Ο ρόλος της Τρόικα στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης
Θεματική επικεφαλίδα
Χρηματοοικονομική κρίση -- Ελλάδα ; Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ; Ελλάδα -- Οικονομικές συνθήκες -- 2010- ; Ελλάδα -- Οικονομική πολιτική -- 2010- ; Κοινωνική ασφάλιση -- Ελλάδα ; Κοινωνική πρόνοια -- Ελλάδα ; Κοινωνική πολιτική -- Ελλάδα ; Υγειονομική πολιτική -- ΕλλάδαΛέξεις κλειδιά
ΔΝΤ ; Μεταρρυθμίσεις ; Ασφαλιστικό σύστημα ; Ασφαλιστικά ταμεία ; Υγεία ; Κοινωνική ασφάλιση ; Τρόικα ; ΜνημόνιαΠερίληψη
Η έννοια της οικονομικής κρίσης μας απασχόλησε σε μεγάλο βαθμό τα προηγούμενα
χρόνια όταν συμφώνα πάντα με τον ορισμό, οι οικονομικές δραστηριότητες-επενδύσεις για
διάφορους λόγους μειώθηκαν αισθητά, επηρεάζοντας και την πορεία άλλων οικονομικών
μεγεθών. Στο ελληνικό κράτος η κρίση ξέσπασε την περίοδο του 2009 και εντάθηκε τα
επόμενα έτη εξαιτίας της δομής και των διαρθρωτικών προβλημάτων που αφενός διέφεραν
μεταξύ τους και αφετέρου οξύνονταν συνεχώς δεδομένου ότι ταυτόχρονα η κρίση
εξελισσόταν σε παγκόσμιο επίπεδο. Επί αυτού σημειώνεται ότι βασικό ρόλο έπαιξε και ο
αδύναμος παραγωγικός τομέας της χώρας από τον οποίον απουσιάζουν οι ισχυρές βάσεις εν
αντιθέσει με λοιπά κράτη της Ευρώπης.
Μεταξύ των επηρεαζόμενων τομέων ήταν και η κοινωνική ασφάλιση, ο αδύναμος
κρίκος και το μείζον ζήτημα στην υγεία. Με τη μορφή αγαθού είναι από τα πλέον σημαντικά
και βασικά στη ζωή κάθε πολίτη. Μέσω αυτής, τα αξιόλογα κράτη προοδεύουν και είναι σε
θέση να προβούν σε κάλυψη των αναγκών των πολιτών. Στην Ελλάδα η μη ένταξη του
συστήματος κοινωνικής ασφάλισης εντός ενός ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου οδήγησε
τη βιωσιμότητά του σε αδιέξοδο. Πελατειακές σχέσεις κατακερμάτισαν τον εν λόγω τομέα
και η απουσία ορθής διαχείρισης οδήγησαν σε μη επιθυμητά αποτελέσματα. Αφότου η χώρα
εισήλθε στο ΔΝΤ, οι κοινωνικές ασφαλίσεις δεν έμειναν ανεπηρέαστες. Αντιθέτως δέχθηκαν
πλήθος σκληρών μέτρων με αντικειμενικό σκοπό να περιοριστούν οι αλόγιστες δαπάνες.
Μέσω της αυστηρότητας των μέτρων επιδιώχθηκε η βελτίωση του εν λόγω τομέα που όπως
αποδείχθηκε το συνολικό εγχείρημα κάθε άλλο παρά επιτυχημένο ήταν. Τελικά αυτό που
επετεύχθη ήταν η εξουθένωση και η αγανάκτηση των ασφαλισμένων ιδιωτικού και δημοσίου
τομέα.
Περίληψη
The concept of economic crisis has preoccupied us a lot in recent years, when, as in
accordance with the definition, economic activities and investments decreased significantly
for various reasons, affecting the course of other economic variables. In the Greek state, the
crisis erupted in the 2009 period and intensified in the following years due to the structure
and structural problems that, on the one hand, were different from each other and, on the
other hand, were constantly aggravated as the crisis developed simultaneously at the global
level. In this context, it should be noted that the country's weak productive sector, which
lacks strong foundations unlike other European countries, also played a key role.
The sectors affected include social security, the weak link and the main problem in
health care. In the form of goods, they are among the most important and basic things in the
life of every citizen. Through them, serious states make progress and are able to meet the
needs of citizens. In Greece, the failure to integrate the social security system into an
integrated institutional framework led its sustainability to a dead end. Client relations
fragmented the sector in question, and the lack of proper management led to undesirable
outcomes. After the country joined the IMF, social security was not left untouched. Instead,
they accepted a series of tough measures aimed at curbing reckless spending. The severity of
the measures sought to improve the sector in question, which, as it turned out, was far from
successful. What was ultimately achieved was the emaciation and resentment of the insured
in both the private and public sectors.