Εκπαιδευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκμάθηση μειονοτικών γλωσσών και τοπικών διαλέκτων
European Union educational policy on the learning of minority languages and local dialects
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Μαντζαρίδης, Σταύρος
Ημερομηνία
2022-07Επιβλέπων
Δημόπουλος, ΚωνσταντίνοςΘεματική επικεφαλίδα
Εκπαίδευση και κράτος -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της ; Εκπαίδευση και κράτος -- Ελλάδα ; Πολυγλωσσία -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της ; Πολυγλωσσία -- Ελλάδα ; Γλωσσικές μειονότητες -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της ; Γλώσσα και γλώσσες -- Μελέτη και διδασκαλία ; Πολυπολιτισμική εκπαίδευση -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες τηςΛέξεις κλειδιά
Πολύγλωσση εκπαίδευση ; Erasmus ; Ευρυδίκη ; Ρομά και Πομάκοι ; Γλωσσικές μειονότητες ; Multilingual education ; Erasmus ; Eurodice ; Roma and Pomaks ; Linguistic minoritiesΠερίληψη
Το πολύγλωσσο εκπαιδευτικό μοντέλο της Ε.Ε. στοχεύει στην εκμάθηση γλωσσών τόσο από ευρωπαίους πολίτες, όσο και από οικονομικούς μετανάστες ή πολιτικούς πρόσφυγες που ζουν στην Ε.Ε. Σκοπός της Ευρώπης είναι όλοι οι πολίτες να γνωρίζουν τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες, τις οποίες αρχίζουν να μαθαίνουν σε νεαρή ηλικία. Η πολυγλωσσία είναι μια αναγκαιότητα στο ευρωπαϊκό πολυπολιτισμικό πλαίσιο των 24 επίσημων ευρωπαϊκών γλωσσών και 60 μειονοτικών γλωσσών που ομιλούνται από περίπου 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Επιπλέον, 175 διαφορετικές εθνότητες μεταναστών ζουν στην E. Ε., οι οποίοι μάλιστα προωθούν την εκμάθηση της μητρικής γλώσσας των παιδιών τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Το γεγονός αυτό καθιστά απαραίτητη την εκμάθηση γλωσσών τόσο για την επαγγελματική απασχόληση, όσο και για την αρτιότερη κοινωνική ένταξη. Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρουμε παραδείγματα πολύγλωσσης Εκπαίδευσης σε χώρες της Ε.Ε. (Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Ολλανδία, αλλά και την Ελλάδα και το δίγλωσσο εκπαιδευτικό σύστημα που εφαρμόζει για τη Μουσουλμανική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης).Αναφέρουμε επίσης τακεντρικά ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για τη γλώσσα, όπως τα European Commission, Council of Europe, European Union National Languages, European Centre for Modern Languages of the Council of Europe, (European Language Equality Network and European Language Council. .
Υποστηρίζοντας το παραπάνω σύστημα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 καθιερώθηκε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια «Erasmus» (European Region Action Scheme for the Mobility of Students University) με την ανταλλαγή φοιτητών από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες καθώς και το σύστημα Eurydice. Τα συστήματα αυτά προωθούν την εκμάθηση γλωσσών και επιστημονικής ορολογίας από αλλοδαπούς φοιτητές με στόχο τη συνεργασία πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών.
Στο τελευταίο κεφάλαιο της εργασίας μας παρουσιάζουμε την ειδική περίπτωση δύο μειονοτήτων στην Ελλάδα, των Ρομά και των Πομάκων και την εκπαιδευτική πολιτική του ελληνικού κράτους απέναντι στις δύο αυτές γλώσσες. Παρά το γεγονός ότι οι δύο μειονότητες αποτελούν το 50% της μουσουλμανικής μειονότητας, το κράτος υιοθέτησε την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και όχι της δικής τους γλώσσας, δημιουργώντας έτσι πρόβλημα εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Μόνο τα τελευταία χρόνια η Ελληνική Πολιτεία έχει καθιερώσει ειδικά προγράμματα εκμάθησης και των δύο αυτών γλωσσών αποκλειστικά στην περιοχή της Δυτικής Θράκης.
Περίληψη
The EU’s multilingual education model aim at language learning by European citizens, as well by economic migrants or political refugees living in the E.U. Europe’s purpose is that all citizens know at least two foreign languages, which they start learning at a young age. Multilingualism is a necessity in European multicultural context of 24 official European languages and 60 minority languages spoken by some 40 million people. In addition, 175 different ethnicities of immigrants live in E.U., who promoted the learning of their children’s mothers’ tongues in primary education.
This fact makes it necessary to learn languages for professional employment and better social integration. In this context, we mention examples of multilingual Education in EU countries (Luxembourg, Belgium, Netherlands, but also Greece and the bilingual education system for the Muslim Minority of Western Thrace). We mention also the central European Institutions for the language as European Commission, Council of Europe, European Union National Languages, European Centre for Modern Languages of the Council of Europe, (European Language Equality Network and European Language Council.
Supporting the above system, since the end of the 1980’s was established an educational program for the European universities for the exchange of students from all european countries ‘Erasmus’ (European Region Action Scheme for the Mobility of University Students) and also the system Eurydice. Those systems promote the learning of languages and scientific terminology by foreign students with an aim of cooperation of universities and research centers of different European countries.
In the last chapter of our work we present the special case of two minorities in Greece, Roma and Pomaks and the educational policy of the Greek state towards these two languages. Despite the fact that the two minorities make up 50% of the Muslim minority, the state provided adopted the learning of the Turkish language and not their own languages, creating a problem of their national and cultural identity. Only in recent years, the Greek State has established special programs to learning both of these languages exclusively in the region of western Thrace.