξει τις διοικητικές και θεσμικές δομές της πάνω σε σύγχρονα και συμβατά με τις απαιτήσεις των καιρών πρότυπα. Αφετέρου αποδεικνύει ότι είναι όντως δυνατή η αύξηση της διοικητικής αποτελεσματικότητας σε συνδυασμό με τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό του μοντέλου διακυβέρνησης και ότι είναι όντως εφικτή η επανεκκίνηση της ανάπτυξης μέσω της υλοποίησης ενός πολιτικού συστήματος που θέτει στο επίκεντρό του τον πολίτη και την κοινωνία.
Περίληψη
The institution of Local Government in Greece has an important historical course. One of the most important administrative reforms that have taken place in Greece in recent years and in any case a milestone for the history and organization of the Greek Local Government, is the "Kallikrates" Programme, with its main implementing tool Law n.3852/2010, but also the multitude of more specific regulations it includes. The "Kallikrates" programme aimed at the establishment of "strong" population, territorial and economic municipalities, to which important responsibilities were transferred by the central administration, in better service to the citizen. Elected regions are responsible for development planning, while the decentralised state administration carries out staff functions. Through the Kallikrates Programme, significant organisational and operational economies of scale have indeed been achieved. However, of the above important innovations introduced few found essential application and had the expected results. The two main reasons were the economic crisis and tight financial control which had a major impact on the functioning of local government, as well as the initially hasty process of planning and implementing this reform.
This dissertation confirms that the implementation of the Kallikratis Program has improved the efficiency of the administration of the municipalities, and as a case study sets the Municipality of South Kynouria of the Peloponnese Region. The increased efficiency of the administrative services is ascertained both by the analysis of the quantitative research through questionnaires to citizens of the Municipality of South Kynouria, and by the analysis of the quality, through interviews with important Local Government officials, thus leading to an agreement of the findings of the two approaches.
The new architecture of local government and the state, as established by the Kallikrates programme (Law 3852/2010) is indeed an ambitious effort to rebuild the country but also a major development initiative. Despite the negative context of the economic crisis experienced by the country and its consequences both in the financing and in the increased powers of the ODAs, the reform of Kallikrates is a sign of change and a factor of hope. On the one hand, it demonstrates our country's ability to re-design its administrative and institutional structures on modern and time-compatible standards. On the other hand, it demonstrates that it is indeed possible to increase administrative efficiency in conjunction with the further democratisation of the governance model and that it is indeed possible to restart development through the implementation of a political system that places the focus on the citizen and society