Εμφάνιση απλής εγγραφής

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ

dc.contributor.advisorΑνδρέου, Μαρία
dc.contributor.authorΓκίνη, Σοφίκα
dc.date.accessioned2024-08-26T10:09:20Z
dc.date.available2024-08-26T10:09:20Z
dc.date.issued2024-05
dc.identifier.urihttps://amitos.library.uop.gr/xmlui/handle/123456789/8143
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26263/amitos-1645
dc.descriptionΜ.Δ.Ε. 6el
dc.description.abstractΟ στόχος της τρέχουσας έρευνας είναι να προσφέρει νέα δεδομένα στον τομέα της ελληνικής βιβλιογραφίας, εστιάζοντας στις αφηγηματικές ικανότητες παιδιών με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Αξιολογήθηκαν οι δεξιότητες αναδιήγησης 22 παιδιών, ηλικίας 8-9 ετών, στις περιοχές της Αθήνας και της Καλαμάτας. Αναλυτικά, συμμετείχαν 11 παιδιά τυπικής ανάπτυξης (ΤΑ), 6 αγόρια και 5 κορίτσια και 11 παιδιά με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (ΑΥΛ) εκ των οποίων 7 ήταν αγόρια και 4 κορίτσια. Ακόμα, εξετάστηκαν τόσο οι γλωσσικές όσο και οι γνωστικές ικανότητες των παιδιών. Ταυτόχρονα, μελετήθηκε η επίτευξη αφηγηματικής συνεκτικότητας εστιάζοντας στο επίπεδο της μακροδομής δηλαδή, στις σωστά οργανωμένες ιστορίες, τις πλήρεις και συνεκτικές σειρές στόχων, της προσπάθειας των πρωταγωνιστών να επιτύχουν τους στόχους και τη σαφή αναφορά στα κίνητρα και στα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Η ανάλυση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω του εργαλείου MAIN (Multilingual Assessment Instrument for Narratives) των Τσιμπλή, Ανδρέου και Περιστέρη (2020). Από δύο εικονογραφημένες ιστορίες, συλλέχθηκαν αφηγήσεις που στην συνέχεια απομαγνητοφωνήθηκαν, κωδικοποιήθηκαν και βαθμολογήθηκαν ως προς τη μακροδομή τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως και οι δύο ομάδες παιδιών εμφάνισαν υψηλότερη επίδοση στη μια από τις δύο ιστορίες. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης (ΤΑ) είχαν καλύτερη επίδοση και στις δύο ιστορίες συγκριτικά με τα παιδιά αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας (ΑΥΛ).el
dc.format.extentσελ. 74el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πελοποννήσουel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.titleΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣel
dc.title.alternativeNARRATIVE SPEECH IN CHILDREN WITH AUTISM SPECTRUM DISORDERel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΣελίμης, Ευστάθιος
dc.contributor.committeeΕυστρατιάδου, Ευαγγελία-Αντωνία
dc.contributor.departmentΤμήμα Νοσηλευτικήςel
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείαςel
dc.contributor.masterΦροντίδα και Υποστήριξη παίδων και εφήβων με ειδικές ανάγκες υγείας στην Κοινότηταel
dc.subject.keywordαφηγηματικός λόγος, παιδιά τυπικής ανάπτυξης, παιδιά με διαταραχή υψηλού αυτιστικού φάσματος, μακροδομήel
dc.subject.keywordnarrative discourse, typically developing children, high-functioning autism children, macrostructureel
dc.description.abstracttranslatedThe aim of the current research is to provide new data in the field of Greek literature, focusing on the narrative abilities of children with Autism Spectrum Disorder (ASD). The retelling skills of 22 children, between 8-9 years old, were evaluated from one school in Athens and one in Kalamata. In detail, 11 children with typical development (TD), 6 boys and 5 girls, and 11 children with high-functioning autism (HFA), of whom 7 were boys and 4 girls, participated. Furthermore, both the linguistic and the cognitive-pragmatic abilities of the children were examined. At the same time, the achievement of narrative coherence was studied by focusing on the level of the macrostructure, that is, on the properly structured temporal sequences of the events of the story, the integrated sequences of goals, the attempts of the protagonists to achieve the goals and results of the attempt, and the explicit reference to the motivations and emotions of the protagonists. This analysis was carried out through the tool MAIN (Multilingual Assessment Instrument for Narratives) by Tsimpli, Andreou and Peristeri (2020). Via two illustrated stories, narratives were collected which were then transcribed, coded and scored reguarding their macrostructure. The results showed that both groups of children showed a higher performance in terms of one of the two stories. It was also observed that typically developing (TD) children performed better on both stories compared to high-functioning autism (HFA) children.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα