Στρατηγικός σχεδιασμός πολιτιστικής πολιτικής και τοπική αυτοδιοίκηση
Strategic planning of cultural policy and local government
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Μαυροδημητράκης, Αρτέμιος
Ημερομηνία
2024Επιβλέπων
Αλεξανδροπούλου, ΑλεξάνδραΘεματική επικεφαλίδα
Τοπική Αυτοδιοίκηση--Ελλάδα ; Πολιτιστική πολιτική ; Στρατηγικός σχεδιασμόςΛέξεις κλειδιά
Πολιτιστική πολιτική ; Τοπική Αυτοδιοίκηση ; Τοπική ανάπτυξηΠερίληψη
Στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό περιβάλλον, οι πόλεις
αναζητούν τρόπους προκειμένου αφενός για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των
κατοίκων και αφετέρου για την προσέλκυση επενδύσεων. Στο πλαίσιο αυτό,
προκύπτει ως αδήριτη η ανάγκη εκ νέου προσδιορισμού της εικόνας τους στην
ευρύτερη κοινή γνώμη. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, υποστηρίζεται σθεναρά ότι ο
πολιτισμός είναι δυνατό να επιτελέσει σημαίνοντα ρόλο στη διαδικασία αυτή,
λειτουργώντας ως εφαλτήριο για οικονομική και πνευματική αναγέννηση αυτών.
Θέτοντας τον πολιτισμό στο επίκεντρο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, ως
πλέον αρμόδιοι, καλούνται να χαράξουν πολιτικές και να υλοποιήσουν πολιτιστικές
δράσεις, ενισχύοντας την ταυτότητα των κατοίκων και με σεβασμό των ιδιαίτερων
χαρακτηριστικών των τοπικών κοινωνιών. Η παρούσα φιλοδοξεί να συμβάλλει στον
υφιστάμενο διάλογο διερευνώντας τα ποικίλα μοντέλα και αναδεικνύοντας καλές
πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Ασία.
Περίληψη
In the modern, globalized and competitive environment, cities are looking for ways to
improve the standards of living and attract investments. In this context, it is important
to recreate their image. During the recent decades, it has been strongly argued that
culture may play a pivotal role in this process, acting as a launching path for their
economic and spiritual regeneration. Local government organizations, as the most
competent, are called upon to draw up culture-led policies and implement cultural
actions, strengthening the identity of the inhabitants and respecting the particular
characteristics of local societies. This paper aspires to contribute to the existing
dialogue by exploring the various models and highlighting good practices that have
been developed in Greece, Europe and Asia.